Καρολίνα Πελενδρίτου: Επιστρέφει στην Κύπρο έχοντας κατακτήσει μετάλλιο
Καρολίνα Πελενδρίτου: Κάθε φορά που η Καρολίνα Πελενδρίτου συμμετέχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, πάντα επιστρέφει στη γενέτειρά της, την Κύπρο, έχοντας στην κατοχή της ένα μετάλλιο. Και η συγκεκριμένη παράδοση, δεν έσπασε ούτε στους φετινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2020. Η Κύπρια κολυμβητήρια, όχι μόνο κατάφερε να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο και να ανέβει στην τρίτη θέση του βάθρου. Αλλά σημείωσε και νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
Ο χρόνος 29.92 που σημείωσε την Παρασκευή 29/8, στα 50 μέτρα ελεύθερο της κατηγορίας S11 στα προκριματικά της Κολύμβησης,. Όχι μόνο της έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό, όπου και κατάφερε να κατακτήσει την τρίτη θέση. Αλλά της χάρισε ακόμα μία διάκριση. Η 35χρονη κολυμβήτρια κατέρριψε το δικό της και σημείωσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Τα συγχαρητήρια όλου του κόσμου της αξίζουν δικαιωματικά.
Στη συνέχεια, την η Καρολίνα Πελενδρίτου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο στην κολύμβηση και στα 50μ ελεύθερο S11, με χρόνο 29.80. Η 35χρονη αθλήτρια από την Κύπρο πραγματοποίησε μία εξαιρετική κούρσα, αλλά δεν κατόρθωσε να ξεπεράσει την Κινέζα Τζια Μα. Που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο κάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ με 29.46.
Η καριέρα της που ξεκινάει από το μακρινό 1995, συνεχίζει να χαράζει ανοδική πορεία. Μέχρι και σήμερα, μετράει 5 ολυμπιακά μετάλλια και διακρίσεις σε παγκόμσιους, βαλκανικούς και Ευρωπαϊκούς αγώνες. Συγκεκριμένα, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας 2004 κατακτά το Χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα πρόσθιο.
Στους επόμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο 2008, αγωνιζόμενη στα 200 μέτρα μικτή, το Χρυσό μετάλλιο περνάει ξανά στον λαιμό της. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου 2012, κατακτά το χάλκινο στα 100 μέτρα πρόσθιο.
Η ιστορία ζωής της Καρολίνας Πελενδρίτου
Πηγαίνοντας πίσω στο 1998, η Καρολίνα Πελενδρίτου τα 13 της μόλις χρόνια, καταρρίπτει το Παγκύπριο Ρεκόρ Γυναικών στα 50 μέτρα και στα 100 μέτρα πρόσθιο. Τα ρεκόρ αυτά διατηρεί μέχρι και σήμερα. Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2020 τερματίζει πρώτη στα 50 μέτρα ελεύθερο και στα 100 μέτρα πρόσθιο και καταγράφει πανελλήνιο ρεκόρ.
Η ιστορία της Καρολίνας Πελενδρίτου δεν τελειώνει σε μερικά ολυμπιακά μετάλλια και κάποιες αθλητικές διακρίσεις. Μέχρι και σήμερα, πολλές γυναίκες δίνουν τον δικό τους προσωπικό αγώνα ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της καθημερινότητας και να διατηρήσουν την αυτοπεποίθησή τους. Η Κύπρια αθλήτρια δεν είναι η εξαίρεση.
Η ιστορία της ξεκινάει απ’ όταν η ίδια βρισκόταν στην ηλικία των 16. Τότε ήταν που έκαναν την εμφάνισή τους τα προβλήματα όρασης. Προβλήματα που επιδεικτικά αγνοούσε. Η άρνησή της κάθετη και σταθερή απέναντι στην ύπαρξή τους. Άρνηση που συνεχίστηκε όσο η όρασή της επιδεινωνόταν, δυσκολεύοντας την καθημερινότητά της και τις προπονήσεις της στην κολύμβηση.
«Από πολύ μικρή είχα καταλάβει ότι η κολύμβηση είναι η μεγάλη μου αγάπη, και στα 14 μου είχα καταφέρει και ήμουν ήδη βαλκανιονίκης γυναικών». Είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή της η Καρολίνα Πελενδρίτου.
«Πριν καλά-καλά όμως γίνω 16 χρονών, κλήθηκα να αντιμετωπίσω ψυχικά και πνευματικά κάτι που με υπερέβαινε. Ως εκείνη τη στιγμή, η μειωμένη μου όραση ήταν βαθιά κρυμμένο μυστικό και απόλυτο ταμπού για μένα. Οι επιδόσεις μου συνεχώς χειροτέρευαν. Αλλά η άρνηση της πραγματικότητας ήταν μία αδιαπραγμάτευτη και ψυχολογική σανίδα σωτηρίας μου. Δεν το αποδεχόμουν άρα δεν υπήρχε», πρόσθεσε η παραολυμπιονίκης και πολλές γυναίκες βρίσκουν ταύτιση στα λόγια της. Η καθεμία για τους δικούς της λόγους.
Καρολίνα Πελενδρίτου: Πώς αποφάσισε να γίνει Παραολυμπιονίκης
Μέχρι το 2002, η ίδια αγωνιζόταν σε αγώνες για αρτιμελείς, παρά τις δυσκολίες που συνόδευαν τη μειωμένη όρασή της. «Τότε η μητέρα μου, ενημερώθηκε για την ύπαρξη του Παραολυμπιακού Αθλητισμού, αλλά εγώ λόγω της άρνησής μου δεν ήμουν ακόμα έτοιμη για κάτι τέτοιο. Τελικά, το 2002 στους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες στο Μάντσεστερ, δέχτηκα να κολυμπήσω τόσο στους Αγώνες των αρτιμελών αθλητών όσο και σε αυτούς με αναπηρία.
«Ήταν μια απόφαση δύσκολη και αφόρητη, για την οποία «πλήρωσαν» με την κακή μου συμπεριφορά η μητέρα μου και η αθλητική μου ψυχολόγος, που ήταν δίπλα μου σε όλη αυτή την πολύ πιεστική κατάσταση για εμένα», συνέχισε η ίδια.
«Τη στιγμή όμως, που -τελικώς- εκκινούσα από το βατήρα για τον αγώνα των αθλητών με αναπηρία, είχα πια αποδεχτεί να ξεκινήσω έναν επίπονο διάλογο με τον εαυτό μου, για το πρόβλημά μου και τότε ένα νέο, τεράστιο κεφάλαιο άνοιγε στη ζωή μου. Όχι καλύτερο, όχι χειρότερο, απλώς αληθινό. Ο διάλογος ακόμα συνεχίζεται. Όμως αυτό που έχω καταλάβει μέχρι τώρα, είναι πως ό,τι και αν μας συμβαίνει δεν πρέπει στιγμή να χάνουμε την αυτοπεποίθησή μας και την πίστη στον εαυτό μας», καταλήγει η Καρολίνα Πελενδρίτου και τα λόγια της αποτελούν πηγή έμπνευσης.
«Κάθε μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση έχει το δικό του ειδικό βάρος, τη δική του αξία, τη δική του ιστορία και συναισθήματα», λέει η Καρολίνα Πελενδρίτου στο Instagram που στα 35 της χρόνια έχει καταφέρει όχι μόνο να γίνει μία σπουδαία αθλήτρια και να μετατρέψει το πρόβλημα της όρασης σε δύναμη, αλλά να πάρει πίσω τη χαμένη αυτοπεποίθησή της.
Της ευχόμαστε τα καλύτερα, γιατί τα αξίζει.
