Τα τρία της παιδιά ράγισαν καρδιές σήμερα στην Μητρόπολη Αθηνών
Η Ελλάδα αποχαιρέτησε τη Φώφη Γεννηματά μέσα σε κλίμα οδύνης και βαθιάς συγκίνησης. Από το πρωί της Τετάρτης (27/10) πλήθος κόσμου βρέθηκε στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών όπου η σορός της είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, ενώ στις 14:00 ξεκίνησε η εξόδιος ακολουθία παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, υπουργών και πολιτικών αρχηγών, αλλά και εκπροσώπων της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας.
Ο 17χρονος γιος της Φώφης Γεννηματά, Γιώργος Γεννηματάς – Τσούνης, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης με τον επικήδειο λόγο που εκφώνησε μετά την εξόδιο ακολουθία της μητέρας του. «Η ζωή σου θα είναι φάρος για εμάς, όπως ήταν για εσένα η ζωή του παππού μας», ανέφερε. Συγκλονιστικά τα λόγια από τις δυο κόρες της, που την αποχαιρέτησαν με δάκρυα στα μάτια.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαρόπουλου, ο πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας και ο γραμματέας του Κινήματος Αλλαγής, Μανώλης Χριστοδουλάκης, εκφώνησαν επικήδειους, ωστόσο, η πλέον συγκλονιστική στιγμή ήταν η εκφώνηση του επικήδειου λόγου από τον 17χρονο γιο της Φώφης Γεννηματά, Γιώργο Γεννηματά – Τσούνη.
Επικήδειους λόγους εκφώνησαν και οι δυο κόρες της Φώφης Γεννηματά: “Ήσουν πάντα μαχήτρια”
Επικήδειους λόγους εκφώνησαν και οι δυο κόρες της Φώφης Γεννηματά, με δάκρυα στα μάτια. «Ήσουν πάντα μαχήτρια», ανέφερε η κόρη της Κατερίνα. «Θυμάμαι τα τελευταία σου λόγια στο νοσοκομείο, που ήταν ‘1, 2, 3 πάμε», είπε μεταξύ άλλων η κόρη της, Αιμιλία.
«Αγαπημένη μου μητέρα, είμαστε όλοι εδώ. Οι άνθρωποι που λάτρευες. Όλες τις μάχες της έδωσες παλικαρίσια. Ήσουν αγωνίστρια της ζωής. Αντίκριζες τον κίνδυνο με χαμόγελο. Έγινες υπόδειγμα για πάρα πολλούς ανθρώπους.
Μας μίλαγες με ειλικρίνεια και τρυφερότητα, επικεντρώνοντας στις χαρές της ζωής. Η σχέση που είχες με τον πατέρα μας, μας δίδαξε τι θα πει αγάπη και συντροφικότητα. Ο δεσμός σου με τη θεία μας τη Μαίρη, είναι παράδειγμα αδερφικής αγάπης.
Η ζωή σου θα είναι παράδειγμα για εμάς, όπως ήταν για εσένα η ζωή του παππού μας, Γιώργου Γεννηματά.
Τώρα πιστεύω ακόμα περισσότερο στον άνθρωπο.
Η οικογένεια για σένα ήταν όλη σου η ζωή.
Κρατήθηκες με όσες δυνάμεις σου είχαν απομείνει, για να σε φιλήσουμε για μια τελευταία φορά.
Είμαι σίγουρος πως θα μας φυλάς, με το χαμόγελο που σε σημάδεψε, πάνω από τα σύννεφα».
Μικρότερη κόρη της Φώφης Γεννηματά: «Είσαι η ηρωίδα μας, θα σε αγαπάμε πάντα…»
Η μικρότερη κόρη της Φώφης Γεννηματά, η 15χρονη Κατερίνα, στάθηκε στις τελευταίες στιγμές της μητέρας της στις οποίες φρόντιζε να δίνει θάρρος στην οικογένειά της. Όπως είπε χαρακτηριστικά, πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή και θα είναι για πάντα η ηρωίδα των παιδιών της.
«Έφυγες νικήτρια. Πάλεψες την αρρώστια μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν το έβαλες ποτέ κάτω. Ήσουν και θα ήσουν πάντα η ηρωίδα μας. Η μαμά μας. Μας χάρισες στιγμές με πολύ αγάπη και πολύ τρυφερότητα που θα μείνουν πάντα στη μνήμη μας.
Ήσουν και θα είσαι ο άνθρωπος που θαυμάζω πιο πολύ. Είμαι περήφανη για εσένα. Μας έμαθες να αγωνιζόμαστε, να μην τα παρατάμε και να ζούμε την κάθε στιγμή. Θα μας λείψεις πολύ. Θα μου λείψει το χάδι σου, η παρουσία σου, η ζεστή αγκαλιά σου και αυτή η ενέργεια που γέμιζε το σπίτι χαρά.
Πάντα όταν ήσουν κοντά μου ένιωθα ασφάλεια. Τις τελευταίες ημέρες στο νοσοκομείο μου είχες πει πόσο πολύ μας αγαπάς. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα είσαι πάντα ζωντανή στις καρδιές μας. Αντίο μαμά, είσαι μαχήτρια, θα σε αγαπάμε πολύ και πάντα».
Η Αιμιλία Ντέκα – Γεννηματά με εμφανή τη συγκίνηση, μετά βίας συγκράτησε δάκρυά της.
Η Αιμιλία Ντέκα – Γεννηματά με εμφανή τη συγκίνηση, καθώς μετά βίας συγκράτησε δάκρυά της, αναφέρθηκε στα τελευταία λόγια της μητέρας της και στο πώς έφυγε σαν αληθινή μαχήτρια και νικήτρια της ζωής. Τα μαθήματα ζωής που έδωσε στα παιδιά της, όπως ανέφερε η μεγάλη κόρη της εκλιπούσας, είναι αυτά που θα τα συντροφεύουν πάντα και θα τα ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής τους.
«Στις τελευταίες μας κουβέντες μου είπες ‘1, 2, 3 πάμε’ και μου έδωσες τα χέρια σου για να σηκωθείς. Έτσι έφυγες, όρθια και με το κεφάλι ψηλά, όπως αρμόζει σε μια μαχήτρια. Δεν λύγιζες, δεν ηττήθηκες.
Το χέρι χτυπούσε στο τραπέζι και γινόταν πάντα αυτό που έπρεπε να γίνει. Αυτό το χέρι το χτύπησες πολλές φορές στη ζωή σου, σαν γυναίκα, σαν μητέρα και κέρδισες. Δεν ήταν ποτέ σκληρό, ήταν γεμάτο τρυφερότητα και ανιδιοτέλεια. Ήξερες όσα ξέρει μόνο μια μάνα, η αγκαλιά σου ήταν ζεστή, τρυφερή και ασπίδα.
Αυτό το οικείο άρωμα που δεν ξεκολλάει από πάνω μας, το χαμόγελό σου, το χάδι σου. Το family που έλεγες όταν έμπαινες στο σπίτι και κυρίως το ζεϊμπέκικο της ζωής που χόρεψες καλύτερα από όλους, είναι αυτά που θα μας λείψουν πιο πολύ.
Αλλά είναι και ο οδηγός για μια ζωή γεμάτη αγάπη, χαμόγελο, αλήθεια, αξιοπρέπεια και ελπίδα. Αυτά μας έμαθες και να είσαι σίγουρη πως θα τα ακολουθήσουμε».
