Πρωτοφανής απόφαση: Το δικαστήριο αποφάσισε την ανάθεση επιμέλειας ενός παιδιού στον πατέρα
Πρωτοφανής απόφαση: Το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, αποφάσισε την ανάθεση της επιμέλειας ενός ανήλικου αγοριού ηλικίας 9 ετών στον πατέρα του. Η μητέρα του αγοριού εγκατέλειψε την συζυγική στέγη και έτσι με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον και τη ψυχική του ισορροπία του αγοριού, πάρθηκε η εν λόγω απόφαση.
Σε μία από τις σπάνιες φορές, το δικαστήριο αρνείται την επιμέλεια στην μητέρα του παιδιού. Να τονισθεί όμως, ότι της αναγνωρίζεται η ακεραιότητα της ως γονέας και στοργική μητέρα. Η τριετής απουσία της (λόγω της καριέρας της) από τη καθημερινότητα του ανηλίκου έδωσε την ευκαιρία στον πατέρα του παιδιού, να αναπτύξουν στενό ψυχικό δεσμό. Ο πατέρας κατά την απόφαση:
«Περιβάλει το παιδί του με αγάπη και στοργή. Επιδεικνύει αμέριστο ενδιαφέρον για τις ανάγκες του. Ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ανάπτυξης του. Ασχολείται με την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία του και φροντίζει για την καλύτερη ψυχοσωματική και διανοητική του ανάπτυξη. Μάλιστα, δεν δημιουργεί προσκόμματα στην επικοινωνία του ανηλίκου με την μητέρα του».
Η εν λόγω απόφαση θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηρισθεί ως μια απόφαση «για τον πατέρα». Σύμφωνα με τον πρόεδρο του δικαστηρίου:
«Λόγω της κοινής του διαμονής με το παιδί έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερος ψυχικός και συναισθηματικός δεσμός μεταξύ τους».
Το δικαστήριο παράλληλα, υποχρεώνει τη μητέρα να καταβάλει μηνιαία διατροφή στο παιδί της περίπου 300 ευρώ. Εκείνη έχει πολύ μεγαλύτερες μηνιαίες αποδοχές από τον πατέρα, που ενίοτε είναι και άνεργος. Παράλληλα, ο εναγόμενος πατέρας, έχει δημιουργήσει νέα οικογένεια. Έχουν αποκτήσει ένα παιδί, ετεροθαλή αδερφάκι. Ζει πλησίον των παππούδων του από τη πατρική του γραμμή, και διατηρεί φιλίες και γνωριμίες στην περιοχή διαμονής του. Αυτό σαφώς είναι προτιμότερο, από το να αλλάζει περιβάλλον. Έτσι δεν θα διαταραχθεί η υπάρχουσα κατάσταση, αφού δεν θα δημιουργηθούν προβλήματα στο αγοράκι που είναι μαθητής της Τετάρτης Δημοτικού στα Πετράλωνα.
Πως αποφασίστηκε η επιμέλεια του παιδιού;
«Το αληθινό συμφέρον του, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές του ανάγκες, επιβάλλει η επιμέλεια αυτού να ανατεθεί στον ενάγοντα πατέρα» λέει το δικαστήριο.
«Η σύζυγος του τελευταίου δεν εργάζεται. Αυτό σημαίνει, ότι δεν μπορεί να επιφορτιστεί και τα έξοδα της δίκης. Διαμένει σε μισθωμένη κατοικία, βαρύνεται με την εξόφληση δανείου, έξοδα και δεύτερου τέκνου κ. ά.»
Στο δικαστήριο – προκειμένου να αποδειχθεί πόσο το αγοράκι έχει ενσωματωθεί στην καινούργια του οικογένεια- προσκομίστηκαν ζωγραφιές του παιδιού με την οικογένεια του, στις οποίες απεικονιζόταν και η μητριά του. Η τελευταία που δεν εργάζεται, είχε χρόνο να αφιερώσει στον ανήλικο. Η γυναίκα ήθελε, να καλλιεργήσει καλή σχέση και εποικοδομητική για αμφότερους. Είχε συνεχής επαφές καθημερινά με το ανήλικο, σχολικές εορτές κλπ, που ήταν αναγκαία λόγω του γάμου της με τον πατέρα του ανηλίκου.
Παρόλο που η βιολογική του μητέρα διατηρεί επικοινωνία μαζί του, του δείχνει αγάπη και στοργή το φροντίζει και το επιμελείται τις ημέρες που το έχει μαζί της, ενδιαφέρεται για αυτόν, η καριέρα της δεν της επιτρέπει να ζει μαζί του. Η γυναίκα, απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα λόγω της δουλειά της. Ακόμα, δεν έχει κάποιο συγγενικό πρόσωπο κοντά της να ασχολείται με το παιδί, τις ώρες που εκείνη εργάζεται. Επομένως, η αγωγή της απορρίφθηκε από το δικαστήριο ως ουσιαστικά αβάσιμη.