Περήφανος αδερφός: Τα δύο αδέρφια είναι πραγματικά αχώριστα
Περήφανος αδερφός: Ο Νίκος και ο Γιώργος Τζερεμές είναι δύο πραγματικά αχώριστα αδέρφια. Ο Νίκος νιώθει μεγάλη περηφάνια για τον αδερφό του Γιώργο, ο οποίος πάσχει από σύνδρομο Down. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «Τα παιδιά με σύνδρομο Down προσφέρουν πολλή αγάπη. Ο Γιώργος προσωπικά μου δίνει δύναμη και αισιοδοξία για το μέλλον. Ήμασταν από μικροί το ίδιο, είχαμε ίσα δικαιώματα και ακολουθούσαμε πάντα και οι δύο το πρόγραμμα του άλλου, μέχρι κάποια ηλικία μεγαλώναμε σαν δίδυμα. Από τα δεκαπέντε και μετά αλλάξαν οι δρόμοι μας όσον αφορά τις δραστηριότητές μας αλλά ποτέ δεν χωριστήκαμε. Πάντα θα ερχόταν ο Γιώργος στις αθλητικές μου δραστηριότητες να με παρακολουθήσει και αντίστοιχα εγώ το ίδιο».
Σύμφωνα με τον περήφανο αδερφό Νίκο, ο Γιώργος με το σύνδρομο Down έχει μάθει πολλά στην υπόλοιπη οικογένεια
Σύμφωνα με το Νίκο, τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στην οικογένεια. Η οικογένεια είναι ο αρωγός που με υπομονή και επιμονή θα μπορέσει να συμβάλλει στη σωστή διαπαιδαγώγηση. Όπως αναφέρει ο Νίκος «Οι γονείς μου μέσα από τον Γιώργο πήραν κουράγιο και πίστη για ένα καλύτερο αύριο και για τις δικές τους δυσκολίες. Ο Γιώργος, που είναι 29 ετών, είναι ένας άνθρωπος γεμάτος συναισθήματα, ευαίσθητος και ευάλωτος. Εύκολα μπορεί να πέσει συναισθηματικά και να στεναχωρηθεί με κάποιο γεγονός. Επίσης είναι πολύ οργανωτικός, τακτικός, πεισματάρης, κοινωνικός, ενθουσιώδης και προσαρμοστικός χαρακτήρας. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που ανέπτυξα εγώ δίπλα στον αδερφό μου ήταν πάρα πολλά. Τα κυριότερα είναι να είμαι πάντα αισιόδοξος απέναντι σε προβλήματα κατά την πορεία της ζωής μου».
Σύμφωνα με τα λόγια του περήφανου αδερφού του Γιώργου, έχει βιώσει τον κοινωνικό αποκλεισμό αλλά προσπαθεί να ενταχθεί στην κοινωνία
Όπως και όλα τα παιδιά με ιδιαιτερότητες, έτσι και ο Γιώργος βίωσε τον κοινωνικό αποκλεισμό. Δέχτηκε bullying και ρατσιστικές επιθέσεις, ενώ αντιμετώπισε και πρακτικές δυσκολίες όπως σε δημόσιες δομές, αθλητικές εγκαταστάσεις, χώρους ψυχαγωγίας κά.
Όπως ανέφερε ο Νίκος «Εγώ και ο Γιώργος ήρθαμε αντιμέτωποι στην παιδική μας ηλικία με άλλα παιδιά, περάσαμε μαζί το bullying και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ποτέ όμως δεν το βάλαμε κάτω και πάντα προσπαθούσαμε μαζί να αποδείξουμε πως είμαστε ξεχωριστοί… Παρόλο που γίνονται βήματα εξέλιξης, αυτά είναι πάρα πολύ αργά. Για παράδειγμα πόσες παιδικές χαρές υπάρχουν στην Ελλάδα για ΑΜΕΑ; Σε όλη την Ελλάδα έχουμε κάτω από δέκα ενώ, σύμφωνα με έρευνες, στον νόμο Αττικής έχουμε ανά οικοδομικό τετράγωνο -σε κάθε γειτονιά δηλαδή- μια οικογένεια που έχει ένα μέλος με ΑΜΕΑ».
Βέβαια, παρά τις δυσκολίες ο Γιώργος έχει καταφέρει σήμερα να σταθεί στα πόδια του και να ενταχθεί ομαλά στο κοινωνικό σύνολο. Ο αδερφός του προσπαθούσε πάντα να ευαισθητοποιεί τους άλλους ανθρώπους και να δείχνει πως είναι η ζωή με ένα μέλος ΑΜΕΑ στο σπίτι. Όπως λέει «Λαμβάνω καθημερινά πάρα πολλά μηνύματα αγάπης, στήριξης και θαυμασμού. Για το συνολικό έργο που δείχνουμε με τον αδερφό μου και πολλοί θέλουν να πάρουν μια γνώμη από πλευράς μου για το πώς εγώ και οικογένειά μου έχουμε καταφέρει τόσα με τον Γιώργο».