Εξομολόγηση αναγνώστριας: Έχω μια κορούλα 4 ετών.
Όταν ήταν 10 μηνών, τη μέρα της βάφτισής της, σκοτώθηκε ο άντρας μου σε τροχαίο. Τεράστιο το σοκ, δεν ήξερα που πάταγα και που βρισκόμουν. Έβλεπα ψυχολόγο για να σταθώ στα πόδια μου. Η βάφτιση δεν έγινε ποτέ διότι δεν ήρθε στην εκκλησία.
Η νονά της μικρής τότε έκανε πίσω διότι το θεώρησε μεγάλη γρουσουζιά που ο άντρας μου σκοτώθηκε τη μερα της βάπτισης. Μονογονεϊκή οικογένεια εγώ πια με τόσα προβλήματα και έπρεπε να λύσω και τις ηλίθιες δεισιδαιμονίες του καθενός. Εκείνη την εποχή ήρθε μια κοπέλα στο γραφείο που εργαζόμουν και γρήγορα ήρθαμε κοντά.
Είχε χάσει κι εκείνη πρόσφατα τον πατέρα της και το πένθος μας ένωσε. Ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα, βόλτες, εκδρομές. Πέρασαν 2 χρόνια και το παιδί έμενε αβάπτιστο. Μου ζήτησε να το βαφτίσει εκείνη και φυσικά πέταξα από τη χαρά μου. Που να ξερα….
Πράγματι η βάφτιση έγινε και ήμουν χαρούμενη. Πικραμένη από τη μία που έλειπε ο άντρας μου, χαρούμενη που βρήκα ένα στήριγμα αφού και η κοπέλα και η οικογένειά της, με αγκάλιασαν σαν να ήμουν παιδί τους. Η συμπεριφορά τους μετά τη βάφτιση όμως άλλαξε…
Λίγο καιρό μετά τη βάφτιση έκανα σχέση με τον αδερφό της κοπέλας. Νόμιζα ότι θα χαίρονταν με εμάς αντίθετα, προς μεγάλη μου έκπληξη, βρήκα τοίχο. Ξαφνικά δεν επικοινωνούσαν, δεν ήταν ποτέ διαθέσιμοι, η κοπέλα στο γραφείο αραίωσε την επαφή μας, ήταν τυπική, σταματήσαμε να βγαίνουμε, δεν έπαιρνε ούτε τηλέφωνο.
Η συνέχεια της εξομολόγησης της αναγνώστριας
Αμέτρητες οι προσπάθειες να τους πλησιάσω, εκείνη και η μαμά της με την αδερφή της, εντελώς παγωμένες. Η σχέση με τον αδερφό της μια χαρά, τα πηγαίναμε πολύ καλά αλλά όποτε του έλεγα για την αλλαγή της συμπεριφοράς τους μου έλεγε δικαιολογίες, πότε ότι είχαν δουλειές και δεν προλάβαιναν και ότι δεν είχαν τίποτα μαζί μου. Ψέμματα δηλαδή…
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο σχέσης και αφού η νονά της μικρής, απουσίαζε ακόμα και από τα τυπικά καθήκοντά της, σήκωσα το τηλέφωνο και ορθά κοφτά της είπα πως δεν ξέρω τί έχει μαζί μου αλλά έχει αναλάβει μια υποχρέωση. “Υποχρέωση ήταν μέχρι που τα έφτιαξες με τον αδερφό μου, ας το σκεφτόσουν νωρίτερα!” μου απάντησε και πραγματικά έμεινα.
Ευθέως και κοφτά, μου είπε ότι ο αδερφός της δεν είχε καμία δουλειά με μια χήρα που έψαχνε πατέρα για το παιδί της και πως ήταν νέος και έπρεπε να κάνει δική του οικογένεια και δικά του παιδιά και όχι να μεγαλώνει τα ξένα, ότι μια χαρά μου έκατσε και νονά και νέος σύζυγος πακέτο και ότι το είχα σχεδιάσει. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό.