Μια απίστευτης και όμως αληθινή ιστορία από την 10η Αυγούστου του 1954
Το έγκλημα του Μιχάλη Στεφανόπουλου (γνωστός και ως Δράκος της Βουλιαγμένης) στο Καβούρι είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο. Η σύλληψή του επίσης. Κι αυτό διότι πραγματοποιήθηκε όχι από πληροφορίες της αστυνομίας, αλλά από το όραμα ενός μέντιουμ. Η Ελένη Κικίδου στρατολογήθηκε ειδικά γι’ αυτό το σκοπό και έδωσε μια περιγραφή τόσο λεπτομερή που άφησε τους ειδικούς με ανοιχτό το στόμα.
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνοι που πιστεύουν σε μάντισσες και χαρτορίχτρες, αυτοί που θεωρούν ότι πρόκειται απλά για μια κακοστημένη βιομηχανία εξαπάτησης και οι… άλλοι. Σε αυτή την τελευταία κατηγορία χωρά ένας μεγάλος αριθμός ατόμων που θεωρούν ότι ορισμένοι (σε κάθε περίπτωση λίγοι) είναι αυτό που ονομάζουμε «διαισθητικοί». Διαφέρουν από τους υπόλοιπους έχοντας ικανότητες ενόρασης και αντίληψης ενός κομματιού του κόσμου που δεν γίνεται αντιληπτός από «κοινούς θνητούς».
Ένα τέτοιο άτομο φέρεται να ήταν και η Ελένη Κικίδου. Ένα ισχυρό μέντιουμ που συχνά στάθηκε απέναντι στους «τσαρλατάνους» που ζουν από την αφέλεια των εύπιστων πελατών τους. Σε ηλικία μόλις τριών ετών είχε την πρώτη επιτυχία της… Με ένα απλό «Λευτέρης μπλουμ» (ή «Λευτεάκης πηάϊ» κατά άλλη μαρτυρία) απάντησε στο ερώτημα που έκαιγε ένα ολόκληρο χωριό. Ο μικρός Λευτέρης αγνοείτο και χάρις στην υπόδειξη ενός νηπίου βρέθηκε σ’ ένα πηγάδι. Ευτυχώς ακόμη ζωντανός. Το ίδιο βράδυ η μικρή Ελένη προέβλεψε και το θάνατο της θείας της. Δυστυχώς αποδείχθηκε ξανά σωστή.
Το έγκλημα του “Δράκου της Βουλιαγμένης” που συγκλόνισε
Η άμαθη από εγκλήματα ελληνική κοινή γνώμη των αρχών της δεκαετίας του ’50 συγκλονίστηκε με το περιστατικό του Αυγούστου του ’53 στο Μικρό Καβούρι. Ένα από τα πολλά ζευγάρια που συναντιούνται κρυφά στην περιοχή βρίσκεται αντιμέτωπο με τον εφιάλτη. Ακούγονται τέσσερις πυροβολισμοί. Μία από τις σφαίρες καταφέρνει διαμπερές τραύμα στον Θόδωρο Δέγλερη, άλλη μία σφηνώνεται σε δέντρο και δύο τραυματίζουν την Σοφία Μαναβάκη.
Ακολουθεί πανικός και ζητά βοήθεια από έναν διερχόμενο άντρα. Η ίδια δεν το γνωρίζει, αλλά είναι ο δολοφόνος! Την ληστεύει αφού πρώτα αφαιρεί το ρολόι από το χέρι του νεκρού συντρόφου της κι εξαφανίζεται. Το έγκλημα γίνεται πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες της εποχής, που στις επόμενες μέρες χαρακτηρίζουν τον δράστη «Δράκο της Βουλιαγμένης». Παρά την πίεση προς την αστυνομία για συλλήψεις, οι έρευνες δεν φέρνουν αποτέλεσμα και η υπόθεση βαλτώνει.
Η συμβολή της μέντιουμ στην καταδίκη του Δράκου της Βουλιαγμένης
Ο δημοσιογράφος της «Ακρόπολις», Θόδωρος Δράκος προσεγγίζει την Ελένη Κικίδου έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στις ιδιαίτερες ικανότητές της. Παρά την αρχική της άρνηση, τελικά πείθεται και μεταβαίνει στο σημείο του εγκλήματος. Εκεί περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τα «γεγονότα», ενώ δίνει και μια πλήρη περιγραφή του δολοφόνου. Την επόμενη μέρα η εφημερίδα ξεπουλά και η αστυνομία παίρνει την αμφιλεγόμενη απόφαση να ακολουθήσει τα λεγόμενά της.
Η Κικίδου κάνει λόγο για έναν άντρα ψηλό, αδύνατο, με ουλή και χαλασμένα δόντια. Το όνομά του ξεκινά από «Σ», σχετίζεται με στρατιώτες χωρίς να είναι ο ίδιος. Εργάζεται σε κουζίνα, φορά παπούτσι νούμερο 42 και έχει κλέψει το όπλο που χρησιμοποίησε για το φόνο. Οι «εικόνες» που συνέλαβε μέσω της ενόρασης αποκωδικοποιούνται από τις Αρχές που στρέφουν τις έρευνές τους σε πιθανούς υπόπτους. Τελικά, κάποιος, ταιριάζει απόλυτα στην περιγραφή.
Η καταδίκη του Δράκου της Βουλιαγμένης (Μιχάλη Στεφανόπουλό)
Ο Μιχάλης Στεφανόπουλός είχε απολυθεί περίπου 2 μήνες πριν το έγκλημα από το 25ο Σύνταγμα Πεζικού, στην Αγία Παρασκευή. Είχε μια μεγάλη ουλή που έφτανε μέχρι το λαιμό του, ενώ του έλειπαν και αρκετά δόντια εξαιτίας ενός προβλήματος που κουβαλούσε από την παιδική του ηλικία. Φορούσε τα ρούχα και τα παπούτσια που είχε «δει» το μέντιουμ και στο Smith and Wesson (που είχε κλαπεί από το στρατόπεδο) του φονικού υπάρχουν τα δαχτυλικά αποτυπώματά του…
Αν και αρχικά αρνείται τα πάντα, τελικά ομολογεί πως είναι ο δράστης. Παράλληλα παραδέχεται την επίθεση και σε άλλο ένα ζευγάρι παλαιότερα. Καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται στην Αίγινα. Πολλά χρόνια αργότερα σε συνέντευξή της η Ελένη Κικίδου (που βοήθησε την αστυνομία στην εξιχνίαση άλλης μίας υπόθεσης) θα πει ότι αυτή η ιστορία την εξουθένωσε πνευματικά. «Η εκτέλεση του Στεφανόπουλου με στεναχώρησε, με πείραξε ψυχολογικά. Δεν θέλω να γίνομαι πρόξενος κακού σε κανένα. Ας το βρει από κάπου αλλού, όχι από μένα. Αυτή είναι δουλειά της αστυνομίας», δήλωσε.
Πράγματι, η πιο διάσημη διαισθητικός της Ελλάδας δεν θα συνεργαστεί ξανά με τις Αρχές. Θα μείνει όμως για πάντα συνδεδεμένη με την υπόθεση που συγκλόνισε την Ελλάδα. Την υπόθεση του «Δράκου της Βουλιαγμένης», που σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο αποτυπώθηκε η ιστορία, «παρέδωσε» με τις υπερφυσικές ικανότητές της στο απόσπασμα…