Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Η σπουδαία πορεία της τραγουδίστριας
Στις 18 Οκτωβρίου του 1954 γεννήθηκε η Ελληνίδα ερμηνεύτρια Άλκηστις Πρωτοψάλτη (Άλκηστις Σεβαστή Αττικιουζέλ,) γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1954 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες ομογενείς. Μάλιστα, ο αγαπημένος της πατέρας, ήταν ένας από τους πιο αγαπητούς χειρουργούς στην ελληνική παροικία της Αλεξανδρείας.
Αρχές της δεκαετίας του 1960 η οικογένεια της εξάχρονης τότε Άλκηστις μετακομίζει, λόγω των πολιτικών γεγονότων που λάμβαναν χώρα στην Αίγυπτο της περιόδου εκείνης, στην Αθήνα. Στην εφηβεία της θα ασχοληθεί με τον αθλητισμό και περισσότερο συγκεκριμένα με το στίβο ενώ ακόμη και σήμερα συνεχίζει να αθλείται συστηματικά. Σήμερα, θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες στην χώρα μας με συνεργασίες με την ελίτ της δισκογραφίας και του πενταγράμμου.
Τα παιδικά χρόνια της Άλκιηστις Πρωτοψάλτη
Η Άλκηστις αναφέρει για την παιδική της ηλικία: “Θυμάμαι τα ζεστά απογεύματα στην Αλεξάνδρεια, τις βόλτες με τον παππού μου, τη μυρωδιά της θάλασσας, τα ηλιοβασιλέματα, το θρόισμα από τους φοίνικες που στόλιζαν την παραλία, τους ψαράδες με τα καλάμια τους, το τραμ, τις καραμέλες αργισούς, τις βόλτες με το αυτοκίνητο στη Σαχάρα… Tο μαγαζάκι με τα χρωματιστά τζάμια που έφτιαχνε φαλάφελ και πίτες ζεστές απέναντι από το σπίτι μας ήταν αυτό που πρόσφατα ξύπνησε τις παιδικές μου μνήμες και θυμήθηκα την γειτονιά των πρώτων χρόνων της ζωής μου. Το σπίτι μας σήμερα δεν υπάρχει πια. Έχει αντικατασταθεί από ένα πολυώροφο κτίριο, το Δικαστικό Μέγαρο Αλεξάνδρειας.
Τις αταξίες μου, τις θυμάμαι περισσότερο από τις περιγραφές της μητέρας μου, ήμουνα πραγματικά θηρίο! Στο σπίτι μας στο Σουέζ υπήρχε μία μεσοτοιχία με μία σκάλα ξύλινη, ίσια και ψηλή στην οποία η μαμά απεγνωσμένα κάθε φορά με παρακαλούσε να μην ανεβαίνω. Φυσικά εγώ, όπου «μη» μέσα! Μια φορά ανέβηκα στην κορυφή της, κι έπεσα μέσα σ’ ένα σκουπιδοτενεκέ που ήταν από κάτω. Το αποτέλεσμα ήταν να με κάνουν μπάνιο με πετρέλαιο!!! Ήμουν αεικίνητη και δεν έτρωγα το φαγητό μου, γι αυτό και είχανε βρει το εξής κόλπο: είχανε φτιάξει ένα φίδι με πανί, το φοράγανε στο χέρι και το κινούσανε στο τζάμι για να με φοβίσουν… Κάποια μέρα όμως, η θεία μου είχε ξεχάσει στο δάκτυλό της την δακτυλήθρα που έραβε και έτσι ανακάλυψα την …σκευωρία.
