Αυτός είναι ο θρύλος για τους Αμερικάνους τζογαδόρους
Πρόκειται για τον άνθρωπο που τα έβαλε με τους αριθμούς και τους κατανίκησε. Και που για 30 και πλέον χρόνια ήταν ο φόβος και ο τρόμος των book ανά τον πλανήτη. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο «Τζον Τάραμας» του sports betting, ως ο κορυφαίος όλων των εποχών στο είδος του.
Για τον περισσότερο κόσμο εκτός ΗΠΑ το όνομα Μπίλι Γουόλτερς δεν λέει απολύτως τίποτα. Για τους Αμερικάνους τζογαδόρους όμως είναι συνώνυμο ενός μύθου.
Επί σειρά ετών ο 75χρονος σήμερα επιχειρηματίας βρισκόταν στο στόχαστρο του FBI, με τους ερευνητές να αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο δημιούργησε μια τεράστια περιουσία μέσω του δικτύου που είχε στήσει, για να επιλέγει τα – συχνά πυκνά – τεράστιας αξίας πονταρίσματά του. Όσο κι αν προσπάθησαν να βρουν κάτι μεμπτό, ξεσκονίζοντας αυτόν και τους συνεργάτες του, δεν εντόπισαν καμία είδους παρανομία. Τελικά αυτό συνέβη κατά την ενασχόληση του με το χρηματιστήριο κατά την οποία βρέθηκε ένοχος για «εσωτερική πληροφόρηση» και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 5 ετών.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Αμερικανό θρύλο του τζόγου
Ο Μπίλι Γουόλτερς γεννήθηκε το 1946 στο Κεντάκι και μολονότι έχασε τον μανιώδη τζογαδόρο πατέρα του όταν ήταν μόλις 18 μηνών, το «μικρόβιο» μέσα του ήταν τόσο ισχυρό ώστε να πέσει το μήλο κάτω από τη μηλιά. Έπαιξε το πρώτο του στοίχημα σε ηλικία 9 ετών και για πολλά χρόνια έπαιζε απλώς για να παίξει. Κοινώς, έχανε. Έπαιζε τα πάντα χωρίς αύριο και έχανε συνέχεια. Ο εθισμός του ήταν τέτοιος που έφτασε να παίξει τρεις φορές το σπίτι του στον τζόγο και τη μία να το χάσει με κορώνα – γράμματα!
Αυτός ήταν και ο λόγος που τον χώρισε η πρώτη σύζυγός του. Παράλληλα όμως πήγαιναν πολύ καλά οι δουλειές του. Είχε μπει από μικρός στο χώρο της εμπορίας μεταχειρισμένων αυτοκινήτων και εξελίχθηκε σε ένα δεινό πωλητή. Δεν περίμενε να έρθουν οι πελάτες σε αυτόν, πήγαινε αυτός σε εκείνους, στέλνοντας επιστολές και παίρνοντας τηλέφωνα για να διαφημίσει το πόσο καλό προϊόν είχε αποκτήσει ο γείτονάς τους από αυτόν. Σε ηλικία 20 ετών έφτασε να πουλάει για αρκετό καιρό κατά μέσο όρο ένα αυτοκίνητο την ημέρα, βγάζοντας πολλά χρήματα λόγω των σχετικών μπόνους.
Δουλεύοντας 80 ώρες την εβδομάδα σε επιχείρηση στο Λούισβιλ, ο Γουόλτερς έσπαγε το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ πωλήσεων αυτοκινήτων στην πολιτεία του Κεντάκι. Το 1967 προσελήφθη ως διευθυντής πωλήσεων σε μεγαλύτερη εταιρία και 5 χρόνια αργότερα, μόλις στα 26 του δηλαδή, ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση στο χώρο της πώλησης αυτοκινήτων. Σήμερα έχει δεκάδες καταστήματα στο Λας Βέγκας και στο Κεντάκι, μερικά πανάκριβα σπίτια στις ΗΠΑ και σε θέρετρο στο Μεξικό, καθώς και διψήφιο αριθμό γηπέδων γκολφ, του σπορ που λατρεύει ο ίδιος να παίζει (και σαν άλλος Μάικλ Τζόρνταν να στοιχηματίζει στον εαυτό του…). Η περιουσία που υπολογίζεται στα 500 εκατομμύρια δολάρια και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ίδιου, τα 100εκ. εξ αυτών προέρχονται από το στοιχηματικό του… δαιμόνιο.
