11χρονος Ανδρέας: Τα νεότερα για την υγεία του αγοριού που διεγνώσθη με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο
Το 11χρονο αγόρι, μαθητής του 26ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών, που διεγνώσθη με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο. Ο μικρός μετά την επέμβαση στον εγκέφαλο και τις εξαντλητικές χημειοθεραπείες έπρεπε να μεταβεί σε Παιδο-Ογκολογικό κέντρο στην Ιταλία για να υποβληθεί σε συνεδρίες Ακτινοθεραπείας με πρωτόνια, μια μέθοδο που δυστυχώς δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Η οικογένειά του αδυνατώντας να καλύψει το υπέρογκο ποσό που απαιτούνταν για τη θεραπεία του Ανδρέα ζήτησε την οικονομική στήριξη του κόσμου. Το πανελλήνιο συγκινήθηκε από την περιπέτεια υγείας του μικρούλη, τον στήριξε και συνέδραμε στο να πραγματοποιηθεί το κοστοβόρο ταξίδι και η θεραπευτική αγωγή.
Ο 11χρονος Ανδρέας συνεχίζει να δίνει με πείσμα και περίσσια δύναμη τη δική του μάχη. Έχει επιστρέψει από το Παιδοογκολογικό κέντρο στην Ιταλία όπου υπεβληθη στις συνεδρίες ακτινοθεραπείας με πρωτόνια και σύμφωνα με το thebest.gr, φαίνεται πως πλέον μπορεί να αισιοδοξεί ότι η τεράστια περιπέτεια που ζει θα έχει αίσιο τέλος.
Αυτή τη στιγμή ο Αντρέας περπατάει, κάνει ένα δεκάλεπτο βάδισμα την ημέρα και λόγω των θεραπειών έχει χάσει κιλά. Συνεχίζει τον αγώνα, σηκώθηκε από το αναπηρικό καροτσάκι και κάνει σιγά και σταθερά βήματα
Όπως αναφέρει μιλώντας στο thebest.gr o πατέρας του μικρού Αντρέα, Ιάσων Τσιλιγκαρίδης, που είναι και γιατρός, μετά από θεραπείες και επεμβάσεις έχει επιτευχθεί ένα υψηλό ποσοστό ίασης, Ωστόσο η μάχη συνεχίζεται καθημερινά με ένα ακόμα ταξίδι στο εξωτερικό να υπάρχει στον ορίζοντα.
Μπαμπάς 11χρονου Ανδρέα: «Συνεχίζει τον αγώνα, σηκώθηκε από το αναπηρικό καροτσάκι και κάνει σιγά και σταθερά βήματα»
«Το παιδί πάει καλά, βελτιώνεται. Συνεχίζει κάποιες χημειοθεραπείες. Μετά το ταξίδι στην Ιταλία έγινε ένα χειρουργείο. Στην Ιταλία μέσα σε 60 μέρες κάναμε 33 ακτινοβολίες. Αισιοδοξούμε για την πορεία καθώς η πάθηση που έχει, ανταποκρίνεται στις θεραπείες και έχει επιτευχθεί ένα μεγάλο ποσοστό ίασης. Μένουν άλλοι δύο κύκλοι χημειοθεραπείας» λέει ο κ. Τσιλιγκαρίδης, ενώ μας μιλάει και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο μικρός ήρωας.
«Αυτή τη στιγμή ο Αντρέας περπατάει, κάνει ένα δεκάλεπτο βάδισμα την ημέρα και λόγω των θεραπειών έχει χάσει κιλά. Συνεχίζει τον αγώνα, σηκώθηκε από το αναπηρικό καροτσάκι και κάνει σιγά και σταθερά βήματα. Περιμένει να ολοκληρώσει τις θεραπείες του τον Φεβρουάριο.
Είναι μία επίπονη διαδικασία για εκείνον. Όλη αυτή η διαδικασία τον έχει τρομάξει, όπως είναι φυσικό φοβάται τους γιατρούς. Τώρα αρχίζει να κάνει τα πρώτα βήματα και θα πρέπει σιγά σιγά να βρει ξανά την επαφή με τους ανθρώπους.
Ίσως κλείστηκε λίγο στον εαυτό του. Και η πανδημία δεν βοηθάει. Λόγω του κορωνοϊού υπάρχει φόβος στο να βγει έξω και να βρει τους φίλους του. Ακόμα και μία απλή ίωση μπορεί να κάνει ζημιά καθώς είναι ανοσοκατασταλμένος.
Με το που τελειώνει μία χημειοθεραπεία περιμένουμε να ανέβουν λίγο τα λευκά αιμοσφαίρια για να προχωρήσουμε στην επόμενη Δεν υπάρχει μεσοδιάστημα που μπορεί να βγει».
«Με τη βοήθεια του θεού όλα γίνονται, Αυτό έχω καταλάβει. Δεν ήμουν και τόσο πιστός, ίσως και λόγω δουλειάς, αλλά τώρα. Αυτό έχω να πω. Ο κόσμος βοήθησε πραγματικά. Εμείς οι γιατροί πραγματικά δεν κάνουμε τίποτα, μόνο με τη βοήθεια του Κυρίου γίνονται κάποια πράγματα. Παλιά αν μου το έλεγε αυτό κάποιος, θα γελούσα. Όταν θέλεις κάτι σε αυτή τη ζωή το αποκτάς αργά η γρήγορα.
Πρέπει όμως να το κυνηγήσεις. Έχω μιλήσει με άπειρους γιατρούς, έχω ζητήσει πάρα πολλές γνώμες. Κάθε παιδί στην Ελλάδα θέλει πάρα πολύ δουλειά για να γίνει καλά. Έχω καταλάβει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει μεγάλη εμπειρία στους όγκους στο κεφάλι. Υπάρχει στη λευχαιμία» λέει αποφασισμένος να συνεχίσει να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για κερδίσει ολοκληρωτικά ο μικρός Αντρέας τη γενναία και σκληρή μάχη που δίνει.