Προσοχή να διαβάζονται με την σειρά που αναγράφονται!
Εις το Όνομα του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν (3 φορές )
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς, Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.
Προστάτης θερμός, και μέγα καταφύγιο, και σκέπη στερρά, και αρωγός και έφορος, υπάρχων ημών Πρόδρομε. Εξελού από πάσης κακώσεως, και μανίας εχθρού απηνούς, τους επιβοωμένους σου το όνομα.
Θεοτόκε Παρθένε, Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη, εσύ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς
αγιασθήτω το όνομά σου
ελθέτω η βασιλεία σου
γενηθήτω το θέλημά σου
ως εν ουρανώ και επί της γης
τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον
και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν
αλλά ρύσαι ημάς από του Πονηρού
ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις
και η δόξα εις τους αιώνας
Αμήν.
τι Σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός και Του Υιού και Του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Άγιοι του Θεού μετά Της Υπεραγίας Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβεία εις το σωθήναι ημάς
Ψαλμός 50ος
Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημα μου. Επί πλείον πλύνόν με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστι διά παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις Σου και νικήσης εν τω κρίνεσθαι Σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
Απόστρεψον το πρόσωπον Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου και το Πνεύμα Σου το Άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου και ασεβείς επί σε επιστρέψουσιν. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου.
Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία Σου την Σίων και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον Σου μόσχους.
Ψαλμός 8ος
ΚΥΡΙΕ ο Κύριος ημών, ως θαυμαστόν το όνομά σου εν πάση τη γη· ότι επήρθη η μεγαλοπρέπειά σου υπεράνω των ουρανών. 3 εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον ένεκα των εχθρών σου του καταλύσαι εχθρόν και εκδικητήν. 4 ότι όψομαι τους ουρανούς, έργα των δακτύλων σου, σελήνην και αστέρας, α συ εθεμελίωσας· 5 τι εστιν άνθρωπος, ότι μιμνήσκη αυτού; η υιός ανθρώπου, ότι επισκέπτη αυτόν; 6 ηλάττωσας αυτόν βραχύ τι παρ’ αγγέλους, δόξη και τιμή εστεφάνωσας αυτόν, 7 και κατέστησας αυτόν επί τα έργα των χειρών σου· πάντα υπέταξας υποκάτω των ποδών αυτού, 8 πρόβατα, και βόας απάσας, έτι δε και τα κτήνη του πεδίου, 9 τα πετεινά του ουρανού και τους ιχθύας της θαλάσσης, τα διαπορευόμενα τρίβους θαλασσών. 10 Κύριε ο Κύριος ημών, ως θαυμαστόν το όνομά σου εν πάση τη γη!
Ψαλμός 69ος
Ο ΘΕΟΣ, εις την βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εις το βοηθήσαί μοι σπεύσον. 3 αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου· αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω και καταισχυνθήτωσαν οι βουλόμενοί μου κακά· 4 αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι οι λέγοντές μοι· εύγε εύγε. 5 αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σοι πάντες οι ζητούντές σε, ο Θεός, και λεγέτωσαν διαπαντός· μεγαλυνθήτω ο Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριόν σου. 6 εγώ δε πτωχός ειμι και πένης· ο Θεός, βοήθησόν μοι. βοηθός μου και ρύστης μου ει συ· Κύριε, μη χρονίσης.
Ψαλμός 142ος
ΚΥΡΙΕ, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου· 2 και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. 3 ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος· 4 και ηκηδίασεν επ’ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. 5 εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. 6 διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. (διάψαλμα). 7 ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου· μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ’ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον.
8 ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου· 9 εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. 10 δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου· το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. 11 ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου· 12 και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Ψαλμός 90ος
Ο ΚΑΤΟΙΚΩΝ εν βοηθεία του’Υψίστου, εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται. 2 ερεί τω Κυρίω· αντιλήπτωρ μου ει και καταφυγή μου, ο Θεός μου, και ελπιώ επ’ αυτόν, 3 ότι αυτός ρύσεταί σε εκ παγίδος θηρευτών και από λόγου ταραχώδους. 4 εν τοις μεταφρένοις αυτού επισκιάσει σοι, και υπό τας πτέρυγας αυτού ελπιείς· όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού. 5 ου φοβηθήση από φόβου νυκτερινού, από βέλους πετομένου ημέρας, 6 από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου, από συμπτώματος και δαιμονίου μεσημβρινού. 7 πεσείται εκ του κλίτους σου χιλιάς και μυριάς εκ δεξιών σου, προς σε δε ουκ εγγιεί· 8 πλην τοις οφθαλμοίς σου κατανοήσεις και ανταπόδοσιν αμαρτωλών όψει.
9 ότι συ, Κύριε, η ελπίς μου· τον ῞Υψιστον έθου καταφυγήν σου. 10 ου προσελεύσεται προς σε κακά, και μάστιξ ουκ εγγιεί εν τω σκηνώματί σου. 11 ότι τοις αγγέλοις αυτού εντελείται περί σου του διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταίς οδοίς σου· 12 επί χειρών αρούσί σε, μήποτε προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου· 13 επί ασπίδα και βασιλίσκον επιβήση και καταπατήσεις λέοντα και δράκοντα. 14 ότι επ’ εμέ ήλπισε, και ρύσομαι αυτόν· σκεπάσω αυτόν, ότι έγνω το όνομά μου. 15 κεκράξεται προς με, και επακούσομαι αυτού, μετ’ αυτού ειμι εν θλίψει· εξελούμαι αυτόν, και δοξάσω αυτόν. 16 μακρότητα ημερών εμπλήσω αυτόν και δείξω αυτώ το σωτήριόν μου.
Μνήσθητι Κύριε, ως αγαθός των δούλων σου, και όσα εν βίω ήμαρτον συγχώρησον· ουδείς γαρ αναμάρτητος, ει μη Συ ο δυνάμενος, και τοις μεταστάσι δούναι την ανάπαυσιν.
Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυεύσπλαχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν δια της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών, αυτός Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς Σου.
Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον, τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν τω Υιώ σου και Θεώ ημών, και αίτησαι ίνα σώση διά σου τας ψυχάς ημών.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ Του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου.
Πάντων προστατεύεις Αγαθή, των καταφευγόντων εν πίστει τη κραταιά Σου χειρί άλλην γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί προς Θεόν, εν κινδύνοις και θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών, Μήτερ Του Θεού Του Υψίστου όθεν σοι προσπίπτομεν. Ρύσαι πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.
Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν
