Δημήτρης Καμπερίδης: Ο αείμνηστος ηθοποιός και οι ρολόι που αγαπήθηκαν
Πρόκειται για έναν ηθοποιό ο οποίος άφησε ιστορία με τους ρόλους του και αγαπήθηκε ιδιαίτερα, ήταν μάλιστα και τόσο ευγενικός που δεν μπορούσες να κανείς και αλλιώς.
Ο ηθοποιός Δημήτρης Καμπερίδης γεννήθηκε το 1946 στη Δράμα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Από τα πρώτα του χρόνια στη σχολή πήρε μέρος σε θεατρικές παραστάσεις, ενώ η πρώτη του επίσημη εμφάνιση ως επαγγελματίας ηθοποιός ήταν στο Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη.
Ο Δημήτρης Καμπερίδης διακρίθηκε και για το χορευτικό ταλέντο, καθώς σε πολλές θεατρικές παραστάσεις είχε ρόλο χορευτή. Ήταν μέλος της «ιστορικής» ομάδας των αποφοίτων της σχολής του 1970, η οποία μεσούσης της δικτατορίας, ίδρυσε το «Ελεύθερο Θέατρο».
Στα χρόνια της Δικτατορίας ο Δημήτρης Καμπερίδης εντάχθηκε στις γραμμές του ΕΚΚΕ και κυνηγήθηκε από τους χουντικούς, με συνέπεια να διαφύγει στη Γερμανία. Μετά την πτώση της Χούντας συνέχισε να υπηρετεί την τέχνη του. Αν και έγινε γνωστός από τους ρόλους του στην τηλεόραση, η μεγάλη του αγάπη ήταν το θέατρο, αλλά και η Δόξα Δράμας, όπως έλεγε συχνά.
Στη δεκαετία του ’80 μαζί με άλλα μέλη του Ελεύθερου Θεάτρου δημιούργησαν το θέατρο «Αμόρε» και την ομάδα «Θέατρο της Αθήνας».
Ο Δημήτρης Καμπερίδης υπήρξε συγγραφέας μιας νουβέλας με τον τίτλο “Η κιβωτός της Πελαγίας”
Πολλές ήταν μάλιστα οι συμμετοχές του σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές.
Πήρε μέρος σε δεκάδες θιάσους και παραστάσεις στο Θέατρο Τέχνης, το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ. Επίσης, έπαιξε σε ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, του Παντελή Βούλγαρη, του Λάκη Παπαστάθη και του Νίκου Σμαραγδή.
Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές «Περί ανέμων και υδάτων», «Επτά θανάσιμες Πεθερές», «Υπέροχα Πλάσματα» , «Λένη», «Αναστασία», «Το σημάδι του Έρωτα» και πολλές ακόμη σειρές που προβλήθηκαν κυρίως από την ΕΡΤ και το Mega. Η τελευταία του εμφάνιση στη μικρή οθόνη ήταν στις σειρές «Ατρόμητοι» και «Ποιος μας πιάνει», το 2008.
Μια από τις πιο γνωστές τελευταίες εμφανίσεις του Δημήτρη Καμπερίδη ήταν στην κωμική σειρά “Είσαι το ταίρι μου”.Ήταν ο πατέρας του Νίκου, του Σωτήρη και της Αννέτας στην πετυχημένη σειρά «Είσαι το ταίρι μου». Ξεχώριζε για την ευγενική του φυσιογνωμία και την καθαρή φωνή του. Μαζί με την Υβόννη Μαλτέζου ενσάρκωσαν ένα υπέροχο αντρόγυνο που υποδέχτηκε με αγάπη τη Στέλλα από την Αυστραλία, αρραβωνιαστικιά του γιου τους, Νίκου. Θεωρείται από τους πιο αγαπητούς πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής σειράς, η οποία ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες της ελληνικής τηλεόρασης.
Τα δύσκολα χρόνια και η αρρώστια του ηθοποιού Δημήτρη Καμπερίδη
Ο αγαπημένος ηθοποιός διαγνώστηκε με καρκίνο και τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στον «Άγιο Σάββα. Λίγους μήνες πριν από τον θάνατο του είχε χάσει τον αδερφό του, Λάκη και παρά την άσχημη κατάσταση της υγείας του τον συνόδευσε στην τελευταία κατοικία. Δυόμιση μήνες μετά, στις 12 Σεπτεμβρίου 2010 άφησε την τελευταία του πνοή. Είχε αποκτήσει δύο παιδιά από τον γάμο του με τη σύζυγό του, Λήδα.
Με ανακοίνωσή του, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος είχε εκφράσει τη βαθιά θλίψη του για την απώλεια του ηθοποιού Δημήτρη Καμπερίδη που έκανε πολλές εμφανίσεις στις σκηνές του.
Στην κηδεία του το 2010 παραβρέθηκαν πολλοί συνάδελφοί του, οι οποίοι τον εκτιμούσαν ιδιαίτερα για το ήθος του. Ο Γιώργος Κοτανίδης, συνάδελφος και παιδικός του φίλος είπε στον επικήδειο του είχε πει: «Υπήρξες ένας δίκαιος και ενάρετος πολίτης σε μια αβαθή δημοκρατία, έζησες στο φως, έμεινες έξω από τη σκοτεινιά και τη δυσάρεστη οσμή των κυκλωμάτων και των κομματικών μηχανισμών που κυριάρχησαν στη μεταπολίτευση, πράγμα που δεν συγχωρούν. Γι’ αυτό και πήρες λιγότερα από όσα σου ανήκαν, λιγότερες ευκαιρίες να προσφέρεις με την τέχνη σου και το ταλέντο σου. Αλλά και με αυτές τις ευκαιρίες που είχες έδωσες το στίγμα της τέχνης σου και του ήθους σου, διακρίθηκες σε όλα τα είδη που υπηρέτησες, στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έλαμψες έστω και καθυστερημένα στην τραγωδία και στην Επίδαυρο και κέρδισες την εκτίμηση την αγάπη όλων αυτών που είχαν τη χαρά να δουλέψουν μαζί σου, να σε γνωρίσουν και να φωτιστούν από το την παρουσία και την ύπαρξή σου. » «Γεια σου, ψηλέ», ήταν τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν, καθώς τον μετέφεραν στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄Νεκροταφείο Αθηνών.