Η εκπαίδευση του τζογαδόρου στο «Computer Group»
Η χρονιά – ορόσημο που μετέτρεψε τον Γουόλτερς από πελώριο… κουβά σε «Μίδα» του sports betting ήταν το 1980. Τότε μυήθηκε στον τεχνοκρατικό τρόπο επιλογής στοιχήματος και άλλαξε όλη η φιλοσοφία του, μέσω του πρώτου, αυθεντικού «Computer Group». Το είχε δημιουργήσει ένας εξπέρ στον προγραμματισμό στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σε μια εποχή που ελάχιστα κομπιούτερ υπήρχαν. Ο 35χρονος τότε Μάικλ Κεντ είχε αφήσει μια εξέχουσα θέση σε μια εταιρία πυρηνικής ενέργειας στο Πίτσμπουργκ για να αφοσιωθεί στο betting. Είχε φτιάξει έναν αλγόριθμο όπου καταχωρούσε διάφορα στατιστικά για το κολεγιακό πρωτάθλημα football των ΗΠΑ και μέσω αυτών να φτιάχνει το δικό του σετ αποδόσεων για τα παιχνίδια. Αυτό δηλαδή που εκείνος πίστευε ότι ήταν το σωστό βάσει αριθμών και όχι αυτό που έβγαζαν οι book.
Στην αρχή ο αλγόριθμος τον έβαλε μέσα περίπου 40.000 δολάρια, μετά τη γνωριμία του όμως με τον άρρωστο τζογαδόρο (πλην χειρούργο ορθοπεδικό…) Ιβάν Μίντλιν, ήρθε το απόλυτο come back. Ο Μίντλιν, καταχρεωμένος τότε στους παράνομους book, δέχτηκε την πρόταση του Κεντ να τοποθετεί εκείνος τα στοιχήματα, παίρνοντας το feedback από τα αποτελέσματα του αλγόριθμου που θα καταχωρούσε ο δεύτερος. Η επιτυχία ήταν έκτοτε τεράστια. Και έγινε σαρωτική όταν ο Μίντλιν αποφάσισε να «ανοίξει» την ομάδα και να την πλαισιώσει με επαγγελματίες τζογαδόρους. Όταν βρήκε δηλαδή στο δρόμο του και έκανε συνεργάτη του τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας.
Ο Μπίλι Γουόλτερς άρχισε να «διαβάζει» καλύτερα απ’ όλους τα αποτελέσματα του αλγόριθμου του Κεντ και να αποκτά ηγετική θέση στο γκρουπ. Σταδιακά τα κέρδη αυξάνονταν πάρα πολύ και σύμφωνα με μεταγενέστερη εκτίμηση του Κεντ, μόνο το 1983 το κολεγιακό φούτμπολ απέφερε το απίστευτο για την εποχή καθαρό κέρδος των 5 εκατομμυρίων δολαρίων από τα «επίσημα» bet του γκρουπ. Δεδομένου ότι έπαιζαν και ατομικά, το ποσό εκτιμάται ότι ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Η έρευνα – φιάσκο του FBI στον θρυλικό τζογαδόρο
Οι business του γκρουπ τελείωσαν άδοξα όταν το FBI έκανε φύλλο και φτερό τη διαδρομή του χρήματος και οδήγησε στο εδώλιο του κατηγορούμενου τα εξέχοντα μέλη του. Ο πράκτορας το FBI, Τόμας Νομπλ, ήταν βέβαιος ότι κάτι σάπιο υπήρχε στο βασίλειο της Δανιμαρκίας και έπεισε τους προϊσταμένους του ότι εντόπισε φλέβα χρυσού, κάνοντας λόγο για το μεγαλύτερο παράνομο δίκτυο στοιχημάτων της χώρας.
Έλαβε το πράσινο φως για να οργανώσει μια από τις ακριβότερες (έως τότε) επιχειρήσεις στην ιστορία του FBI, με 43 ξεχωριστές επιδρομές σε σπίτια και γραφεία, σε 16 διαφορετικές πολιτείες των ΗΠΑ! Μία από αυτές ήταν, τον Ιανουάριο του 1985, στο σπίτι του Γουόλτερς, ο οποίος οδηγήθηκε με χειροπέδες στο αστυνομικό τμήμα. Αφέθηκε ελεύθερος λίγη ώρα αργότερα, ήταν όμως ένα από τους κατηγορούμενους, ως παράνομος book, στη δίκη που έγινε 5 χρόνια αργότερα.
Η υπόθεση εξελίχθηκε σε τεράστιο φιάσκο για το FBI, ένα από τα μεγαλύτερα στην ιστορία του. Κάποιοι από τους κατηγορούμενους βρέθηκαν ένοχοι για οικονομικές (φορολογικές και άλλες) ατασθαλίες, αλλά αθωώθηκαν πανηγυρικά για την κεντρική κατηγορία της έρευνας.
