Αληθινή ιστορία: Ποιο είναι το αγόρι που εξελίχθηκε σε έναν από τους ισχυρότερους άνδρες
Ένα αγόρι γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1964 στη Νέα Υόρκη από βρετανούς γονείς και πριν το παιδί κλείσει τους τρεις μήνες ζωής, η οικογένεια μετακόμισε στην Αγγλία. Παρότι οι γονείς, ο Στάνλεϊ και η Σαρλότ, ήταν μόλις 23 και 22 ετών, η απόκτηση ενός παιδιού ήταν πλήρως συνειδητή. Προέρχονταν από εύπορες οικογένειες, ήταν άνθρωποι ιδιαίτερα φιλόδοξοι και ικανοί και ζούσαν τη ζωή τους βάσει ενός αυστηρού πλάνου. Μέχρι το 1971 είχαν αποκτήσει τρία ακόμα παιδιά και ο Στάνλεϊ είχε ανελιχθεί ως οικονομολόγος.
Ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενώ παράλληλα ανέπτυσσε έντονες περιβαλλοντολογικές ανησυχίες. Το 1973 οι ανησυχίες αυτές μεταφράστηκαν σε επαγγελματική στροφή, καθώς κέρδισε τη θέση του επικεφαλής στον τομέα Πρόληψης της Ρύπανσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εν τω μεταξύ, εξαιτίας της φύσης του επαγγέλματός του, η οικογένεια κάθε λίγους μήνες έπρεπε να αλλάζει τόπο διαμονής. Σε συνέντευξή της η Σαρλότ έχει αναφέρει ότι συνολικά μετακόμισαν 32 φορές.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα παιδιά να μην μπορούν να αναπτύξουν στενές φιλίες με συνομηλίκους τους. Περνούσαν όμως πολύ χρόνο μαζί, γεγονός που τους «έδεσε». Παράλληλα, οι υψηλές φιλοδοξίες των γονιών τους αναπόφευκτα άρχισαν να φαίνονται στα ενδιαφέροντα που ανέπτυξαν. Όπως χαρακτηριστικά θυμάται η Σαρλότ, το αγαπημένο τους παιχνίδι ήταν το «διάβασμα». Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες μητέρες, ο συχνότερος λόγος τσακωμού μέσα στο σπίτι ήταν για να αφήσουν τα βιβλία και να βγουν έξω να παίξουν. Ένας εξωτερικός παρατηρητής θα έλεγε ότι το έργο της δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο.
Τα παιδιά ήταν επιμελείς με τα μαθήματά τους, δεν τσακώνονταν συχνά, ενώ για βοήθεια μέσα στο σπίτι υπήρχαν και νταντάδες. Παρόλα αυτά, η Σαρλότ περνούσε τον δικό της «γολγοθά». Αισθανόταν διαρκώς κουρασμένη, κακόκεφη και μελαγχολική. Εν τέλει, το 1975 διαγνώστηκε με κατάθλιψη και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική. Για λίγα χρόνια, τα παιδιά την έβλεπαν μόνο τα σαββατοκύριακα και μεγάλωναν κυρίως με τη φροντίδα των νταντάδων. Ο πατέρας τους εξακολουθούσε να δουλεύει εξαντλητικά ωράρια και να ταξιδεύει. Η σχέση με τη γυναίκα του είχε κλονιστεί. Έτσι, όταν η Σαρλότ πήρε εξιτήριο από την κλινική, το ζευγάρι έβαλε μπροστά τις διαδικασίες διαζυγίου. Σε συνέντευξή της αργότερα, άφησε να εννοηθεί ότι ο Στάνλεϊ την είχε απατήσει.
Το τέλος της αληθινής ιστορίας
Η δύσκολη οικογενειακή κατάσταση δεν επηρέασε τις επιδόσεις κανενός εκ των τεσσάρων ανήλικων παιδιών. Ιδιαίτερα ο πρωτότοκος συνέχισε να πρωτεύει σε οτιδήποτε καταπιανόταν. Καθώς αντιμετώπιζε πρόβλημα με την ακοή του, είχε υποβληθεί σε πολλές επεμβάσεις. Αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι ο καλύτερος της τάξης του στο ράγκμπι. Σε ακαδημαϊκό επίπεδο, είχε μάθει να μιλά άπταιστα γαλλικά, ενώ έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά. Σε ηλικία 13 ετών, κέρδισε υποτροφία για να φοιτήσει στο πρότυπο κολέγιο Eton.
Τα χρόνια της εφηβείας του, που ήταν εσωτερικός στο Eton, υπήρξαν καθοριστικά για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Μέχρι τα 13 του, συνήθιζε να ακούει στο όνομα Άλεξ. Τότε άρχισε να συστήνεται σε όλους με το δεύτερο όνομά του, που ήταν πιο «εξεζητημένο», και ταίριαζε καλύτερα με την «εκκεντρική βρετανική περσόνα» που φαινόταν να προσπαθεί να υιοθετήσει. «Απέταξε» τον καθολικισμό και εντάχθηκε στην Αγγλικανική Εκκλησία. Ορισμένοι καθηγητές εξέφραζαν παράπονα ότι συχνά αργούσε να μπει στην τάξη κι ότι σε πολλά μαθήματα δεν προσπαθούσε.
Ωστόσο, στις κλασικές σπουδές που τον ενδιέφεραν συνέχισε να διαπρέπει. Οι συμμαθητές του τον περιέγραφαν ως το δημοφιλές παιδί. Έκανε παρέα κυρίως με άτομα που ανήκαν στην υψηλή τάξη, εκλεγόταν σταθερά πρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου και ήταν μέλος του εξαιρετικά εκλεκτικού «Eton Society», όπου μόνο οι πιο επίλεκτοι του κολεγίου γίνονταν αποδεκτοί. Για την ιστορία, στη λέσχη αυτή απέτυχε να μπει ο νεαρός Ντέιβιντ Κάμερον, γεγονός που για πολλούς σήμανε την μετέπειτα πολιτική κόντρα των δύο Βρετανών. Αποφοιτώντας από το Eton, έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Η κλίση του στην πολιτική άρχισε να εκδηλώνεται φανερά, καθώς συμμετείχε ενεργά σε λέσχες, συμβούλια και φοιτητικές επιτροπές. Προτού κάνει την πλήρη μεταστροφή στην πολιτική, ακολούθησε το δρόμο της δημοσιογραφίας, δουλεύοντας ως πολιτικός συντάκτης. Εν τέλει το 2001 κατέβηκε για πρώτη φορά στις εθνικές βρετανικές εκλογές ως συντηρητικός υποψήφιος. Εξελέγη στην περιφέρεια του Henley και διετέλεσε βουλευτής ως το 2008. Από το 2008 έως και το 2015 υπήρξε δήμαρχος του Λονδίνου. Επί δημαρχίας του, πραγματοποιήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012. Το 2019 εξελέγη πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, με το κόμμα του να αποσπά το υψηλότερο ποσοστό στην ιστορία του -43.6%. Το ξανθό αγοράκι της φωτογραφίας είναι ο Μπόρις Τζόνσον.
