Ηρακλής: Η μάχη του νεαρού με τον παιδικό καρκίνο
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου στις 15 Φεβρουαρίου γιορτάστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για μία οικογένεια. Ο μικρός Ηρακλής κατάφερε να κερδίσει την μάχη με τον καρκίνο, πριν ξεπεράσει την ηλικία των 5 ετών. Ο Ηρακλής είχε αρχικά διαγνωστεί με όγκο του όρχεως και χρειάστηκε να προχωρήσει σε ορχεκτομή. Ομως εξαιτίας υποτροπίασης χρειάστηκε να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες και εν τέλει να μεταφερθεί στην Γερμανία, σε εξειδικευμένη κλινική. Η υποτροπή αυτή αναστάτωσε πολύ την οικογένειά του, καθώς εκεί που περίμεναν πως η περιπέτειά τους είχε τελειώσει, ένας νέος κύκλος αγωνίας ξεκίνησε. Ο μικρός και γενναίος Ηρακλής επέστρεψε στην Κύπρο όπου έχει αρχίσει πάλι να σκέφτεται με αισιοδοξία το μέλλον του και να ονειρεύεται. Κοντά του πάντα οι γονείς του Νικόλας και Ελένη.
Ηρακλής: Η ανάρτηση της μητέρας στον προσωπικό της λογαριασμό
«Επιτέλους το χτυπήσαμε… Οκτώβριος 2021 μόλις ήμασταν έτοιμοι να χτυπήσουμε το καμπανάκι της νίκης αφού όλα έδειχναν ότι κερδίσαμε τον καρκινο-δρακο έρχεται η ενημέρωση για 2η φορά υποτροπή…Αμέσως η χαρά μετατράπηκε σε λύπη και πόνο. Μετά από 2,5 χρόνια, ένας μεγάλος και δύσκολος αγώνας φτάνει στο τέλος του. Ο μικρός αλλά στα μάτια μας μεγάλος δικός μας ήρωας, ολοκλήρωσε τους δικούς του άθλους και βγαίνει νικητής.
Το ταξίδι μας θα συνεχίσει για τα επόμενα χρόνια εφόσον θα είναι σημαντικά, με συχνές εξετάσεις. Eμείς όμως κρατάμε τα θετικά και ευχόμαστε να μην έρθει ποτέ ξανά πίσω.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ την αγαπημένη μας ομάδα την Ομόνοια για όλη τη στήριξη της σε αυτό το δύσκολο αγώνα μας και για όλες τις χαρές που έδωσε στον Ηρακλή μας και φυσικά όλους εσάς για τη βοήθεια και τις προσευχές σας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, στους γιατρούς και νοσηλευτές στο παιδοογκολογικό μας για όλα αυτά τα χρόνια που ήταν συνεχώς δίπλα μας, θα συνεχίσουν να είναι και κάνουν ότι καλύτερο για τα παιδιά μας.
Ακόμη ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια του κ. Δημήτρη και της κ. Μαρίας που ήταν συνεχώς δίπλα μας όσο βρισκόμασταν στη Γερμανία, δεν ξέρω πως θα τα κατάφερνα χωρίς εσάς. Είστε πλέον οικογένεια για εμάς.
Το τελευταίο ευχαριστώ το οφείλω στις οικογένειες μας και στους φίλους μας που ήταν συνεχώς δίπλα μας και μας στήριζαν. Αυτά τα χρόνια γνωρίσαμε οικογένειες που θα κρατήσουμε για πάντα στη ζωή μας. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ όλα αυτά που περάσαμε μαζί στους θαλάμους μας, πόνο, θλίψη, χαρά, γέλιο, αγωνία. Γιατί κανένα παιδί και καμία οικογένεια δεν είναι ποτέ μόνη. Είμαστε όλοι μαζί. Ευχόμαστε ο Θεός να είναι δίπλα από κάθε παιδάκι και σύντομα τα φιλαράκια μας να επιστρέψουν πίσω στο σπίτι τους υγιείς και δυνατοί».
