Άστεγος άντρας: Πλούτισε και προσλαμβάνει άστεγους
Άστεγος άντρας: Είναι μία αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου που ξεκίνησε -όντας άστεγος- από το μηδέν και κατάφερε να πλουτίσει. Με τα χρήματα που απέκτησε πρωταρχικός σκοπός του ήταν να βοηθήσει, όλους όσους το έχουν πραγματικά ανάγκη.
Η αληθινή ιστορία ενός άστεγου άντρα, του Drew Goodall
Ο Drew Goodall είχε μια μεγάλη αγάπη, την ηθοποιία. Στα 20 του, μετά τις σπουδές του στην υποκριτική, κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του. Αυτό ήταν να παίξει δίπλα σε μεγάλα ονόματα του Χόλυγουντ, όπως ο Μπραντ Πιτ και ο Χιου Γκραντ. Μπορεί οι ρόλοι να ήταν μικροί σε ταινίες όπως το «Snatch» και το «About a boy», όμως ο Drew, δήλωνε το «παρών» στα στούντιο και απολάμβανε τη μαγεία του σινεμά.
Μέσα σε αυτή την καθημερινότητα ήρθε μια κριτική για την υποκριτική του δεινότητα. Αυτή τον καταρράκωσε και έμελλε να του αλλάξει συθέμελα τη ζωή. «Διέλυσε την αυτοπεποίθησή μου. Σκέφτηκα . Δεν το θέλω πια όλο αυτό. Δεν θέλω να το κάνω άλλο. Και έτσι σταμάτησα» είχε πει στη βρετανική ιστοσελίδα IBTimes.
Τα χρήματα που είχε βγάλει άρχισαν να τελειώνουν. Εκείνος αρνούνταν πεισματικά να πει στους γονείς του, τι είχε συμβεί.
«Ήταν μεγάλη υπόθεση για μένα να μην μπορώ να λέω ότι εργάζομαι. Δεν ήθελα να αντικρίσω τους γονείς μου. Όταν είχα φύγει από το σπίτι ήμουν η μεγάλη ελπίδα τους. Δεν ήθελα να έρθω αντιμέτωπος με την αγανάκτηση. Εκείνη θα μου τη δημιουργούσε η επιστροφή στο σπίτι με την ουρά στα σκέλια. Κάπως έτσι σταμάτησα να πληρώνω το νοίκι» είπε.
Ο νοικάρης του, τον πέταξε έξω από το σπίτι και για έξι μήνες τη δεκαετία του ’90 σπίτι του έγινε ο δρόμος. Άστεγος πια, έδινε κάθε μέρα αγώνα για την επιβίωσή του, ζητιανεύοντας για λίγο φαγητό. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ξυλοκοπήθηκε από μέθυσους και άλλους άστεγους, στη μάχη της επικράτησης στα πεζοδρόμια και τα πάρκα.
Ένας άστεγος άντρας, πλούτισε ξαφνικά
Στην προσπάθειά του να πάρει «μυρωδιά» από την υποκριτική που λάτρευε συνήθιζε να κοιμάται σε χαρτόνια έξω από το London Academy of Performing Arts.
«Ήταν τόσο παράξενο να ξυπνάς δίπλα σε κάποιον που φορούσε το κουστούμι του Ερρίκου VIII. Αν αργούσα να ξυπνήσω το πρωί και ερχόταν κόσμος, έπρεπε να κρυφτώ και να εμφανιστώ ξανά όταν όλοι είχαν φύγει. Όταν ζεις στο δρόμο έχεις ατελείωτες ώρες που δεν κάνεις τίποτα. Ποιος είμαι; Τι κάνω; Αυτές οι ερωτήσεις με είχαν οδηγήσει στην κατάθλιψη».
Μία τυχαία όμως γνωριμία, ήταν αυτή που έμελλε να ξαναφτιάξει την ζωή του Drew Goodall και να τον οδηγήσει την κορυφή.
Άστεγος άντρας: Η τυχαία γνωριμία και η επιχείρηση Sunshine Shoeshine
Η ζωή στο δρόμο είχε και κάποιες ακτίνες αισιοδοξίας. Αυτή η επαφή του Drew με τους άγνωστους περαστικούς, οι μικρές στιγμές επικοινωνίας, έφερναν κάποιες φορές το χαμόγελο ξανά στα χείλη του. Ένας από αυτούς τους χιλιάδες καθημερινούς περαστικούς άλλαξε όλη τη ζωή του. Του πρότεινε να αρχίσει να γυαλίζει παπούτσια και έτσι να βγάζει κάποια χρήματα που θα του εξασφάλιζαν, έστω την τροφή του. Χρησιμοποιώντας κάποια από τα χρήματά που είχε συγκεντρώσει ζητιανεύοντας, αγόρασε μια βούρτσα και ένα κουτί βερνίκι. Έπειτα κατευθύνθηκε προς την οικονομική περιοχή του Λονδίνου, για να κάνει πράξει όσα του είχε προτείνει ο περαστικός.
