Εξομολόγηση: Μία κοπέλα περιγράφει ένα περιστατικό σε καιρό πανδημίας
Εξομολόγηση: Ένα απόγευμα μου έστειλε μήνυμα στο instagram ένα παλικάρι που ήξερα από παλιά. Η αλήθεια είναι, ότι είχαμε χαθεί τα τελευταία χρόνια. Έλειπε στο εξωτερικό για δουλειά, αλλά η ξενιτιά δεν του «πήγαινε» όπως μου είπε και αποφάσισε να τα παρατήσει όλα και να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα. Λες να είναι το τυχερό μου σκέφτηκα; Δεν χάνω και τίποτα να δοκιμάσω.
Κουβέντα στην κουβέντα τώρα που άρθηκαν και τα μέτρα κανονίσαμε να βρεθούμε. Πρώτο ραντεβού… τι ωραία τι καλά και χαχαχα και χουχουχου… Μου ήρθε πολύ ωραία ντυμένος. Είχε πάνω του έναν αέρα εξωτερικού, ένα πακέτο μωρομάντηλα, άλλες δύο μάσκες στην τσέπη σε αποστειρωμένη θήκη, ένα αντισηπτικό στο τσαντάκι κι άλλο ένα στη θήκη για τον καφέ στο αυτοκίνητό του. Δεν έδωσα σημασία. Λιγουλάκι υπερβολικός μου φάνηκε αλλά οκ.
Πήγαμε για καφέ, μετά για φαγητό και στο τέλος μου πρότεινε να πάω σπίτι του για… γλυκό. Εντάξει όχι ακριβώς γλυκό. Αυτός για ένα ποτάκι με κάλεσε, εγώ τουλούμπα ορεγόμουν και δεν υπήρχε περίπτωση τέτοια ευκαιρία να την αφήσω να πάει χαμένη. Ήμουν σε μία φάση που όποιον άντρα και να έβλεπα μπροστά μου τον ξάπλωνα καταγής για πλάκα, πόσο μάλλον εκείνον που και ωραίος ήταν και καλλιεργημένος και οικονομημένος.
Το απίστευτο της εξομολόγησης μιας κοπέλας
Εξομολόγηση: Το σπίτι του ήταν τακτοποιημένο και παστρικό κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Χάρηκα που επιτέλους είδα έναν άντρα που του αρέσει η τάξη. Αυτό που με ξένισε κάπως ήταν ότι σε κάθε τραπεζάκι, σε κάθε πάγκο και σε κάθε επιφάνεια είχε αντισηπτικά μαντηλάκια και ένα μπουκάλι υγρό αντισηπτικό. Το κατανοώ από τη μία μεριά. Και εγώ στο σπίτι μου με το που μπαίνω έχω σε μία γωνία του τραπεζιού αντισηπτικό αλλά όχι όπου υπάρχει ελεύθερη επιφάνεια. Εντάξει, το δικαιολόγησα λόγω κορονοϊού και δεν έδωσα περαιτέρω σημασία.
Μόλις έφερε τα ποτάκια κάθισα δίπλα του στον καναπέ κάτι που έδειξε κάπως να τον πειράζει. Όση ώρα ήμασταν έξω καθόμασταν ο ένας απέναντι από τον άλλον σε κάποια μικρή απόσταση. Δεν θα έλεγα ότι είχαμε έρθει και ιδιαίτερα κοντά, τώρα όμως στο σπίτι που έκανα την κίνησή μου έδειξε κάπως να ενοχλείται. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ιδέα μου όταν άρχισα όμως να τον πλησιάζω περισσότερο διαπίστωσα ότι όντως τον ενοχλούσε, γιατί κάθε πού ανασηκωνόμουν και έκανα ένα βήμα προς τη μεριά του εκείνος σηκωνόταν κάθε φορά με διαφορετική δικαιολογία.
Σε κάποια φάση έγειρα προς τη μεριά του προσπαθώντας να τον φιλήσω και τότε πετάχτηκε στον αέρα λες και είχα φάει σκορδαλιά και του μύρισε και μου είπε: «Άκου να σου πω επειδή βλέπω πού πάει το πράγμα θα μου κάνεις μία χάρη. Τόσα και τόσα γίνονται, πριν κάνουμε ο, τι είναι να κάνουμε να σου φέρω ένα self test να κάνεις. Μη με παρεξηγήσεις αλλά οι καιροί είναι περίεργοι, μην κολλήσουμε και τίποτα. Εγώ κάνω self test δύο φορές την εβδομάδα, εσύ έχεις κάνει ποτέ μέχρι σήμερα;».
Εξομολόγηση: Μου ζήτησε να κάνω self test πριν κάνουμε έρωτα
Ο τρόπος του μου φάνηκε υποτιμητικός. Ένιωσα σαν να με πρόσβαλε ένα πράγμα. Με έκανε να αισθανθώ άσχημα σαν να ήμουνα καμία πεινασμένη που ψάχνει να κάνει σεξ με τον κάθε τυχόντα, σαν να ήμουν καμιά ανεύθυνη που δεν παίρνει κανένα μέτρο προφύλαξης από τον κορονοϊό, αλλά τι να κάνω που είχα να δω άντρα κάτι χρόνια; Δέχτηκα να κάνω το self test και αφού βγήκε αρνητικό του το έτριψα στη μούρη και πέσαμε με τα μούτρα στον… πατσά. Όπως αποδείχθηκε το παλικάρι ήταν μικροβιοφοβικό, όχι τόσο γιατί φοβόταν τον κορονοϊό. Αυτό φυσιολογικό είναι, όλοι μας τον φοβόμαστε αλλά αυτός το είχε πάει ένα βήμα παραπέρα. Πως δεν μου πήρε αίμα να μου κάνει και μοριακό τεστ.
Ξινή μου βγήκε η τουλούμπα. Τι να πω; Λίγες μέρες μετά μου έστειλε στο instagram μία φωτογραφία με εκείνον να κρατάει ένα self test και να μου γράφει από κάτω «σε περιμένω». Έκανε και χιούμορ. Τον σκυλόβρισα και του είπα να μην τολμήσει να με ξαναενοχλήσει. Καλά δεν έκανα;