Θύμιος Μπουγάς: Συγκλονίζει με νέα συνέντευξή του
Ο Θύμιος Μπουγάς έχει συγκινήσει ολόκληρη την Ελλάδα με την ιστροία του. Σήμερα ο άτυχος άνδρας από τον Πύργο Ηλείας, μίλησε στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» για την ζωή του σήμερα, έπειτα από το bullying που δέχθηκε, ενώ αναφέρθηκε και στην κατάσταση της υγείας του.
Ο ίδιος μίλησε για τη μοναξιά που έχει βιώσει, δηλώνοντας πως οι οικείοι του δεν στάθηκαν στο πλάι του, όπως θα έπρεπε, ενώ αντιθέτως στάθηκε στην συγκινητική υποστήριξη που έλαβε από τον κόσμο.
«Αισθάνομαι καλά με τον κόσμο προς το παρόν, δεν είναι όπως πρώτα. Δεν δίνω σημασία σε αυτούς που λένε ότι έκανα πράγματα, τα οποία δεν έχω κάνει. Είμαι πολύ καλά ψυχολογικά, δεν έχω κανένα θέμα», είπε αρχικά ο Θύμιος Μπουγάς.
Θύμιος Μπουγάς: Διαβάστε όσα ακόμα είπε σε συνέντευξή του
Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρθηκε στο ατύχημα που είχε το 2008, τονίζοντας πως κάποιοι γιατροί του γύρισαν την πλάτη, όσον αφορά την αποκατάστασή του.
«Το ατύχημα έγινε πριν 14 χρόνια, το 2008. Δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα. Είχα μεγάλη ταλαιπωρία, μέχρι που κάποιοι γιατροί σταμάτησαν να προχωράνε τη διαδικασία για αποκατάσταση. Ξαφνικά από το πρώτο χειρουργείο στο ΚΑΤ, μου είπαν ότι δεν θα ξαναέρθουν. Μου είπαν ότι θα με πάρουν τηλέφωνο και δεν με ξαναπήραν.Έμενα σε εγκαταλελειμμένα σπίτια και μάζευα καλώδια για να πουλήσω τον χαλκό, έτσι ζουσα. Σταμάτησα να έχω επαφές με φίλους και οικογένεια…», είπε χαρακτηριστικά.
Για την εξαφάνισή του, και τις προσπάθειες από τις αρχές να τον εντοπίσουν, ο ίδιος δήλωσε: «Δεν ήξερα ότι με αναζητούσαν για 1,5 μήνα, ήμουν σε εγκαταλελειμμένο σπίτι με ένα φωτοβολταϊκό για να έχω φως. Ήξεραν ότι ζω σε εγκαταλελειμμένα σπίτια. Και όποιος πει ότι δεν το ήξερε, είναι ψεύτης μεγάλος. Δεν ήξερα ότι με αναζητούν… Όταν με βρήκαν, ήρθαν και έσπασαν το τζάμι της πόρτας και μπήκαν με φακούς».
Ενώ, τέλος, το bullying που δέχθηκε, ο Θύμιος Μπουγάς ζήτησε να αποδοθεί δικαιοσύνη: «Μακάρι να υπάρξει κράτος να τιμωρήσει τα παιδιά, διαφορετικά τα πράγματα θα συνεχιστούν. Έχω συνηθίσει τόσα χρόνια με το bullying. Αν ήταν κάποιος άλλος και δεν άντεχε, τι θα έλεγαν μετά; Το θέμα δεν είναι αν ήξερε η τοπική κοινωνία, αλλά να το σταματήσουμε. Θέλω να βρω μια δουλειά, γιατί θέλω να συνεχίσω την ζωή μου».
