Αληθινή ιστορία: «Έπρεπε να γίνω εσύ όσο έκανες χημειοθεραπείες για να καταλάβω πραγματικά πόσα μας δίνεις»
Αληθινή ιστορία: Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως μια μητέρα, έχει καθημερινά να ανταποκριθεί σε χιλιάδες υποχρεώσεις. Συχνά πολλοί αγνοούν και θεωρούν ως δεδομένα τα όσα κάνει μία μητέρα. Εκείνες, όμως είναι που στηρίζουν με νύχια και με δόντια το σπίτι, τα παιδιά, τους συζύγους και τη δουλειά τους, όσο καλύτερα μπορούν. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές οι δουλειές των γυναικών και οι υποχρεώσεις που καθημερινά στηρίζουν δεν εκτιμώνται έτσι όπως θα έπρεπε.
Η παρακάτω δημοσίευση έχει γραφτεί από έναν σύζυγο, ο οποίος συνειδητοποίησε τα όσα κάνει η γυναίκα του, μόλις εκείνη διαγνώστηκε από καρκίνο. Καλό, είναι να μην φτάνουμε στο σημείο να αρρωστήσει κάποιος για να του αναγνωρίσουμε τις θυσίες και τους κόπους του.
Η δημοσίευση του συζύγου που κατάλαβε πόσα δίνει μία μητέρα
«Αγαπημένη μου γυναίκα, Πέρυσι διαγνώστηκες με καρκίνο του μαστού. Παρόλο που γνωρίζαμε ότι η μάχη σου είναι ελπιδοφόρα και ότι στο τέλος θα βγεις νικήτρια, συνειδητοποίησα το εξής…Πρέπει να σου πω ένα τεράστιο «συγγνώμη».
«Οι θεραπείες ήταν τόσο δύσκολες που ακόμα και εσύ, που είσαι τέρας δύναμης και υπομονής, λύγισες. Και έτσι έπρεπε να πάρω εγώ τη θέση σου στο σπίτι μας»
«Δεν σου ζητάω συγγνώμη επειδή επέμενα να αφήσεις τη δουλειά σου στο σουπερμάρκετ και εσύ μου έλεγες ότι είναι απαραίτητη για την ψυχική σου υγεία. Ούτε επειδή τα 3 μας παιδιά δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους μόνα τους, χωρίς εσένα»
«Δεν σου ζητάω συγγνώμη επειδή ποτέ δεν εκτίμησα την οργανωμένη καθημερινότητα που με τόσο κόπο έχτισες και ακόμα περισσότερο διατηρούσες. Για τα χρήματα που έβαζες στην άκρη, για τα τάπερ στη δουλειά»
«Ούτε καν για τις φορές που έκανα πως δεν έβλεπα πως δεν άντεχες άλλο μέσα σ’ όλη αυτή την τρέλα. Παρόλο που γελούσες και παρόλο που επέμενες ότι είσαι «καλά».
«Θέλεις να σου πω γιατί σου ζητάω συγγνώμη; Γιατί με το που έγινα «εσύ» και ανέλαβα όλα σου τα καθήκοντα, όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς μας προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν. Από το να μαγειρέψουν μέχρι να προσέξουν τα παιδιά»
«Όλοι έσπευσαν να με προστατεύσουν απ’ αυτό που έκανες μέχρι τώρα μόνη σου κάθε μέρα. Συγγνώμη που εμείς οι άντρες κάνουμε τους χαζούς ή αποφεύγουμε τις ευθύνες μας όσον αφορά το σπίτι και τα παιδιά. Συγγνώμη που όλοι προσπάθησαν να βοηθήσουν εμένα με το που τα βρήκα σκούρα, ενώ εσύ δυσκολευόσουν καθημερινά»
«Θέλω να ξέρεις πως είμαι ευγνώμων που είσαι μαζί μας και είσαι καλά. Δεν πρόκειται ποτέ ξανά να σου ζητήσω να παραιτηθείς από τη δουλειά σου. Είσαι πολλά παραπάνω από μητέρα, σύζυγος και νοικοκυρά. Δεν θα το ξεχάσω»
Συγγνώμη!»