Ελληνίδα Νηπιαγωγός: Η Βίκυ Ξανθοπούλου είναι η κορυφαία στον κόσμο
Πριν από περίπου έξι χρόνια η Βίκυ Ξανθοπούλου, ξεκίνησε τη δράση «Παίζουμε Βιβλίο». Η σκέψη της αφορά σε μία σειρά εκπαιδευτικών και αναγνωστικών εμψυχώσεων, που αφορούν μαθητές νηπιαγωγείου. Η Ελληνίδα κατέκτησε, τις προηγούμενες χρονιές, τα διεθνή βραβεία The Freedom Through Literacy Award και Excellence in Teaching – Teacher of the Year του AKS. Το 2020 τιμήθηκε από τον ίδιο διεθνή εκπαιδευτικό οργανισμό με το Global Teacher Award. Η ίδια διατηρεί μία θέση ανάμεσα στους κορυφαίους εκπαιδευτικούς του κόσμου.
Οι δηλώσεις της Ελληνίδας νηπιαγωγού
«Αυτό που ξεχώρισαν στο πρότζεκτ “Παίζουμε βιβλίο” είναι ο καινοτόμος χαρακτήρας του. Και ως προς τη μεθοδολογία, αφού συνδυάζει βιωματικές μεθόδους μάθησης. Επίσης, και ως προς τις αξίες που καλλιεργεί στους μαθητές, όπως είναι ο σεβασμός, η συνεργασία, η ενσυναίσθηση, αξίες ενός παγκόσμιου πολίτη. Αυτές τις αξίες λοιπόν είδαν να παίρνουν σάρκα και οστά σε ένα μικρό χωριό στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, στην Ποταμιά της Θάσου» είπε στη συνέντευξή της, η νηπιαγωγός
«Η δράση ξεκίνησε αρχικά ως ένα στοίχημα με τον εαυτό μου, ότι η λογοτεχνία μπορεί να υπάρξει ως παιδαγωγικό εργαλείο μέσα στην τάξη, να ενεργοποιήσει τη συμμετοχή και το ενδιαφέρων των παιδιών, να δημιουργήσει και να πλάσει νέους κόσμους. Κάθε αναγνωστική εμψύχωση έχει αφορμή τις ανάγκες της ομάδας είτε είναι κοινωνικές είτε συναισθηματικές είτε είναι μαθησιακές. Να έχει νόημα η μάθηση για τα ίδια τα παιδιά. Να τους δημιουργεί δυνατές εμπειρίες και μετέπειτα δυνατές αναμνήσεις, να τους ενεργοποιεί τη φαντασία και να τους καλλιεργεί αξίες ζωής. Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση είναι να βλέπεις τους μαθητές σου, που ο καθένας προέρχεται από μια διαφορετική οικογένεια, από ένα διαφορετικό περιβάλλον, να γίνονται ομάδα, να ενώνονται και να λειτουργούν με κοινούς κανόνες, με κοινές αξίες με σεβασμό και αρμονία».
Όπως κάθε ξεχωριστός επαγγελματίας που διανύει το «έξτρα μίλι», όπως θα σχολίασε και ο συγγραφέας Στέφανος Ξενάκης, δεν κρύβει την αγάπη για τη δουλειά που έκανε η Ελληνίδα νηπιαγωγός: «Δεν το βλέπω ως επάγγελμα, είναι ένας τρόπος έκφρασης. Νιώθω ότι ζω, αναπνέω μέσα στη σχολική τάξη, δουλεύω με το πιο αγνό κομμάτι της κοινωνίας και μαζί προσπαθούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο».