Χριστόφορος Βλαχάκης: Όλα όσα δεν γνωρίζατε για τον γιο του Δάντη
Ο Χριστόφορος Βλαχάκης, έγινε ευρέως γνωστός μέσα από τη συμμετοχή του στη σειρά «Τατουάζ» και μάλιστα είναι ο γιος των Χρήστου Δάντη – Κατερίνας Τοπάζη
«Δεν ήξερα από ελληνική τηλεόραση. Ξυπνάω ένα πρωί και με είχε κάνει follow στο Instagram ένας άνθρωπος με 1 εκατ. followers. Πιάσαμε κουβέντα μου ζήτησε το τηλέφωνό μου και μιλήσαμε. Ο Ανδρέας Γεωργίου με ρώτησε αν με ενδιέφερε η υποκριτική και εκείνη την περίοδο εγώ το είχα σκεφτεί.
Μου είπε ότι ταιριάζω στον συγκεκριμένο ρόλο και ότι είμαι φτιαγμένος γι αυτόν. Έπαθα σοκ αλλά με ενδιέφερε. Στην αρχή ήταν να κάνω 16 επεισόδια και μετά έκανα 230. Αυτή τη στιγμή είμαι συγκεντρωμένος στη μουσική και παθιασμένος που δεν με νοιάζει τίποτα άλλο», είπε καλεσμένος της εκπομπής «The 2night show».
Χριστόφορος Βλαχάκης: «Ο πατέρας μου είναι πολύ υποστηρικτικός»
Όσο για τον πατέρα του και τις συμβουλές που του δίνει απάντησε: «Λέει πάντα την αλήθεια και το εκτιμώ αυτό. Με υποστηρίζει και πιστεύει σε εμένα και του αρέσει αυτό που κάνω. Το ίδιο και η μαμά.
Ο μπαμπάς στα 14 μου μου είχε πει ότι αν στα 16 ήμουν αρκετά καλός θα με έπαιρνε μαζί του στα Live ως κιθαρίστα. Πέρασα από οντισιόν, ήταν πολύ αυστηρός στη δουλειά και το εννοούσε ότι δεν θα με πάρει αν δεν είμαι καλός και τελικά έπαιξα δύο χρόνια μαζί του. Το εκτιμώ πολύ αυτό που έκανε. Σαν επαγγελματίας είναι κορυφαίος, είναι θρύλος. Η μαμά είναι αδικημένη, η φωνή της είναι από τις μεγαλύτερες που έχει βγάλει αυτή η χώρα».
Χριστόφορος Βλαχάκης: Το εξωτερικό είναι ο στόχος μου
Ο Χριστόφορος Βλαχάκης έφυγε στα 8 του από την Ελλάδα για την Αμερική και έμεινε εκεί για 6-7 χρόνια και μάλιστα δήλωσε:«Όταν πήγα ήταν πολύ δύσκολο. Δεν ήξερα τα βασικά που μαθαίναμε στο σχολείο από τη γλώσσα. Ήταν κόλαση για μένα. Στο Οχάιο ήμουν ένα παιδί από την Ελλάδα που πολλά παιδιά δεν ήξεραν την ύπαρξή της.
Στην αρχή ήταν δύσκολα. Τα παιδιά ήταν εναντίον μου, έλεγαν «ποιος είναι αυτός, από πού ήρθε», τους έλεγα ότι είμαι από την Ελλάδα και δεν ήξεραν τι είναι η Ελλάδα. Με κορόιδευαν και γίνονταν βίαιοι, είχαμε σπρωξίματα και καβγάδες σε διαλείμματα ή μετά το σχολείο. Τότε δεν μίλαγα σε κανέναν, ζούσα στη δική μου «φούσκα». Σίγουρα ήταν λάθος, έπρεπε να το είχα πει στη μάνα μου ή σε κάποιον καθηγητή.
Έμαθα αγγλικά βλέποντας τηλεόραση. Έκατσα δύο εβδομάδες σπίτι και έβλεπα όλη μέρα τηλεόραση. Αγαπώ και τις δύο χώρες, είναι και τα δύο σπίτια μου. Μπορώ να ζήσω παντού. Το εξωτερικό είναι στόχος μου αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Η μαμά έφυγε για εκεί αλλά τώρα είναι εδώ με τον κοροναϊό. Πηγαινοερχόμαστε».