Το σχολείο μου ήταν το Αβερώφειο, ένα σχολείο που άφησε εποχή στην Αλεξάνδρεια και το οποίο δυστυχώς τώρα έχει ελάχιστους μαθητές. Το επισκέφθηκα πρόσφατα και οι μνήμες ζωντάνεψαν αμέσως. Το προαύλιο του σχολείου, ο ιστός της ελληνικής σημαίας, το γήπεδο που κάναμε τις γυμναστικές επιδείξεις, οι βρύσες που τότε δεν τις έφτανα για να πιω νερό. Μετά από τόσα χρόνια είναι ακόμη εκεί ο ίδιος επιστάτης, ο οποίος έψαξε και βρήκε τους καταλόγους εγγραφής της χρονιάς μου: Άλκηστης Σεβαστή Αττικιουζέλ του Σταύρου και της Μαρίας. Μου άρεσε πάρα πολύ το όνομα που διάλεξε η μητέρα μου για μένα, κυρίως για την ριζοσπαστική της απόφαση να έχω ένα όνομα που δεν ακολουθεί την οικογενειακή κληρονομιά. Όσο για το Σεβαστή, ήταν απαίτηση του παπά, ο οποίος δεν δεχόταν μόνο το αρχαίο ελληνικό Άλκηστης.
Ο πατέρας μου ήταν χειρούργος οδοντίατρος και η μητέρα μου δασκάλα. Ήταν και οι δύο πολύ αυστηροί αλλά ταυτόχρονα πολύ τρυφεροί. Με αγαπούσαν πάρα πολύ -καθ΄ ότι ήμουν και μοναχοκόρη- και συχνά αυτό το εκμεταλλευόμουνα. Η σχέση μου με τον πατέρα μου ήταν εξαιρετική -όσο θυμάμαι- και δεν μου χάλαγε ποτέ χατίρι. Υπήρχαν φορές που με πήγαινε στον κινηματογράφο και τον υποχρέωνα να ξαναδούμε την ταινία πάλι από την αρχή. Εξακολουθώ να είμαι φανατική φίλη του κινηματογράφου. Μου αρέσουν κυρίως οι περιπέτειες, οι ταινίες με ιστορικό περιεχόμενο και οι επιστημονικής φαντασίας.
Αρχές της δεκαετίας του ’60 οι γονείς μου αποφάσισαν λόγω των πολιτικών γεγονότων να εγκαταλείψουν την Αίγυπτο και ευτυχώς να έρθουν στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι συγγενείς διασκορπίστηκαν σε άλλες χώρες. Ο ξεριζωμός ήταν τόσο επώδυνος που τον θυμάμαι ακόμα, κυρίως το κλάμα των δικών μου και την σκηνή του τελωνιακού που μου πήρε την κούκλα από τα χέρια και έσπασε το κεφάλι της, ψάχνοντας για τιμαλφή. Από τότε δεν ξανάπαιξα με κούκλες.
Ο πατέρας μου εργαζόταν σαν επιστημονικός συνεργάτης σε μία μεγάλη γερμανική βιομηχανία. Η μητέρα στο σπίτι ασχολείτο μαζί μου. Λίγο αργότερα μετακομίσαμε στην Καλλιθέα. Εκεί πήγα δημοτικό σχολείο. Στο 6ο Καλλιθέας. Μετακoμίζουμε ξανά, στη Νέα Σμύρνη αυτή τη φορά και στο γυμνάσιο πια, της Ευαγγελικής Σχολής. Ονειρεμένα χρόνια. Όλα είχανε μπει σε μία τάξη, σχολείο, αθλητισμός, φίλοι, σχολικές εκδρομές, μέχρι την στιγμή που η πίεση και η συσσωρευμένη στενοχώρια προκάλεσαν στον πατέρα μου ένα σοβαρό εγκεφαλικό περιστατικό το οποίο ήταν και μοιραίο. Η εμπειρία αυτή, της ζωής, με ωρίμασε απότομα…”.
Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Η αγάπη της για το ποδόσφαιρο
Έτρεχα 100 και 400 μέτρα μετ’ εμποδίων στον Πανιώνιο, και αργότερα έπαιζα βόλεϊ στην ομάδα του Μίλωνα της Νέας Σμύρνης. Τελειώνοντας το γυμνάσιο ήμουνα σίγουρη ότι θ’ ασχοληθώ με τον αθλητισμό, μέχρι τη στιγμή που ένας φίλος με παρότρυνε να τραγουδήσω”.
