Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα: Άφησε την τελευταία της πνοή στα 83
Θλίψη και θρήνος επικρατεί στον καλλιτεχνικό χώρο, μετά την είδηση θανάτου της Μαρίνας Λαμπράκη, η οποία έφυγε από την ζωή σε ηλικία 83 ετών.
Πέθανε σε ηλικία 83 χρόνων η Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης.
Σύμφωνα με πληροφορίες του iefimerida, νοσηλευόταν σε νοσοκομείο εδώ και δύο μέρες λόγω προβλημάτων. Μάλιστα, είχε προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου στις 15 Ιουνίου στην Εθνική πινακοθήκη για την παρουσίαση μεγάλης έκθεσης για τον Κωνσταντίνο Παρθένη.
Η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα ήταν ιστορικός τέχνης, αρχαιολόγος και Ομότιμη Καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών που από το 1992 υπηρετεί ως Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου.
Περισσότερες πληροφορίες για την πορεία της Μαρίνας Λαμπράκη
Την περίοδο 28 Αυγούστου με 23 Σεπτεμβρίου 2015 διετέλεσε αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού-Παιδείας και Θρησκευμάτων της Υπηρεσιακής κυβέρνησης με πρωθυπουργό την Βασιλική Θάνου.
«Πολλοί με μισούν ή απλώς δεν με θέλουν. Και εδώ μέσα ακόμα. Κανένας, όμως, δεν θα βρεθεί να πει ότι τον προσέβαλα, ότι φωνάζω στους διαδρόμους. Θυμάμαι κάτι που μου είχε πει ο Παντελής ο Πρεβελάκης: ότι η μεγαλύτερη αρετή στον άνθρωπο είναι η ισοθυμία. Να είσαι ισόθυμος, το θυμικό σου να είναι ελεγχόμενο, να μην έχεις σκαμπανεβάσματα, αλλά να είσαι σταθερός. Αυτό, όμως, κατορθώνεται με κόπο. Δεν γεννιέται έτσι ο άνθρωπος» είχε εξομολογηθεί σε παλιότερη συνέντευξή της στη LiFO.
«Κάνουμε εκθέσεις στο εξωτερικό για την αρχαιότητα και το Βυζάντιο, αλλά η σύγχρονη Ελλάδα είναι άγνωστη. Δεν ξέρουν ότι η Ελλάδα έχει σύγχρονη τέχνη. Είμαστε απόντες. Ξέρουν τον Κουνέλη, τον Τάκη, τη Χρύσα, ενδεχομένως τον Αντωνάκο, πέντε ονόματα. Η Ελλάδα είναι απούσα. Θα έπρεπε με κάθε τρόπο να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο. Αν δεν έχουμε ουσιαστικές συνεργασίες στην εξωτερική πολιτιστική πολιτική, η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν αρκεί» είχε προσθέσει
Η ίδια, όταν είχε ενημερωθεί για τη ληστεία στην Εθνική Πινακοθήκη, είχε παραδεχτεί στο Έθνος πως παραλίγο να πάθει εγκεφαλικό. « Ίσως είναι ύβρις, αλλά θα το πω: νομίζω ότι ανάλογα αισθήματα δοκίμασα όταν μου είπαν ότι ο άνδρας μου έχει καρκίνο. Η ληστεία ήταν ένας θάνατος. Πέρασα είκοσι χρόνια εδώ μέσα, έζησα μεγάλες στιγμές, αλλά ήταν διάρκεια όλο αυτό, σε αντίθεση με τη ληστεία, που ήταν μια τομή στον χρόνο. Δεν θα ησυχάσω παρά μόνον όταν βρεθούν τα έργα».
