Τέμπη: Ανατριχιάζει με την μαρτυρία του ο αδελφός της Αθηνάς Κατσάρα
Δύο εβδομάδες μετά τη τραγική Τρίτη και το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και ο θρήνος είναι ανείπωτος σε όλη την Ελλάδα για τις 57 ζωές που χάθηκαν. Οι συγγενείς και οι κοντινοί άνθρωποι των θυμάτων περνάνε ένα Γολγοθά ενώ οι μαρτυρίες τους συγκλονίζουν.
Αναμεσά τους και ο αδερφός της 34χρονης μητέρας Αθηνάς Κατσάρα, Βασίλης Κατσαράς και ο οποίος ξεσπά για τους υπευθύνους που προκάλεσαν τον θάνατο της αγαπημένης του αδερφής και ζητάει δικαίωση.
Ο Βασίλης Κατσαράς περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τις τελευταίες στιγμές της αδερφής του, τις στιγμές που πληροφορήθηκε το τραγικό συμβάν και όλα όσα αντίκρυσε φτάνοντας στο σημείο του δυστυχήματος αμέσως μετά τη φονική σύγκρουση των τρένων.
Ο αδερφός της Αθηνάς μίλησε στο «Tlive» και είπε «Στη μέση του βαγονιού ήταν. Ο γαμπρός μου τη στιγμή της σύγκρουσης σηκώθηκε να πάει στην τουαλέτα. Και με το που σηκώθηκε, έκανε ένα δυο βήματα κι άκουσε έναν μεγάλο θόρυβο. Εκεί σκοτείνιασαν όλα και εκεί –από ό,τι μου είπε ο γαμπρός μου – η αδελφή μου φώναξε “Νίκο το μωρό”. Εκεί χάθηκαν όλα. Ο γαμπρός μου έμαθε για τον θάνατο της Αθηνάς ανήμερα της κηδείας»
Τέμπη: Ταξίδευε για πρώτη φορά με το τρένο η αδικοχαμένη Αθηνά
«Η αδελφή μου ήταν η πιο άτυχη από όλα τα παιδιά. Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευε με τρένο, είχε καιρό να ταξιδέψει. Είχαν πάει στους θείους μου στην Αθήνα για τριήμερο αλλά δεν πρόλαβαν. Ευτυχώς που δεν το πήραν μαζί τους το μωρό» πρόσθεσε στην συνέχεια εμφανώς συγκινημένος ο Βασίλης Κατσάρας.
«Τιμωρία δεν υπάρχει. Δεν θα μας απαλύνει τον πόνο. Ούτε τα λεφτά για τα μέτρα που δεν θα εφαρμοστούν ποτέ… Θα ήθελα να μπουν φυλακή όλοι τους. Είναι το ελάχιστο, το μηδαμινό η τιμωρία αυτή. Δεν θα φέρει πίσω την αδελφή μου, ούτε τα άλλα παιδιά. Για τις ψυχές τους… Δικαίωση» λέει για το τι θα ήθελε για τους υπεύθυνους της εθνικής τραγωδίας στα Τέμπη.
Ενώ μιλάει και για την τελευταία συνομιλία που είχε με την αγαπημένη του αδερφή που ήταν κάτι σαν «περασμένα, ξεχασμένα».
Και τέλος έκλεισε αναφερόμενος σε όλα όσα αντικρύσανε με το που έφτασαν στο σημείο «Είχε πολύ καπνό, γυαλιά και κόσμος έβγαινε ακόμα από τα βαγόνια. Έβλεπες το τρένο κι έλεγες “δε βγήκε άνθρωπος από εδώ μέσα, αποκλείεται”».