Για τον αθλητισμό και την ενασχόλησή της με τη γυμναστική έχει πει:η Άλκηστις: ” Ήμουν στα 100 μέτρα και στα 400 μετ’ εμποδίων στον Πανιώνιο. Και στο Μίλωνα στο βόλεϋ στην Α’ Εθνική. Ο αθλητισμός με βοήθησε πάρα πολύ στη ζωή μου. Μου έδωσε τα καλύτερα μαθήματα πειθαρχίας, το ευ αγωνίζεσθαι στο αθλητικό παιχνίδι και στη ζωή, την αφοσίωση στο στόχο, την αυτοσυγκέντρωση, τη φυσική κατάσταση και το πάθος για το «νήμα». Σιχαίνομαι τη δεύτερη θέση (χαμογελά). Έχω δικό μου γυμναστήριο στο σπίτι και το αγαπημένο μου μηχάνημα είναι η κωπηλατική. Όταν έχω πάρα πολύ στρες παίρνω τα βουνά η κάνω diving”.
Ενώ φαινότανε ότι θα ακολουθήσει μια καριέρα στον αθλητισμό, μετά από προτροπές φίλων κάνει μια ακρόαση με το Δήμο Μούτση, ο οποίος αναγνωρίζει το ταλέντο της στο τραγούδι και σύντομα κυκλοφορεί δίσκος με την πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση, το 1975.
Το όνομά του Τετραλογία, περιέχοντας τραγούδια βασισμένα σε ποιήματα των Καβάφη, Σεφέρη, Ρίτσου και Καρυωτάκη μελοποιημένα από το Μούτση, ο οποίος θα δώσει στην τραγουδίστρια και το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Πρωτοψάλτη με το οποίο και θα γίνει πλέον γνωστή. Πρώτη εμφάνιση της Πρωτοψάλτη σε συναυλία γίνεται το 1975 στο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη.
Η σπουδαία επαγγελματική πορεία της Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Μεταξύ άλλων, μετέφερε την Ολυμπιακή φλόγα στην γέφυρα του Ρίο και τραγούδησε στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004. Σειρά έχει ο δίσκος Στο ωραιότερο σημείο του οποίου μεγάλη επιτυχία είχε το τραγούδι Πάμε Χαβάη. Ακολούθησε τον Μάρτιο του 2010, ο δίσκος Φανερά Μυστικά, ο πρώτος που δόθηκε στην κυκλοφορία μέσω εφημερίδας. Επίσης δάνεισε την φωνή της αλλά και τραγούδησε στο ρόλο της μητέρας Γκόθελ στην ταινία του Walt Disney Μαλλιά Κουβάρια αλλά τραγούδησε και το κυρίως τραγούδια στην Παναγία των Παρισίων, επίσης του Disney.
Το καλοκαίρι του 2012 κυκλοφόρησε το Για Που Τραβάς Ελπίδα σε μουσική Ευανθίας Ρεμπούτσικα με την οποία έκαναν παραστάσεις στο Παλλάς ενώ τελευταίος προσωπικός της δίσκος είναι το Θέα Παραδείσου, που κυκλοφόρησε το 2014 σε μουσική Νίκου Αντύπα. Ακολούθησε το cd Μυστικό Τοπίο, ένα live από την συνεργασία της με την Συμφωνική του Δήμου Αθηναίων.
Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Η εμπλοκή στην πολιτική και η προσωπική ζωή
Κατά το χρονικό διάστημα από τις 28 Αυγούστου 2015 έως τις 23 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Τουρισμού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βασιλικής Θάνου.
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη είχε πει σε συνέντευξή της: “Στη μουσική είμαι πειθαρχημένη, στη προσωπική μου ζωή είμαι monahus anarxoaytonomus!… Μου αρέσoυν τα ταξίδια η αδρεναλίνη,οι άγριοι και δύσκολοι προορισμοί, κολυμπώντας δίπλα σε καρχαρίες στον Ινδικό ωκεανό, με δελφίνια η δίπλα σε τεράστια σαλάχια .Μου αρέσει το diving και οι φωτογραφίες, ο βυθός κάνει ένα ξέπλυμα κυττάρων συγκλονιστικό, μου αρέσει να βρίσκομαι με φίλους, μου αρέσει η ξεγνοιασιά του καλοκαιριού.
