Γυναίκες μετά τα 40: Όλα όσα δεν γίνονται ανεκτά
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι μία γύναίκα που σέβεται τον εαυτό της και ειδικά μετά τα 40, δεν θα χαλάσει τη διάθεσή της απαντώντας σε κάποιον που θα μου μιλήσει με αγένεια:
«Στα 43 μου δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με τον καθένα που είναι αγενής απέναντί μου. Έχω τόσα άλλα πράγματα στο κεφάλι μου που η αγένεια είναι από εκείνες τις κακές συνήθειες που μου περνά πλέον εντελώς απαρατήρητη. Σηκώνω το κεφάλι και περπατάω χωρίς να τους κοιτάω καν»
Δεν αφήνω τους φόβους μου να με εμποδίσουν: Κανείς δεν είναι ατρόμητος, ούτε κι εγώ, αλλά δεν αφήνω τους φόβους μου να μου ορίσουν τη ζωή. Δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψω στους φόβους μου να με εμποδίσουν από το να κάνω αυτό που θέλω. Η ζωή είναι ωραία και με το φόβο δεν πήγε κανείς μπροστά.
Έπαψα να τα δίνω όλα για όλα για να ευχαριστώ τους άλλους: Έκανα ό, τι καλύτερο μπορούσα τις τέσσερις αυτές δεκαετίες της ζωής μου για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Τέλος. Τώρα με νοιάζει μόνο ο εαυτός μου και να είμαι εγώ καλά.
Αρκετά με τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες: Αυτό ισχύει όχι μόνο για εμάς τις σαραντάρες, αλλά για όλο τον κόσμο. Χαμηλώνεις προσδοκίες και μαζί χαμηλώνει και η αρτηριακή σου πίεση, άρα έχεις περισσότερες πιθανότητες να ζήσεις μία όμορφη και ήρεμη ζωή. Ξέρεις ότι η ζωή είναι σκληρή και η κατάσταση του καθενός διαφορετική. Συγχωρείς πιο εύκολα και δεν χαλιέσαι με το παραμικρό, πράγμα που σε κάνει πιο ευτυχισμένη από ποτέ.
Όλα όσα δεν γίνονται ανεκτά σε προχωρημένη ηλικία
Γυναίκες μετά τα σαράντα – Σταμάτησα να φέρομαι σαν να είμαι η μία και μοναδική που δεν της λείπει τίποτα: Το δοκίμασα, αλλά το μίσησα. Στο τέλος το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι περιτριγυρισμένη από ανθρώπους που με αγαπούν παρά τις ατέλειές τους. Στα 40 σου αναθεωρείς πολλά και συνειδητοποιείς ότι τα σημαντικά δεν είναι τα υλικά αγαθά, αλλά η αγάπη των δικών σου ανθρώπων.
Έμεινα μακριά από λυκοφιλίες: Πλέον τις εντοπίζω από χιλιόμετρα μακριά. Σε όλες μας έτυχε κάποια στιγμή να έχουμε μια φίλη που το έπαιζε φίλη, αλλά καραδοκούσε πότε θα μας βγάλει το μάτι. Κράτησα μακριά μου τους συμφεροντολόγους και τους εγωιστές. Δεν χρειάζομαι κανέναν τους.
Σταμάτησα να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους: Στα 20 μου το έκανα, αλλά τώρα πια όχι. Είναι το πιο καταστρεπτικό που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος. Οι συνεχείς συγκρίσεις σου «τρώνε» τη ζωή. Βλέπεις κάποια πιο όμορφη, πιο νέα με πιο πολλά λεφτά ή με περισσότερες κατακτήσεις και κατευθείαν αρχίζεις τις συγκρίσεις. Η ζωή δεν είναι ανταγωνισμός, αλλά συναγωνισμός. Επειδή κάποιος τα κατάφερε καλύτερα στη ζωή του δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερος από σένα.
