Ρουμανία: Έβαλαν τέλος μετά τον θάνατο του 9χρονου αγοριού τους
Δεν υπάρχουν λόγια για την τραγωδία στην Ρουμανία, όπου ένα 9χρονο αγόρι έχασε την μάχη με τον καρκίνο και άφησε την τελευταία του πνοή… λίγες ημέρες μετά αποφασίζουν και οι γονείς του να βάλουν τέλος στην ζωή τους.
Ένα ζευγάρι από τη Ρουμανία αυτοκτόνησε όταν έχασε τον 9χρονο γιο του από καρκίνο στον εγκέφαλο.
Τα άψυχα σώματά των δύο 46χρονων γονιών βρήκαν οι γείτονές τους, στο σπίτι τους στην πόλη Κωνστάντζα στη Ρουμανία.
Από την ηλικία των δύο ετών, ο Cristian Dimitris Arava, πάλευε σε μια άνιση μάχη με τον καρκίνο, αφού παρουσίασε όγκο στον εγκέφαλο. Τότε, η μητέρα του είχε γράψει στο blog της: «Ένιωσα σαν να ήμουν εγώ που πέθαινα, όταν άκουσα την διάγνωση. Δεν μπορώ να εκφράσω τον πόνο που αισθάνονται δύο γονείς, όταν μαθαίνουν τα φοβερά νέα για το παιδί τους. Είναι μόλις δύο ετών».
Ο όγκος του αγοριού μεγάλωνε όλα αυτά τα χρόνια και δεν άφηνε στους γιατρούς καμιά ελπίδα για το άτυχο αγόρι. Όταν, το αγόρι έχασε την μάχη με τον καρκίνο, οι γείτονες, που επισκέφθηκαν το διαμέρισμα της οικογένειας βρέθηκαν μπροστά σε μια ανείπωτη τραγωδία…
Δίπλα στο νεκρό αγόρι, βρέθηκε, επίσης νεκρή η 46χρονη μητέρα του Vali, η οποία κρεμάστηκε, σύμφωνα με δήλωση του τοπικού εισαγγελέα.
Περισσότερα για την ανείπωτη τραγωδία στην Ρουμανία
Ο σύζυγός της ήταν κρεμασμένος στην κουζίνα του σπιτιού.
Οι δύο τραγικοί γονείς άφησαν ένα γράμμα 13 σελίδων, στο οποίο εξηγούσαν τους λόγους που οδήγησαν στην απονενοημένη πράξη τους. Σε ένα κείμενο που είχε δημοσιεύσει πριν εφτά χρόνια η μαμά του 9χρονου αγοριού, έγραφε:
«Ένιωσα σαν να πέθαινα εγώ η ίδια όταν άκουσα τη διάγνωση. Δεν μπορώ να εκφράσω τον πόνο που δύο γονείς νιώθουν όταν μαθαίνουν τόσο τραγικά νέα για το παιδί τους. Είναι μόλις 2 ετών!».
Δυστυχώς, οι πιθανότητες επιβίωσης για τον μικρό Κρίστιαν ήταν ελάχιστες, αφού ο όγκος στο κεφάλι του μεγάλωνε διαρκώς. Τα τελευταία λόγια της μαμάς στο κείμενο ήταν: «Η μόνη μας ελπίδα είναι ο Κρίστιαν να σταθεί τυχερός και ο όγκος να σταματήσει να μεγαλώνει. Η σκέψη ότι κάθε στιγμή μπορεί να είναι η τελευταία, με τρελαίνει!».