Ο έρωτας, η άμμος και η ξυπολισιά,το αλάτι στο κορμί, τα χρωματιστά βότσαλα των Κυκλάδων, τα ξερονήσια και οι βουτιές των γλάρων, το λουλακί, η ώχρα, το χοντροκόκκινο, τα ασβεστωμένα σπίτια που χαρακώνουν τα αιώνια μπλε του μυαλού μας αποζητώντας την αθωότητα (όση μας απέμεινε), τα γέλια των ανθρώπων που αγαπώ, ένας ύπνος στον καναπέ, οι συνομιλίες των σκυλιών από τα βουνά την ώρα που σουρουπώνει και πιο μετά η φωνή του γκιώνη, το ηλιοβασίλεμα και η φεγγαράδα… Μου αρέσει η ζωή και ο αυτοσχεδιασμός της. Λατρεύω την Ελλάδα”.
Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Οι επικρίσεις για την κινητή συναυλία και η απάντησή της
Στις επικρίσεις που δέχτηκε μετά από τη συμμετοχή της σε κινητή συναυλία και την ερμηνεία της πάνω σε φορτηγό που γύρισε τον Απρίλιο την Αθήνα είχε απαντήσει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη.
Η κινητή αυτή συναυλία έλαβε αρκετά θετικά σχόλια αλλά και επικρίσεις σε κοινωνικά δίκτυα και δημοσιεύματα του Τύπου.
Σε ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η τραγουδίστρια έκανε λόγο για ένα «συγκλονιστικό πρωινό τρίωρο» στις γειτονιές της Αθήνας και υπογράμμισε πως η «μουσική προσφέρει ασύλληπτα συναισθήματα μεγατόνων, που έφυγαν και μας αγκάλιασαν από τα μπαλκόνια, τις ταράτσες και τις αυλές στις γειτονιές της Αθήνας…».
Το δικό μου «ευχαριστώ»σε όλους τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ της πρώτης γραμμής στα νοσοκομεία :Γιατρούς , νοσηλευτές, όλους όσους βοήθησαν και μας στήριξαν για να κρατηθεί η «ζωή μας» αυτές τις μέρες ,στους ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ μου που «άντεξαν»και αντέχουν … Αυτό το πρωινό τρίωρο σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας ήταν συγκλονιστικό!
=
Ήταν πολύ μεγαλύτερο από εμάς … και κανείς μας δεν ήταν προετοιμασμένος γι αυτό που έγινε …Η μουσική προσφέρει ασύλληπτα συναισθήματα, συναισθήματα μεγατόνων, που έφυγαν και μας αγκάλιασαν από τα μπαλκόνια ,τις ταράτσες και τις αυλές στις γειτονιές της Αθήνας …με τραγούδια και δάκρυα χιαστή …
Ευχαριστώ το Δήμο Αθηναίων και την Τεχνόπολη για την υλοποίηση της ιδέας μου …Τους τρεις μουσικούς που παίξανε κι αυτοί με τη καρδιά τους στη κινούμενη πλατφόρμα του φορτηγού #thomaskontogeorgis #pantelisntzialas #petrosvarthakouris
τον τεχνικό ήχου #zachariasstamoulos και την @toniadrag που κι αυτοί εθελοντικά στήριξαν την κινούμενη συναυλία.
«Απ το δρόμο με αγάπη»
Η Αγάπη η πιο σπουδαία λέξη στην εποχή μας!!!
Όσο για το δηλητήριο που έσταξε από κάποιους που δεν “κατάλαβαν” ας χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς σκοπούς.
Όσον αφορά το σοβαρότατο θέμα των μέτρων στήριξης των καλλιτεχνών και των δικαιούχων της μουσικής, συνεχίζουμε να το διεκδικούμε μέσω του σωματείου μας και άλλων φορέων .Ελπίζω ότι θα τα καταφέρουμε, είχε αναφέρει η ερμηνεύτρια.