Έχοντας στα πόδια του τις Αρχές και λόγω προστριβών που δημιούργησε – με ευθύνη του Μίντλιν – η άνιση μοιρασιά των κερδών τη χρονιά που έγινε το «ντου» του FBI, το δίκτυο οδηγήθηκε στην παρακμή. Όταν έγινε η δική, ο Γουόλτερς είχε ήδη δημιουργήσει το δικό του. Για να χτίσει την ομάδα του προσέλαβε τους καλύτερους. Σε κάθε είδος: προγραμματιστές, μαθηματικούς, αναλυτές δεδομένων, «πληροφοριοδότες» αγωνιστικών νέων, movers. Οι τελευταίοι ήταν ο πάτος της πυραμίδας, αλλά και απολύτως απαραίτητοι. Ήταν αυτοί που σε κάθε γωνιά της Γης, από τις ΗΠΑ και την Καραϊβική έως τα περίφημα «μπουκάδικα» της Ασίας τοποθετούσαν τα στοιχήματα κατόπιν εντολής του Γουόλτερς. Αλλά και αυτοί που έκαναν τη «βρώμικη» δουλειά όταν ο big boss ήθελε να «μαγειρέψει» ένα χάντικαπ. Τι σημαίνει αυτό; Αν για παράδειγμα σε έναν αγώνα του αμερικανικού football (NFL) το χάντικαπ ήταν στο -7,5 για τον γηπεδούχο, ο Γουόλτερς μπορεί ένα έβαζε πολλά χρήματα σε αυτό για να το ανεβάσει στο -9,5 και κατόπιν να παίξει τα διπλάσια ή τριπλάσια στο +9.
Οι movers του δεν γνώριζαν ποτέ ποιο ήταν το πραγματικό στοίχημα και ποια η μπλόφα, εκείνος είχε απλώς την υποχρέωση να τους δίνει το μερτικό για τις υπηρεσίες τους. Έπαιρνε το χάντικαπ πάντα στο line που το ήθελε ο ίδιος και πίστευε ότι – σύμφωνα με τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή του – αποτύπωνε τη λάθος εκτίμηση των book.
Κοινώς έπαιζε μόνο πάνω στα λάθη των book και συνήθως πόνταρε τεράστια ποσά. Στον τελικό του Super Bowl του 2010 για παράδειγμα, όλα τα στοιχεία του έβγαζαν φαβορί τους New Orleans Saints κόντρα στους Indianapolis Colts. Οι book έχρισαν όμως μεγάλο αουτσάιντερ τους Saints, δίνοντας και πλεονέκτημα πέντε γκολ στη φαινομενικά ανίκητη Indianapolis. Ο Γουόλτερς ξεκίνησε να ποντάρει σε εκείνο το ματς και… ξέχασε να σταματήσει. Τα όρια bet στο Super Bowl είναι τεράστια και έφτασε να έχει βάλει αθροιστικά 3,5 εκατ. δολάρια στη νίκη των Saints! Αποτέλεσμα; Saints – Colts 31-17…
Τζογαδόρος των ΗΠΑ: Τριάντα σερί χρόνια θετικός
Στο πολύπλοκο και πολυσύνθετο δίκτυο που είχε φτιάξει ο Γουόλτερς κανείς δεν γνωριζόταν με κανέναν. Ελάχιστοι είχαν ακόμα και μιλήσει με τον ίδιο, λίγοι… περισσότεροι γνώριζαν για ποιον δούλευαν. Ο ένας άξονας αφορούσε τη συλλογή πληροφοριών και την επεξεργασία τους και ο άλλος την τοποθέτηση στοιχημάτων. Οι πληροφορίες/αναλύσεις/στατιστικά γίνονταν από την ομάδα του «εκτίμηση αξίας στο χάντικαπ» και ως τέτοιο έφτανε στον Μπίλι, που το εξέταζε και αποφάσιζε τι θα παίξει και πόσο. Τότε έδινε την εντολή στον «υπεύθυνο» πονταρισμάτων, ο οποίος καταμέριζε τα ποσά στους movers και έδινε με τη σειρά του εντολή να «απασφαλίσουν».
Προϊόντος του χρόνου ο Γουόλτερς απέκτησε μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των book, διευρύνοντας το δίκτυο του με… απλούς πολίτες σε διάφορες περιοχές των ΗΠΑ. Η αποστολή τους; Να διαβάζουν και την τελευταία πληροφορία στα ρεπορτάζ των ομάδων στις τοπικές εφημερίδες, ώστε η «ομάδα αναγνωστών» να έχει πλήρη εικόνα για τα αγωνιστικά νέα. Να έχει δηλαδή πιο γρήγορα την πληροφορία από τους book και φυσικά να είναι ένα βήμα μπροστά. Το πλεονέκτημα αυτό ήταν καίριο την εποχή που δεν υπήρχε internet, κατόπιν προφανώς μετριάστηκε.
