Οι Αρχαίοι Έλληνες αποτελούν διαχρονικό παράδειγμα για τη διατροφή τους, η οποία ακολουθείται μέχρι και σήμερα ως το πρότυπο μιας δίαιτας, που προσφέρει υγεία και μακροζωία.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε, όμως, τι έτρωγαν για πρωινό. Πρόκειται για ένα υλικό, το οποίο σήμερα αποφεύγουμε, έχοντας βρει νέα στοιχεία για τη σύστασή του, αλλά εκείνοι το κατανάλωναν κανονικά και ζούσαν υγιείς για πολλά χρόνια, ενώ οι ίδιοι είχαν και μια… διαφορετική αντίληψη για τον έρωτα.
Το πρωινό, το οποίο ονομαζόταν συνήθως «άριστον», αποτελείτο από ψωμί, («μάζα» από κριθάρι γιο το λαό, «άρτο» από σιτάρι γιο τους πλούσιους) βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί.
Συνηθισμένες πρωινές τροφές ήταν επίσης τα ξερά σύκα, τα αμύγδαλα, τα καρύδια και οι άλλοι ξηροί καρποί. Το πρωινό ρόφημα ήταν ο «κυκεών», ένα μείγμα κρασιού, τριμμένου τυριού και κριθάλευρου, το γάλο κυρίως κατσικίσιο, καθώς και ένα είδος υδρομελιού που το παρασκεύαζαν από χλιαρό νερό και μέλι.
Ο πάγος είναι το καλύτερο πράγμα στο καλοκαίρι, αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι έκαναν οι πρόγονοι μας; Και όμως είχαν πάγο, και ας μην υπήρχε το ψυγείο. Πώς τον έφτιαχναν οι Αρχαίοι Έλληνες;
Λοιπόν, έχετε ποτέ αναρωτηθεί πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν πάγο πριν από την εφεύρεση του ψυγείου; Δεν μιλάμε για τον 19ο ή 20ο αιώνα, αλλά για πολύ νωρίτερα!
Οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι και οι Ινδοί ανέπτυξαν μεθόδους για την παραγωγή πάγου στην αρχαιότητα και η αλήθεια είναι πως ήταν αρκετά εντυπωσιακές, και δεν άνηκε στα περίεργα πράγματα που συνήθισαν να κάνουν, τα οποία μας αφήνουν να απορούμε τι σκεφτόντουσαν.
Παγοκυψέλες από γλάστρες που γέμιζαν με νερό το 1828 κοντά στο Αλαχαμπάντ στην Ινδία. Οι Αιγύπτιοι έφτιαχναν πάγο βάζοντας βραστό νερό σε ρηχά πήλινα βάζα και στη συνέχεια τα τοποθετούσαν στην οροφή του σπιτιού τους για όλη τη νύχτα. Οι σκλάβοι φρόντιζαν να κρατάνε τα βάζα υγρά στο εξωτερικό τους και η προκύπτουσα εξάτμιση κρύωνε το νερό κάτω από το σημείο πήξης.
Οι Πέρσες αποθήκευαν πάγο σε ένα λάκκο που ονομάζονταν Yakhchal και ήταν ίσως η πρώτη κοινωνία που χρησιμοποίησε ψυκτικές αποθήκες για τη διατήρηση των τροφίμων.
Αν και οι Ρωμαίοι, οι Έλληνες και οι Εβραίοι δεν έκαναν χρήση πάγου για τη διατήρηση των τροφίμων, τον χρησιμοποιούσαν ως μέσο για την ψύξη ποτών.
Μετά το 1800, η συγκομιδή πάγου ήρθε στο προσκήνιο. Οι άνθρωποι άρχισαν να κόβουν κομμάτια πάγου από τις παγωμένες λίμνες και να τα αποθηκεύουν σε αποθήκες από άχυρο και πριονίδι.
Μέχρι που ο Frederic Tudor έκανε την επανάσταση στην επιχείρηση συγκομιδής πάγου, μαζεύοντάς τον από τη Νέα Αγγλία και στέλνοντάς τον στα νησιά της Καραϊβικής και την Ινδία.