Ανείπωτος θρήνος στη Σαντορίνη καθώς έφυγε από τη ζωή ένας 42χρονος τραυματιοφορέας του τοπικού νοσοκομείου μετά από σύντομη νοσηλεία με υψηλό πυρετό, που άγγιξε το 43,1.
Ο τραυματιοφορέας στη Σαντορίνη, σύμφωνα με το Star, ανέβασε ξαφνικά πυρετό, πήγε στο νοσηλευτικό ίδρυμα όπου εργαζόταν, τού χορήγησαν αντιβίωση και τον έδιωξαν.
Την επόμενη ημέρα, επειδή δεν υποχωρούσε ο πυρετός, επανήλθε, τον κράτησαν δύο ημέρες μέσα χωρίς να καταφέρουν να διαπιστώσουν ποιο ήταν το πρόβλημα ή τη λοίμωξη και δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε, χάθηκε πολύτιμος χρόνος μέχρι να αποφασιστεί η διακομιδή του σε νοσοκομείο της Αθήνας.
Όπως είπε η μητέρα του, πέθανε μέσα στο ασθενοφόρο πριν φτάσει στο Κρατικό της Νίκαιας, ενώ ο 42χρονος εργαζόταν στο νοσοκομείο από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του.
Πέθανε ξαφνικά 42χρονος τραυματιοφορέας – «Δεν είχε κανένα σύμπτωμα, δεν πονούσε πουθενά»
Όπως καταγγέλει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), κ.Μιχάλης Γιαννάκος, το Νοσοκομείο Σαντορίνης δεν διαθέτει παθολόγο, ακτινολόγο και μικροβιολόγο. Έχει έναν καρδιολόγο που «κράτησε» από τις 9 Ιουνίου τον τραυματιοφορέα στο τμήμα βραχείας νοσηλείας.
Αεροδιακομίσθηκε μόλις χθες το απόγευμα και πέθανε στο ασθενοφόρο προς το νοσοκομείο Νίκαιας μετά την αεροδιακομιδή από ανακοπή παρά τις υπεράνθρωπες προσπαθείες των συναδέλφων του ΕΚΑΒ και του Νοσοκομείου Νίκαιας.
«Εάν είχε διακομισθεί από τη πρώτη στιγμή μπορεί να ζούσε. Εάν είχε γιατρούς το νοσοκομείο Σαντορίνης μπορεί να ζούσε χωρίς να χρειασθεί διακομιδή», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Γιαννάκος. Πρώτη φορά με υψηλό πυρετό πήγε στο νοσοκομείο Σαντορίνης στις 8/6 και κρίθηκε ότι δε χρήζει εισαγωγής και επανήλθε την επόμενη ημέρα που έγινε η εισαγωγή.
Ο 42χρονος τραυματιοφορέας δεν ήταν από το νησί και γι’ αυτό έμενε στο παλαιό κλειστό κέντρο υγείας, όπως και πολλοί συνάδελφοι. «Που να βρεις χρήματα να νοικιάσεις σπίτι με μισθούς 700 ευρώ», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Κρίμα. Φωνάζουμε τόσο καιρό, τόσα χρόνια… Συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους συναδέλφους. Ήταν εργατικός και αγαπητός συνάδελφος. Θρηνούμε όλοι», καταλήγει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.
