Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο Γιώργος Γρηγοριάδης, γιατρός – χειρουργός, αντιστασιακός και ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς.
Είχε διατελέσει δήμαρχος για δύο θητείες στον δήμο Ηρακλείου Αττικής, αλλά και διευθυντής της Λυρικής Σκηνής. Υπήρξε μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ εσωτερικού και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ.
Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
«Αποχαιρετούμε με οδύνη τον σύντροφο Γιώργο Γρηγοριάδη» τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε σχετική ανακοίνωση.
Όπως επισημαίνει η Κουμουνδούρου, «ο Γιώργος Γρηγοριάδης υπήρξε εξαιρετικός γιατρός, αλλά και άνθρωπος με τεράστια κοινωνική προσφορά. Βαθιά πολιτικοποιημένος, ιστορικό μέλος της Ανανεωτικής Αριστεράς, βασανίστηκε άγρια από τη χούντα, ενώ ως χειρουργός γιατρός πραγματοποίησε δεκάδες χιλιάδες επεμβάσεις και είχε χαρακτηριστεί ως “γιατρός των φτωχών”.
«Στη μεταπολίτευση εκλέχθηκε δήμαρχος του δήμου Ηρακλείου Αττικής για δύο θητείες, ενώ διετέλεσε και διευθυντής της Λυρικής Σκηνής Αθηνών. Ήταν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυση του κόμματος, μέχρι το θάνατό του. Ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του», επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ανακοίνωση του ΜέΡΑ25
Το ΜέΡΑ25 τονίζει σε ανακοίνωσή του:
«Με θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο σε ηλικία 89 χρόνων του Γιώργου Γρηγοριάδη, γιατρού-χειρουργού, αντιστασιακού της Χούντας, δημάρχου στη Μεταπολίτευση στον δήμο Ηρακλείου Αττικής για δύο θητείες, αντιπρόεδρου για χρόνια της Λυρικής Σκηνής, μέλους της Κ.Ε του ΚΚΕ εσωτερικού και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιος φεουδάρχη της Δράμας, πέρασε από τους πρώτους στη σχολή του τότε Βασιλικού Ναυτικού για να ξεφύγει από το οικογενειακό του περιβάλλον όπως ο ίδιος εξομολογούνταν, απ’ όπου αποτάχθηκε με την επιβολή της Δικτατορίας για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Παραπέμφθηκε αργότερα σε δίκη και βασανίστηκε από το καθεστώς των συνταγματαρχών. Στη Μεταπολίτευση εκλέχτηκε δυο φορές δήμαρχος στον δήμο Ηρακλείου Αττικής, όπου άφησε ισχυρό το αποτύπωμά του στα αυτοδιοικητικά δρώμενα, καθώς και αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας.
Πρωτοπόρος γιατρός στις χειρουργικές μεθόδους που χρησιμοποιούσε, με μεγάλη έγνοια για τους ασθενείς του, άνθρωπος με αγάπη για την τέχνη και τον πολιτισμό. Προσωπικότητα πολυσχιδής και ανήσυχη, με πνεύμα επίμονο, με υψηλή καλλιέργεια, άθεος, αυθεντικός αποστάτης της τάξης του, έμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του στον κομμουνισμό ως επιδιωκόμενο και στην αρχή «προσφέρω ό,τι μπορώ και παίρνω ότι χρειάζομαι».
Παραμονή Χριστουγέννων «επιστρέφει στο Σύμπαν», δίχως να έχει ανάγκη «κανέναν κερατά», όπως έλεγε στους βασανιστές του. Συλλυπητήρια στους οικείους του και στον αγαπημένο μας σύντροφο και γιο του, Κλέωνα Γρηγοριάδη».