Χρύσα Παπά: «Δεν θέλω να είμαι με έναν άνθρωπο για να περνάω καλά, αλλά για να περνάω καλύτερα, καλά περνάω και μόνη μου»
Η Χρύσα Παπά βρέθηκε στην εκπομπή «The 2Night Show» και μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, για την ποντιακή καταγωγή της, για τις κρυφές σπουδές στην υποκριτική και για τους έρωτές της.
«Μεγάλωσα σε μία συντηρητική οικογένεια με την καλή έννοια. Οι γονείς μου είχαν σούπερ μάρκετ και ήταν δουλειά, σπίτι, οικογένεια. Στις Πανελλήνιες πέρασα στη γαλλική Σχολή και τελείωσα τις σπουδές μου. Οι δικοί μου δεν ήθελαν να γίνω ηθοποιός» σημείωσε αρχικά.
Κάνοντας λόγο για τα τατουάζ της, η ίδια αποκάλυψε τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από αυτά. Πιο συγκεκριμένα, σχολίασε ότι όταν αποφάσισε να έρθει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, ήρθε μία φράση στον δρόμο της, που ήταν σαν σημάδι από τον Θεό.
«Υπήρχε μια φράση που την είχα βάλει σαν post-it στο ψυγείο όταν ήρθαν στην Αθήνα και τώρα έχω κάνει τατουάζ πια εδώ. “Τα όνειρα που εγκαταλείπεις, επιστρέφουν σαν εφιάλτες”. Στο λέω και κάθε φορά που το λέω… Το έχω κάνει πια τατουάζ εδώ, στο πλάι. Όταν μπήκα στο Πανεπιστήμιο, πριν μπω στη δραματική σχολή, είχα μια φλόγα να πάω προς την υποκριτική. Πάω στο Πανεπιστήμιο, λοιπόν, όπου ακούω για μια θεατρική ομάδα και πηγαίνω. Εκεί υπήρχε ένας πίνακας που έγραφε “τα όνειρα που εγκαταλείπεις γυρνούν σαν εφιάλτες” με τις περισπωμένες, τις δασείες κλπ».
«Το πήρα σαν σημάδι από τον Θεό, γιατί πιστεύω και πολύ, να μην το παρατήσω. Έκτοτε αυτό ήταν post-it στα ψυγεία μου, όπου κι αν έμενα, και μετά έγινε τατουάζ πάνω μου εδώ και δέκα χρόνια. Πάντα λέω στους ανθρώπους να μην παρατάμε τίποτα από αυτά που ονειρευόμαστε, γιατί η ζωή είναι δικιά μας και κανενός άλλου» συμπλήρωσε η Χρύσα Παπά.
«Ήταν δύσκολα τον πρώτο καιρό στην Αθήνα, αλλά είχε ενδιαφέρον όλο αυτό το ψάξιμο. Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος στην τηλεόραση ήρθε το 2008 στα “Μυστικά της Εδέμ”» ανέφερε για την άφιξή της στην ελληνική πρωτεύουσα από τη Θεσσαλονίκη.
Μιλώντας για την προσωπική της ζωή η Χρύσα Παπά τόνισε: «Έχω ζήσει τους έρωτές μου και ευτυχώς δεν κατέληξαν σε γάμο, γιατί αν ήταν να γίνει, θα είχε γίνει. Έφτασα κοντά σε γάμο. Δεν θέλω να είμαι με έναν άνθρωπο για να περνάω καλά στη ζωή μου, αλλά για να περνάω καλύτερα. Καλά περνάω και μόνη μου».
