Αληθινή ιστορία: Ο αστυνομικός που έσωσε την ζωή σε ένα βρέφος
Είναι και αυτές οι ιστορίες που πιστεύεις πως έχουν βγει από ταινία, μα τελικά είναι πραγματικότητα και οι πρωταγωνιστές είναι πραγματικοί ήρωες.
Πριν από 25 χρόνια η μητέρα του τον παράτησε πίσω από έναν κάδο σκουπιδιών και εξαφανίστηκε. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, ο ίδιος συνάντησε για πρώτη φορά τον άνθρωπο που τον έσωσε και τον ευχαρίστησε.
Ο αστυνομικός Μάικλ Μπουέλνα προσπαθούσε να εξιχνιάσει ένα έγκλημα στη Σάντα Άνα, της Καλιφόρνια, όταν άκουσε μια γάτα να νιαουρίζει πίσω από έναν κάδο σκουπιδιών.
Όταν πλησίασε περισσότερο είδε έκπληκτος ότι δεν ήταν γάτα. Ήταν ένα μωρό! Ήταν ένα νεογέννητο μωρό, με τον ομφάλιο λώρο ακόμη πάνω του και τη βλέννα να καλύπτει το μικροσκοπικό του σώμα.
Ο Μπουέλνα είπε στο ABC News: «Προσπάθησα να το βοηθήσω να πάρει μερικές ανάσες και είδα ότι κάπως αντέδρασε».
Ο Μπουέλνα ονόμασε το αγόρι Αδάμ και κίνησε όλες τις ενέργειες που απαιτούνταν για να το υιοθετήσει.
Η συνέχεια της αληθινής ιστορίας: “Δυστυχώς όμως για τον Μπουέλνα, η πολιτεία της Καλιφόρνια προτίμησε να δώσει το μικρό αγόρι σε ένα ζευγάρι”
Δυστυχώς όμως για τον Μπουέλνα, η πολιτεία της Καλιφόρνια προτίμησε να δώσει το μικρό αγόρι σε ένα ζευγάρι, στην Ελισάβετ Μπάρτον και στον Ντάνιελ Φερνάντεζ. Το ζευγάρι υιοθέτησε το μωρό και το ονόμασε Ρόμπιν.
Μετά από έρευνα οι αστυνομικοί εντόπισαν και συνέλαβαν την βιολογική μητέρα του μωρού. Ήταν μια 19χρονη κοπέλα, η Σαμπρίνα Ντίαζ, η οποία καταδικάστηκε από το δικαστήριο για απόπειρα δολοφονίας. Η μητέρα έζησε για τρία χρόνια στη φυλακή.
Ο Ρόμπιν σήμερα είναι 25 ετών και την προηγούμενη εβδομάδα συνάντησε για πρώτη φορά τον άνθρωπο που τον έσωσε εκείνη την ημέρα από τον θάνατο.
«Είναι υπέροχο που σας συναντώ επιτέλους για να δω από κοντά τον άνθρωπο που με έσωσε».
Την εποχή που ο Ρόμπιν εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα του, γυναίκες όπως η Σαμπρίνα Ντίαζ που δεν ήταν σε θέση να μεγαλώσουν το παιδί τους, θα έπρεπε να περάσουν από μια γραφειοκρατική διαδικασία μέσω του δικαστικού συστήματος για να μεταβιβάσουν τα γονικά δικαιώματα.
Αντί έστω όμως να προσπαθήσουν να το κάνουν, πολλές μητέρες επέλεξαν να εγκαταλείψουν τα μωρά τους κοντά σε χωματερές, σε στάσεις φορτηγών και δίπλα στα σκουπίδια. Σε μέρη δηλαδή που δεν θα ήταν εύκολο να γίνουν αντιληπτές.
Πολλά μωρά δεν ήταν τόσο τυχερά όσο ο Ρόμπιν και εντοπίστηκαν μετά τον θάνατο τους.
Για να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση, ιδρύθηκαν με νόμο τα «ασφαλή καταφύγια», μέρη δηλαδή που επέτρεπαν στις μητέρες να εγκαταλείπουν τα μωρά τους χωρίς να κινδυνεύουν από ποινικές διώξεις.
“Αυτά τα καταφύγια βρίσκονταν συνήθως δίπλα από νοσοκομεία και πυροσβεστικούς σταθμούς”, αληθινή ιστορία
Τα μωρά στη συνέχεια αναλάμβανε να τα μεγαλώσει το κράτος παραδίνοντας τα σε ορφανοτροφεία και ανάδοχες οικογένειες.
Σύμφωνα με την Εθνική ένωση ασφαλών καταφυγίων, από το 1999 που ψηφίστηκε ο νόμος έχουν σωθεί πάνω από 1.000 βρέφη.
Μιλώντας ο Ρόμπιν για την μητέρα του είπε, ότι κάποια μέρα θα ήθελε να την συναντήσει και ότι την συγχωρεί γιατί ήταν μια «νεαρή μητέρα σε πολύ δύσκολη θέση».