mRNA εμβόλια: Θα βοηθήσουν τους μη χειρουργήσιμους καρκίνους
mRNA εμβόλια: Για δύσκολους μη χειρουργήσιμους καρκίνους. Γι’αυτούς πρόκειται να κυκλοφορήσουν αρχικά εμβόλια με την τεχνολογία του mRNA. Μάλιστα σε ορίζοντα μετά την δεκαετία, εκτιμά σε συνέντευξη του στο Πρακτορείο FM και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ» ο διευθυντής Έρευνας στο Ολλανδικό Ινστιτούτο για τον Καρκίνο, και καθηγητής Μακρομοριακών Δομών και Σχεδιασμού Φαρμάκων στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, κ. Αναστάσης Περράκης.
Ο καθηγητής κάνει λόγο για την προοπτική εξατομικευμένων εμβολίων, τονίζοντας παράλληλα ότι η τεχνολογία του mRNA ήταν τελικά μία ευτυχής συγκυρία, μέσα σε αυτή την τεράστια ατυχία και αναστάτωση του κορωνοϊού. Διευκρινίζει μάλιστα ότι αυτή η τεχνολογία για εμβόλια ή για θεραπευτικούς σκοπούς, δεν είναι κάτι καινούργιο που δημιουργήθηκε για τον κορωνοϊό.
«Οι εταιρείες όπως η Μοderna, ή η BioNtech, που συνεργάστηκε με την Pfizer, και αρκετές άλλες εταιρείες υπάρχουν εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Eίναι εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο, δηλαδή είναι εταιρείες που υπήρχαν με μεγάλα κεφάλαια και ο σκοπός τους είναι να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία του RNA, κυρίως για τον καρκίνο. Είχαν ήδη μία πολύ σοβαρή παρουσία και δοκιμές στη χρήση αυτής της τεχνολογίας για τον καρκίνο».
Ποια θα είναι η λειτουργία των mRNA εμβολίων
Η κεντρική ιδέα για την εφαρμογή της τεχνολογίας του mRNA για τον καρκίνο, σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι στην ουσία να δημιουργούνται εμβόλια, που αντί να εκφράζουν όπως για τον κορωνοϊό την πρωτεΐνη ακίδα, (η οποία προξενεί την αντίδρασή του ανοσοποιητικού μας συστήματος και επιτίθεται στον ιό), να χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα νεοαντιγόνα. «Αυτά είναι κάποιες μικρές πρωτεΐνες, πεπτίδια όπως τις λέμε, που εκκρίνονται από καρκινικά κύτταρα. Δίνοντας αυτά τα πεπτίδια ή αυτές τις πρωτεΐνες ως εμβόλιο, ισχυροποιούμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα, ώστε να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον σύμφωνα με τον κ. Περράκη παρουσιάζει η προοπτική της εξατομικευμένης θεραπείας.
Νεοαντιγόνα και προσωποποιημένο εμβόλιο
«Δηλαδή να κοιτάμε στον όγκο ενός συγκεκριμένου ασθενή, ποια είναι τα νεοαντιγόνα του, και μετά να τα χρησιμοποιούμε για ένα προσωποποιημένο εμβόλιο. Και αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία. Δεν είναι φυσικά κάτι που θα υπάρξει τον επόμενο χρόνο ή τα επόμενα δύο χρόνια. Πιστεύω είναι θεραπείες που θα δούμε μετά τον ορίζοντα της δεκαετίας. Αυτή τη στιγμή δοκιμάζονται, φαίνεται να λειτουργούν και ήδη υπάρχουν κάποιες αρχικές μελέτες π.χ. για μελάνωμα, όπου αυτή η λογική των νεοαντιγόνων φαίνεται να λειτουργεί καλά, σε μη χειρουργήσιμα μελανώματα. Αυτή τη στιγμή δεν γίνονται κλινικές δοκιμές, είναι κάτι που θα δούμε σε λίγα χρόνια».
Για μη χειρουργήσιμο μελάνωμα και τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού τα πρώτα εμβόλια
Είναι καλό ο κόσμος να μην φαντάζεται ότι ξαφνικά θα βγει το εμβόλιο για τον καρκίνο, λέει ο κ. Περράκης. Και επισημαίνει ότι θα βγει πρώτα κάτι για το μελάνωμα.
«Μετά ίσως βγει κάτι για τον τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού που είναι μία από τις πιο επιθετικές μορφές. Θα βγουν αρχικά για τους δύσκολους καρκίνους που παρουσιάζουν αυτή τη στιγμή πολλά προβλήματα στην παράταση ζωής με υψηλή ποιότητα».
Περισσότερες πληροφορίες των mRNA εμβολίων
Όσον αφορά την ανακοίνωση Γερμανών επιστημόνων ότι έλυσαν το μυστήριο των θρομβώσεων που συνδέονται με τα εμβόλια της AstraZeneca και της Johnson&Johnson, εκτιμώντας ότι τα εμβόλια με μία «μικροδιόρθωση» μπορούν οριστικά να σταματήσουν τη συγκεκριμένη αντίδραση, ο κ. Περράκης σχολιάζει: «Είναι ένα εργαστήριο στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας, που έβγαλε μία προδημοσίευση.
Η ποιότητα αυτής της προδημοσίευσης, από άποψη στοιχείων και πειραμάτων που υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία, είναι πολύ φτωχή. Δεν υπάρχουν πειραματικές ενδείξεις, οι οποίες να υποστηρίζουνε σαφώς ότι η υπόθεση εργασίας που διατυπώνουν, είναι κάτι που πραγματικά συμβαίνει.
Ουσιαστικά πρόκειται για την διατύπωση μίας υπόθεσης εργασίας. Είναι τεχνικό το θέμα. Δεν είναι κάτι εντελώς απίθανο. Αλλά είναι απίθανο. Δηλαδή είναι κάτι πέρα από το αναμενόμενο. Στην επιστήμη λέμε ότι όταν έχουμε κάτι extraordinary ως φαινόμενο, χρειαζόμαστε και πειράματα τα οποία να είναι extraordinary. Για να υποστηρίξουμε μία τέτοια υπόθεση θέλουμε πραγματικά πολύ καλά πειράματα. Δεν υπάρχουν αυτά τα πειράματα στην προδημοσίευση».