Χωρίς άδεια για τη δουλειά που έκανε στο δρόμο, έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεχτικός με την Αστυνομία, που κάθε φορά που τον έβλεπε τον μετακομίζει σε άλλο σημείο, απειλώντας τον με σύλληψη.
Έξι μήνες πέρασε ο Drew γυαλίζοντας παπούτσια στο δρόμο για 2 λίρες τη φορά. Μία μέρα ένας από τους τακτικούς κουστουμαρισμένους πελάτες του, του είπε να πάει στο γραφείο όπου δούλευε για να γυαλίζει τα παπούτσια των εργαζόμενων. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Έτσι, άρχισε να μεγαλώνει την «επιχείρησή» του πηγαίνοντας καθημερινά σε τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, για να περιποιείται τους άνδρες που ντύνονταν στην πένα.
Το πελατολόγιο μεγάλωνε, το ίδιο και τα έσοδά του. Έτσι, ο Drew έκανε πράξη το γνωμικό της γαλλίδας συγγραφέα Μαργκερίτ Γιουρσενάρ «Χρειάζεται πάντα μια δόση τρέλας, για να αντιμετωπίσεις το πεπρωμένο».
Το 2012 έφτιαξε την επιχείρηση «Sunshine Shoeshine».
Η «Sunshine Shoeshine», τα κέρδη και οι προσλήψεις
Μέρα με τη μέρα το «Sunshine Shoeshine» επεκτεινόταν. Σήμερα έχει φτάσει να συνεργάζεται με σημαντικές επιχειρήσεις σε ολόκληρο το Λονδίνο που θεωρούν απαραίτητο το γυάλισμα των παπουτσιών των στελεχών τους. Τα ετήσια κέρδη φτάνουν και συχνά ξεπερνούν τις 250.000 ευρώ και τα περισσότερα από αυτά ο Drew τα δίνει για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Υπάρχει όμως κάτι για τον 43χρονο που προκαλεί δέος και θαυμασμό. Ποτέ δεν ξέχασε τι πέρασε για γίνει επιχειρηματίας. Στελεχώνει το Sunshine Shoeshine κυρίως με άστεγους και άτομα με ειδικές ανάγκες. «Δεν υπάρχει μαγικό κουμπί να το πατήσεις και να εξαφανίσεις το θέμα των αστέγων. Θα υπάρχει πάντα. Αλλά αν δώσεις σε κάποιον λίγο από το χρόνο σου, του μιλήσεις, μπορείς να βρεις μια λύση»
Μέχρι σήμερα έχει δώσει εργασία σε 40 ανήμπορους ανθρώπους που ζούσαν στο δρόμο, δίνοντάς τους επίσης τη δυνατότητα να επιλέξουν σε ποιον φιλανθρωπικό οργανισμό θα δώσουν μέρος των κερδών από το γυάλισμα των παπουτσιών.
Ένας από αυτούς είναι και ο 45χρονος Alan Walton, που για 15 χρόνια ήταν άνεργος, αντιμετωπίζοντας όχι μόνο προβλήματα υγείας, καθώς από το ένα μάτι δεν έβλεπε, αλλά και ψυχολογικά προβλήματα.
Tα λόγια του Alan Walton για το αφεντικό του. «Μου έχει δώσει ένα σκοπό, μου δίνει αυτοπεποίθηση. Με έχει κάνει να νιώθω άνθρωπος. Έχοντας δουλειά και προϋπηρεσία νιώθω ότι έχω μέλλον, που δεν είχα πριν. Αν δεν έχεις προϋπηρεσία και προσόντα οι εργοδότες δεν βλέπουν τίποτα σε σένα. Και αυτό μου το έδωσε το Sunshine» λέει στο BBC.
Άστεγος άντρας: Πλούτισε και προσλαμβάνει άστεγους
Το μήνυμα του Drew για όλους όσους βρίσκονται εκεί έξω και βιώνουν στιγμές, σαν και αυτές που έζησε ο ίδιος, στο παρελθόν. «Μην το παίρνετε τόσο σοβαρά. Σίγουρα είναι μια δύσκολη κατάσταση, αλλά αν την αντιμετωπίσετε σαν παιχνίδι, ξαφνικά τα πράγματα γίνονται ευκολότερα. Ακόμα φοβάμαι ότι αύριο μπορεί να χάσω τα πάντα, όλα είναι πιθανά. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα στο οπλοστάσιό σου, είναι να είσαι ταπεινός και να λες θα χαρώ όσα έχω τώρα».
