Μονή Οσίου Δαυίδ: Η Δαυιδούλα ο Άγγελος του μοναστηρίου
Η Δαυιδούλα, για την οποία η κατηχήτριά της κ. Μπέτη Μπιζά , έγραψε , πέρυσι, το παρακάτω υπέροχο κείμενο , δεν είναι μόνο το “πιο γελαστό κορίτσι της ενορίας της”, όπως λέει η κατηχήτριά της, αλλά , προσθέτουμε εμείς, και το “κορίτσι- άγγελος” , της Μονής Οσίου Δαυίδ.
Είναι και το βαπτιστήρι της Μονής Οσίου Δαυίδ, καθόσον ο Ιερέας που τέλεσε το μυστήριο της Βάπτισης ήταν ο μακαριστός άγιος Γέροντας Κύριλλος και ανάδοχοι ήταν ο π. Γαβριήλ (σημερινός Ηγούμενος της Μονής) και ο μοναχός π.Νικόδημος.
Η μητέρα της Δαυιδούλας κ.Καλλιόπη διηγείται:
“Ο Γέροντας Κύριλλος με προετοίμαζε για τη Δαυιδούλα από το 2000 με διάφορες παραβολές που μου έλεγε.
Στις αρχές του 2007 μου ευχόταν να έχω μια ευλογημένη εγκυμοσύνη και να τον πάρω τηλέφωνο, όταν το μάθω.
Όταν του ανακοίνωσα αρχές Μαρτίου για την εγκυμοσύνη μου έλεγε …μην ακούσεις τους γιατρούς.Το καλύτερο σου παιδί θα είναι…”.
Ο άγιος Γέροντας γνώριζε ( όπως,άλλωστε και σε πολλές άλλες περιπτώσεις), ότι οι γιατροί θα μιλάνε για ένα πλάσμα με κεφάλι σαν μπανάνα,που δεν θα καταλαβαίνει,δεν θα μιλάει κλπ κλπ.
Εκείνος όμως, μιλούσε για “μεγάλη ευλογία της οικογένειας”, και αυτή την μεγάλη ευλογία την ζουν και αισθάνονται έντονα,τόσο οι γονείς,όσο και άλλα δύο παιδιά τους.
(Ευχαριστούμε την κ.Καλλιόπη για τις φωτογραφίες που μας εμπιστεύθηκε για αυτή την ανάρτηση).
Ακολουθεί το κείμενο της κατηχήτριας κ.Μπέτης Μπιζά.
《Το πιο γελαστό παιδί της ενορίας μας.
Η Δαυιδούλα.
Που σύμφωνα με τους γιατρούς και τους προγεννητικούς ελέγχους, δεν έπρεπε να έχει γεννηθεί. Έπρεπε οπωσδήποτε να “διακοπεί η κύηση” (έτσι λέγεται ο φόνος του αγέννητου παιδιού… ) διότι το παιδί αυτό “θα είχε σύνδρομο down, δεν θα μιλούσε, δεν θα καταλάβαινε, θα είχε δυσμορφία, θα είχε σοβαρά σωματικά προβλήματα, θα… θα… θα… “.
Η πίεση που ασκήθηκε στη μητέρα της, τεράστια.
“Εντέλει, έχετε αλλά δύο παιδιά, δεν είναι και το πρώτο σας! Γιατί να φέρετε στη ζωή ένα άρρωστο παιδί; “, της είπαν.
Εκείνη, χριστιανή συνειδητή, δεν άκουγε κουβέντα. Χαμογελούσε και έλεγε:
” Ό,τι μου στείλει ο Θεός, είναι ευλογημένο. Θα το δεχτώ με δοξολογία! “.
Και το δέχτηκε. Πραγματικά ένα δώρο Θεού για τους γονείς, τα αδέλφια της, και για όλους εμάς που γνωρίζουμε αυτό το υπέροχο κορίτσι!
Κανένα σύνδρομο down δεν είχε. Καμία δυσμορφία. Γεννήθηκε πανέμορφο και ευφυέστατο. Δεν έχει σημασία που δεν περπατάει.
Κινείται μια χαρά με το αμαξίδιό της. Ποτέ δεν παραπονέθηκε στον Θεό ή στους γονείς της, γι’ αυτό. Είναι ένα παιδί πάντα χαρούμενο, με πίστη στον Θεό και πολλή αγάπη. Πραγματικά, δεν έχω ξαναδεί πιο γελαστό, πιο χαρούμενο παιδί. Δεν θα το δεις ποτέ “συννεφιασμένο”, “κατσούφικο” , μελαγχολικό, παραπονούμενο. Είναι πάντα γελαστό, ομιλητικό, χαρίεν. Και αυτή την ευτυχία την σκορπίζει σε όλους γύρω της.
Η φωτογραφία είναι σημερινή. Μετά την εκκλησία. Η μοναδική “απαίτηση” που έχει, είναι να τη φέρνουν οι γονείς της στην εκκλησία και μετά στο Κατηχητικό. Θέλει να ακούει και να μιλάει για τον Θεό, που τόσο Τον αγαπάει. Βέβαια, τι να πει η Κατηχήτριά της για τον Θεό, που να μην το έχει νιώσει η Δαυιδούλα μέσα της…
Το πιο ζωντανό κήρυγμα για την παρουσία του Θεού στη ζωή μας, και για τα θεία δώρα Του, είναι η ίδια η Δαυιδούλα, για μας που την γνωρίζουμε. Που μας διδάσκει όλους, όλες τις αρετές. Την υπομονή, την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη, την δύναμη, την αισιοδοξία, την ευχαριστία, την δοξολογία του ονόματος του Θεού…
Αγαπημένη μας Δαυιδούλα
σε ευχαριστούμε για όλα αυτά που μας χαρίζει η παρουσία σου, και ευχόμαστε να σου χαρίσει ο Θεός χρόνια πολλά, για να είσαι κοντά μας, να μας δίνεις δύναμη να αντιμετωπίζουμε όλα τα δυσάρεστα αυτής της ζωής, που εσύ ξέρεις να τα κάνεις όλα ευχάριστα, με την εμπιστοσύνη και την ελπίδα σου στον Θεό.》.
Δαυιδούλα πολύχρονη και ευλογημένη να είσαι!