Τσιγγάνοι της θάλασσας: Είναι γενετικά μεταλλαγμένοι, ζούνε μέσα στο νερό
Τσιγγάνοι της θάλασσας: Και αν μέχρι τώρα πίστευες πως ο άνθρωπος δεν ζει στο νερό. Τότε ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις. Καθώς μια νέα είδηση και έρευνα έρχεται να αποδείξει, πως αυτό μπορεί να συμβεί. Και μάλιστα έχει παρατηρηθεί ήδη σε συγκεκριμένες φυλές.
Το ανθρώπινο είδος κατάφερε να προσαρμοστεί και να θριαμβεύσει σε κάθε περιβάλλον. Η φυλή Μπατζάου βρέθηκε να παλεύει με τα κύματα του Αρχιπελάγους της Νοτιοανατολικής Ασίας. Και κατόρθωσε να επιβιώσει, διατηρώντας τη μοναδικότητά της.
Μόλις τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες αρχίζουν να καταλαβαίνουν τα πώς και τα γιατί αυτής της υπέροχης προσαρμογής που οφείλεται σε μια μοναδική περίπτωση σύγχρονης γενετικής μετάλλαξης του γονιδιώματός τους. Τους επιτρέπει να νιώθουν καλύτερα στη θάλασσα, παρά στο έδαφος. Αν ζούσε ο Δαρβίνος, θα ήταν περήφανος για τη θεωρία του και το πώς βρήκε εφαρμογή σε αυτούς τους καταπληκτικούς «τσιγγάνους της θάλασσας».
Θα μπορούσε κανείς να τους αποκαλέσει αμφίβια όντα. Εδώ και περίπου 1.000 χρόνια περιφέρονται στις θάλασσες μεταξύ Φιλιππίνων, Μαλαισίας και Ινδονησίας. Περνώντας κατά μέσο όρο τουλάχιστον πέντε ώρες στο νερό και τις υπόλοιπες κάπου πολύ κοντά σε αυτό. Τα σώματα και τα όργανά τους έχουν αναπτυχθεί έτσι ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν σε συνθήκες ανυπόφορες και αδιανόητες για οποιονδήποτε άλλον.
Χωρίς στολές, αναπνευστήρες, μπουκάλες οξυγόνου και με μοναδικό εξοπλισμό μια ξύλινη μάσκα κι ένα καμάκι. Βουτούν σε βάθη τα οποία τρομάζουν ακόμη και επαγγελματίες δύτες.
Για δεκαετίες οι παρατηρητές πίστευαν πως οι υποβρύχιες επιδόσεις των Μπατζάου είναι το αποτέλεσμα συνεχούς «προπόνησης» που ξεκινά από νεαρή ηλικία. Τα παιδιά αντί για Μαθηματικά και Θρησκευτικά, μαθαίνουν πώς να ζουν κάτω από το νερό. Αν και προφανώς κάτι τέτοιο ισχύει 100%, τα τελευταία χρόνια η επιστήμη έρχεται να δώσει και μια άλλη, γονιδιακή διάσταση, για την μοναδική περίπτωσή τους.
Ο ρόλος του DNA στους τσιγγάνους της θάλασσας
Στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους. Σύμφωνα με την οποία δεν είναι η επανάληψη και η εκμάθηση οι μόνοι λόγοι στους οποίους οφείλεται το φαινόμενο των Μπατζάου.
Μελετώντας τα σώματά τους με τη βοήθεια τομογράφων. Ανακάλυψαν πως οι σπλήνες τους κατά μέσο όρο είναι κατά 50% μεγαλύτερες από εκείνες γειτονικών φυλών. Που δεν έχουν αντίστοιχη σχέση με το νερό.
Η σπλήνα, την οποία συνήθως θυμόμαστε όταν μιας πιάνει στο… τρέξιμο, έχει κομβικό ρόλο στην οξυγόνωση του εγκεφάλου αλλά και άλλων οργάνων. Δουλειά της είναι να διατηρεί ένα απόθεμα οξυγονωμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων, κάτι σαν αποθήκη, στην οποία καταφεύγει ο οργανισμός για να μείνει ζωντανός κάτω από το νερό.