Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Η σημασία της μετάνοιας
Έκανα πολλές αμαρτίες, πως θα μπορέσω να σωθω;
Εσύ από μόνος σου δεν μπορείς, αλλά μπορεί ο Κύριος σου και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να εξαλείψει εντελώς τα αμαρτήματά σου.
Πρόσεχε παρά πολύ αυτόν τον λόγο· τόσο πολύ εξαλείφει τα αμαρτήματα, ώστε να μην αφήνει ούτε ένα ίχνος τους!
Στα σώματα, βέβαια, δεν μπορεί να επιτευχθεί αυτό, αλλά κι αν μύριες φορές το επιχειρήσει ο γιατρός, κι αν φάρμακα βάλει επάνω στην πληγή, αυτή μπορεί να την θεραπεύσει, αλλά ίσως τα ίχνη της να μην μπορέσει να τα εξαλείψει.
Συνέβη πολλές φορές να χτυπήσει κάποιος στο πρόσωπο· ο γιατρός θεράπευσε το τραύμα, η πληγή όμως παρέμεινε, δείχνοντας με την ασχήμια του προσώπου το τραύμα· και κάνει αμέτρητες προσπάθειες ο γιατρός, για να εξαλείψει το σημάδι, αλλά τίποτε δεν καταφέρνει· γιατί αντιπαλεύει με την ασθένεια της ανθρώπινης φύσης και με την αδυναμία της ιατρικής επιστήμης και με την ατέλεια των φαρμάκων.
Οταν ομως εξαλείφει ο Θεός τα αμαρτήματα, ούτε ουλή αφήνει, ούτε ίχνος επιτρέπει να παραμείνει, αλλά μαζί με την υγεία χαρίζει και την ομορφιά, μαζι με την απαλλαγή απο την τιμωρία προσφέρει και την δικαίωση· και αυτόν που αμάρτησε τον αξιώνει μ´αυτόν που δεν αμάρτησε.
Γιατι εξασφαλίζει το αμάρτημα και το κάνει σαν να μην υπάρχει, σαν να μην έχει συμβεί ποτέ!
Η σπουδαιότητα της μετάνοιας
Έτσι εντελώς το εξαλείφει! Δεν μένει πλέον ούτε ουλή, ούτε ίχνος, ούτε αποδείξεις, ούτε σημάδι!
Και από που φαίνεται αυτό; Γιατί για όσα λέω, οφείλω να φέρνω και τις αποδείξεις, ώστε να μην τα λέω μόνον, αλλα να τα αποδεικνύω κιόλας μέσα από την Γραφή, για να είσθε βέβαιοι γι’ αυτά που μαθαίνετε.
Φέρνω, λοιπόν, μπροστά σας τραυματισμένους, λαό ολόκληρο, ανθρώπους γεμάτους πληγές, σαπίσματα, σκουλήκια, ανθρώπους που είναι ολόκληροι ένα τραύμα, μια πληγή, οι οποίοι παρά την κατάστασή τους μπορούν να θεραπευθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μη τους μείνει κανένα σημάδι, κανένα ίχνος, κανένα δείγμα· ανθρώπους που δεν έχουν μια πληγή μόνο, ούτε δύο, ούτε τρείς, ούτε τέσσερις, αλλά από τα πόδια μέχρι το κεφάλι είναι όλοι τους μιά πληγή.
Πρόσεχε πάρα πολύ τα λόγια μου αυτά, γιατί όλους μας ενδιαφέρουν και είναι σωτήρια. Φάρμακα παρασκευάζω, απ’ αυτά των γιατρών καλύτερα, τέτοια που ούτε βασιλείς δεν μπορούν να φτιάξουν.
Ο βασιλιάς τι μπορεί να κάνει; Μπορεί να βγάλει από την φυλακή, δεν μπορεί όμως να απαλλάξει από την αιώνια κόλαση· μπορεί να χαρίσει χρήματα, δεν μπορεί όμως να σώσει ψυχή.
Εγώ όμως σας παραδίδω στα χέρια της μετάνοιας, για να μάθετε την δύναμη της, για να μάθετε την ισχύ της, για να μάθετε οτι δεν την νικά η αμαρτία και ότι δεν μπορεί να υπερισχύσει πάνω της καμιά παρανομία.
Και σας παρουσιάζω πρώτα όχι έναν, όχι δύο, όχι τρείς, αλλά πολλές χιλιάδες πληγωμένους, τραυματισμένους, γεμάτους από αμέτρητα τραύματα, που με την μετάνοια μπορούν να σωθούν και να μην έχουν κανένα ίχνος και κανένα σημάδι από τα τραύματα τους…
