Μάριος Μιχαήλ Τουρούτσικας: Τα λόγια του δασκάλου του αδικοχαμένου Υποσμηναγού
Σε βαθύ πένθος βρίσκεται ολόκληρη η Ελλάδα με την είδηση του θανάτου του 29χρονου υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, ο οποίος θα κηδευτεί αύριο Πέμπτη 02 Φεβρουαρίου. Σήμερα στη μνήμη του το okmag δημοσιεύει φωτογραφίες από τα μαθητικά του χρόνια ενώ συγκινούν τα λόγια του καθηγητή των Αγγλικών. «Από την Δ‘ Δημοτικού ήθελε να γίνει πιλότος και να πετάει» λέει μεταξύ άλλων.
O δημοσιογράφος της Αρκαδίας Γιώργος Μουστόγιαννης μεταφέρει στο okmag τη συνομιλία του με τον καθηγητή αγγλικών του αδικοχαμένου Μάριου Τουρούτσικα κ. Βασίλη Σίδερη, και τα λόγια του συγκινούν.
Διαβάστε τη συνέντευξη και τα λόγια για τον Μάριο Μιχαήλ Τουρούτσικα
Πείτε λίγα λόγια για τον Μάριο, για όταν τον είχατε στο φροντιστήριό σας στην Τρίπολη…
Ο Μάριος ήταν ένα χρυσό παιδί, πολύ δημοφιλής. Χαμογελαστός. Καλαμπουρτζής. Ζιζάνιο και όσο μεγάλωνε γίνονταν πιο σοβαρός. Θυμάμαι όταν κάναμε τότε προετοιμασία για πτυχίο αγγλικών, ήταν πάρα πολύ λεπτεπίλεπτος. Δηλαδή με είχε αναγκάσει να εξηγήσω μία λέξη στο αναλυτικά. Στη ρίζα της λέξης. Τόσο έξυπνο παιδί. Όσο μεγάλωνε γινόταν πιο επιμελής, πιο καλός μαθητής. Ήταν το παιδί που όλοι αγαπήσαμε. Και σαν καθηγητής εγώ τον αγαπούσα πάρα πολύ.
Ήταν εύκολος στα μαθήματα, ήταν μελετηρός;
Πολύ μελετηρός, πολύ εύκολος. Έκανε τα μαθήματα του έκανε την ορθογραφία και με τα cd που ακούγαμε τις κασέτες επιμελής σε όλα, Γιώργο. Ήταν χρυσό παιδί. Ήταν τιμή μου που είχα μαθητή το Μάριο.
Θα μας πείτε και για τον ελεύθερο χρόνο; Όταν μιλάγατε για τα ποδόσφαιρα. Τι λέγατε;
Πάντα μιλάγαμε για ποδόσφαιρο πάντα μιλάγαμε για τις αγαπημένες μας ομάδες. Ήτανε σου λέω κάτι από όλα ποδόσφαιρο, μουσική να βγαίνει έξω με τους φίλους του Σάββατο βράδυ στα κλαμπ κλπ. Πολύ δημοφιλές αγόρι ήταν. Από τα αγαπημένα μας παιδιά και τον αγαπούσαν όλοι οι συμμαθητές του. Δεν ήταν ένα παιδί κλεισμένο στον εαυτό του. Ήταν ανοιχτό παιδί δημοφιλής .Αλλά όταν κάναμε μάθημα ήταν πολύ σοβαρός μελετηρός άξιος. Άξια μπήκε στη σχολή Ικάρων. Του άξιζε του παιδιού αυτό. Ήταν πάντα το όνειρο του από την Τετάρτη δημοτικού. Θυμάμαι που τον είχα στο φροντιστήριο μου πάντα μου έλεγε πως εγώ θα γίνω Ιπτάμενος. Θα πετάω με αεροπλάνα μου έλεγε. Και λέω τι λέει το παιδί αυτό Δ’ δημοτικού; Και όμως ήξερε το παιδί αυτό ότι ήθελε να γίνει και το πέτυχε.. Θέλω από τα βάθη της ψυχής μου να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και να τον θυμόμαστε πάντα με το γλυκό του χαμόγελο.. Καλό σου ταξίδι Μαριέ μου, στην γειτονιά των Αγγέλων… Αιωνία του ή μνήμη…