Αγία Ζώνη: Τρία μοναδικά θαύματα
Τον Αύγουστο του 1992, όταν επισκέφτηκα το Άγιον Όρος, ένας ιερέας της Μονής, μου έδωσε την κορδέλα της Αγίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σήμερα θέλω να σάς αναφέρω ένα θαύμα που έγινε στην σύζυγό μου φορώντας την.
Πριν όμως φθάσω σε αυτό, θέλω να σάς αναφέρω ένα άλλο θαύμα, που έγινε και στους δυο μας και άλλαξε ριζικά τον τρόπο της ζωής μας. Καθαρά κοσμική η ζωή μας. Βουτηγμένοι μέσα στον βούρκο της αμαρτίας και στο ψέμα, που προσφέρει απλόχερα η κοινωνία. Βαδίζαμε τον δρόμο που φαινομενικά οδηγούσε στην ευτυχία, την χαρά, αλλά ουσιαστικά μας έφερνε τον μαρασμό της ψυχής και τελικά τον αιώνιο πνευματικό θάνατο.
Μας λυπήθηκε όμως ο Πανάγαθος Θεός και μας έσωσε. Μας έδωσε ένα δώρο, που στην αρχή νομίζαμε ότι ήταν βάσανο. Μια δοκιμασία κάποιου ψυχολογικού προβλήματος της γυναίκας μου, «ψυχαναγκαστική νεύρωση» το είπαν οι γιατροί. Δώδεκα χάπια την ημέρα, για να κτυπηθεί η μελαγχολία, η κατάθλιψη, η τάση προς αυτοκτονία. Κρίσεις και κλάμα όλη την ημέρα. Αλλάξαμε πολλούς γιατρούς, μέχρι που βρήκαμε τον πνευματικό μας πατέρα, π. Ε. Όλα άλλαξαν. Μπήκαμε στον σωστό δρόμο.
Αν και το πρόβλημα της συζύγου μου δεν λύθηκε τελείως, ο ψυχίατρος π. Σ. σε συνεργασία με τον πνευματικό μας, μας πρότεινε να αποκτήσουμε ένα παιδί. Θα βοηθούσε πολύ στο πρόβλημά μας. Η γυναίκα μου όμως, λόγω του προβλήματος, παρά τις προσπάθειές μας ήταν δύσκολο να συλλάβει. Περιμέναμε την άνωθεν βοήθεια.
Το δεύτερο θαύμα της Αγίας Ζώνης
Κατά την προσκύνηση των αγίων λειψάνων ο ιερέας μας μίλησε για τα θαύματα που επιτελεί η Παναγία μας στις άτεκνες γυναίκες με τις ευλογημένες κορδέλες. Όσες τις φορέσουν και ζουν με μετάνοια τεκνοποιούν. Τότε πάλεψε μέσα μου ο λογισμός να πάρω και εγώ μία, αλλά από την άλλη ντρεπόμουν. Ήμουν έτοιμος να φύγω, αλλά τελικά κάτι με έσπρωξε και την πήρα.
Η σύζυγός μου την φορούσε συνέχεια. Με προσευχές περιμέναμε. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε η στιγμή που ποθούσαμε. Τώρα που σάς γράφω έχουμε ένα κοριτσάκι 9,5 μηνών με το όνομα Ειρήνη.
Με σεβασμό
Βασίλης και Παναγιώτα
Και στις δυο περιπτώσεις οι γιατροί τις είχαν απογοητεύσει
20-11-94
Λειβάδια Δ. 73, Λάρνακα – Κύπρος
Το 1993 γιόρτασα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στο Άγιον Όρος. Πέρα από την προσωπική μου ανάγκη για προσευχή, ζήτησα την προσευχή και παράκληση των πατέρων για δυο πνευματικές μου αδελφές, που στερούνταν την χαρά της τεκνογονίας. Και στις δύο περιπτώσεις οι γιατροί τις είχαν απογοητεύσει.
Μετά την παράκληση για την Β. και την Γ., πήρα κορδέλες που ευλογήθηκαν στην Αγία Ζώνη. Όταν έφθασα στην Κύπρο, τις κάλεσα να έλθουν να πάρουν την ευλογία που τους είχα φέρει. Η Β.. ήλθε, προσκύνησε στο εικονοστάσι, δεν πήρε όμως την κορδέλα εκείνη την ημέρα την πήρε αργότερα. Στο διάστημα που μεσολάβησε η κοπέλα έμεινε έγκυος.
Στην Γ. χρειάστηκε περισσότερος κόπος για να πάρει την ευλογία, λόγω αποστάσεως. Είχε αποφασίσει να υιοθετήσει παιδί, πράγμα το οποίο έγινε. Όταν συναντηθήκαμε, πήρε την κορδέλα και λίγες μέρες μετά βεβαιώθηκε από τον γιατρό ότι ήταν έγκυος.
Με επισκέφθηκαν και με χαρά μου ανέφεραν το γεγονός. Δοξάσαμε μαζί την Υπεραγία Θεοτόκο.
Αγία Ζώνη: Επτά χρόνια παντρεμένη και δεν είχα παιδί
2-6-1995
Ξάνθη
«…Ήμουν επτά χρόνια παντρεμένη και δεν είχα παιδί. Με τον άνδρα μου είχαμε κάνει πολλές προσπάθειες πηγαίνοντας σε γνωστούς γιατρούς στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Τελικά στο αποκορύφωμα της προσπάθειας μου στείλατε κορδέλα από την Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου. Έμεινα έγκυος και γέννησα ένα υγιέστατο αγόρι στις 31 Αυγούστου 1994, ημέρα της εορτής της Τιμίας Ζώνης.
Σίγουρα δεν μπορώ να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου, την αγάπη μου, τον θαυμασμό μου στον Δημιουργό μας, που ποιεί μεγάλα και εξαίσια. Και συνεχίζει να ευεργετεί εμένα την ανάξια δούλη Του. Είμαι πάλι έγκυος και ο γιατρός μου είπε ότι είναι δίδυμα. Παρακαλώ γράψτε και το όνομα του παιδιού μου Ν. μέσα στον κατάλογο των θαυμάτων της Παναγίας μας…».
Με πολύ σεβασμό και αγάπη
Οι δούλοι του Θεού
Δημήτριος και Μαρία
