Στην επίσημη πρεμιέρα της νέας θεατρικής παραγωγής «Ονειρόδραμα» του Εθνικού Θεάτρου, η Κατερίνα Λέχου ξεχώρισε με την εμφάνισή της, κάνοντας την πάντα επιτυχημένη επιλογή του μίνι μαύρου φορέματος.
Βγήκε με μίνι φόρεμα στα 56 της
Η εκδοχή της, όμως, είχε δίκη της πινελιά, αφού προσέθεσε μια επιπλέον διάφανη δαντέλα πάνω από την μίνι φούστα, προσδίδοντας μια ακόμη πιο κομψή αίσθηση στην ενδυματολογική επιλογή.
Ολοκληρώνοντας την εντυπωσιακή της εμφάνιση, η αγαπημένη ηθοποιός συνδύασε το φόρεμα με ένα ζευγάρι μαύρες, ψηλές μπότες και μια λεπτή ζώνη που αγκάλιασε διακριτικά τη μέση της, επιτυγχάνοντας μια τέλεια ισορροπία στη σιλουέτα της. Η εμφάνιση της Λέχου αποτέλεσε μια υπέροχη περίπτωση του πώς μια κλασική επιλογή μπορεί να αναδειχθεί με διακριτικές, πρωτότυπες πινελιές, κάνοντας τη διαφορά.
Λίγα λόγια για το «Ονειρόδραμα»:
Ένα παράξενο τοπίο. Ένας πύργος ξεπροβάλλει ανάμεσα από λουλούδια και όσο περνά ο χρόνος γίνεται μεγαλύτερος. Μια γυναίκα πλέκει μια κουβέρτα από αστέρια. Ένα κεφάλι ξεπροβάλλει από έναν τοίχο. Αντικείμενα που αλλάζουν ιδιότητες. Πρόσωπα που χωρίζονται, διπλασιάζονται, πολλαπλασιάζονται, εξαφανίζονται, στερεοποιούνται, θολώνουν, ξεκαθαρίζουν… Εικόνες από παιδικό όνειρο ή από ένα παράδοξο ποιητικό παραμύθι γεμάτο απόκοσμες ιστορίες που αφηγείται κάποιος/α ηλικιωμένος/η… Ίσως, τελικά, να είναι μόνο ένα σκηνικό όνειρο, ένα Ονειρόδραμα (1901) σαν αυτό που συνέθεσε ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ και παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη.
Ο Σουηδός θεατρικός συγγραφέας αφηγείται την ιστορία της κόρης του θεού Αγνής, από τη στιγμή που κατεβαίνει από τον ουρανό για να επισκεφθεί τη γη, προκειμένου να γνωρίσει την ανθρώπινη φύση και όσα βιώνει το άγνωστο για εκείνη είδος. Τα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα που γνωρίζει μοιράζονται μαζί της το καθένα το δικό του σύμπαν, όπου η Αγνή εισχωρεί άλλοτε ως θεατής και άλλοτε ως συμμέτοχη. Όσο πορεύεται μαζί τους, από πλάσμα του ουρανού, αρχίζει να γίνεται ολοένα και περισσότερο άνθρωπος, γνωρίζοντας από κοντά τις δυσκολίες της ζωής, τις ελπίδες και τις διαψεύσεις της.