Το πιο επιτυχημένο δίκτυο στοιχημάτων όλων των εποχών στο τζόγο πόνταρε σχεδόν κατά κανόνα σε αγορές χάντικαπ των αμερικανικών σπορ (NFL, NBA, NCAA Football και NCAA basket, AHL) και ήταν για 30 σερί χρόνια θετικό στην τελική σούμα της σεζόν! Τον Γουόλτερς δεν τον ενδιέφερε ποτέ το όνομα μιας ομάδας, αλλά το bet στο σωστό χάντικαπ, στη σωστή απόδοση. Δηλαδή η αξία και μόνο αυτή. «Αν κάτι θεωρείς ότι αξίζει 10, αγοράζεις στο 8, πουλάς στο 12. Το 99,99% των παικτών του στοιχήματος παίζουν ομάδες, όχι αριθμούς. Μπορεί να ακούσεις από 1000 που παίζουν στοίχημα ότι “παίζουμε απόδοση και όχι ομάδα”, αλλά πράξη θα το κάνει ο ένας από αυτούς», έχει πει.
Πως ο τζογαδόρος των ΗΠΑ κατέληξε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής
Παρότι στο στοίχημα κέρδιζε πάντα στα ίσια και ποτέ το όνομα του δεν ενεπλάκη με στημένα παιχνίδια, δε κατάφερε να αντισταθεί στον… πειρασμό όταν σχετίστηκε με το χρηματιστήριο. «Πέτρα του σκανδάλου» η φιλία του με τον Τόμας Ντέιβις, προέδρου της εταιρίας Dean Foods την εξαετία 2008-2014. Ο Ντέιβις ενημέρωνε «κάτω από το τραπέζι» τον Γουόλτερς για όλες τις σημαντικές μεταβολές στην εταιρία, που απέφεραν και αυξομείωση της τιμής της μετοχής της στη Wall Street. Ο Γουόλτερς έκανε αγοραπωλησίες πριν να μαθευτούν τα νέα και αποκόμισε κέρδος 43 εκατ. δολαρίων σε αυτό το διάστημα.
Το πρόβλημα ήταν όμως ότι έβαλε και άλλους στο «κόλπο». Το 2012 συμβούλευσε τον κολλητό του (τότε) φίλο και σπουδαίο γκόλφερ Φιλ Μίκελσον να αγοράσει μετοχές της Dean Foods. Ο Μίκελσον χρώσταγε πολλά χρήματα στον Γουόλτερς από στοιχήματα και έβγαλε περίπου 1 εκατ. δολάρια από την εμπλοκή του στην Dean Foods. Επιπλέον, κάποιες από τις πληροφορίες που έπαιρνε από τον Ντέιβις, ο Γουόλτερς τις έδινε και στον δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία Τσαρλς Ίκαν. Κοινώς, το πράγμα… βρώμισε. Όταν η έρευνα των αρχών οδήγησε στο δικαστήριο τον Γουόλτερς, με ενοχοποιητικά στοιχεία και τις αγοραπωλησίες των δύο προαναφερόμενων, ο Μίκελσον θα μπορούσε σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους να ελαφρύνει τη θέση του φίλου του, ως μάρτυρας υπεράσπισης. Δεν εμφανίστηκε όμως ποτέ στο δικαστήριο. Ο ίδιος αθωώθηκε, ενώ ο Γουόλτερς καταδικάστηκε τον Ιούλιο του 2017 σε πενταετή φυλάκιση. Αφέθηκε ελεύθερος την Πρωτομαγιά του 2020 με εγγύηση και περιοριστικούς όρους (εκτίει το υπόλοιπο της ποινής του στο σπίτι του, στην Καλιφόρνια), ευνοούμενος από την πανδημία του covid και την κατηγοριοποίηση του ως μέλος ευπαθών ομάδων, λόγω ηλικίας.
Τότε, ο θρυλικός στον κόσμο του τζόγου Μπίλι Γουόλτερς, ο κορυφαίος παίκτης στοιχήματος στην «καταγεγραμμένη» ιστορία, άφησε να εννοηθεί ότι εγκαταλείπει την «ενεργό δράση» και αποσύρεται από το «σπορ» που του χάρισε φήμη και πλούτο.
Αλλά πιθανότατα και το… κουσούρι της απληστίας που οδήγησε τελικά μια «γνήσια» ιδιοφυία, με τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
