Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος συνθέτης Μίμης Πλέσσας – Στις 12 Οκτωβρίου θα γιόρταζε τα 100ά του γενέθλια
Το συγκινητικό μήνυμα της συζύγου του Λουκίλα Καρρέρ – Aπό τις 10 Οκτωβρίου είχε ετοιμαστεί στο «Παλλάς» ένα μεγάλο αφιέρωμα για τον Μίμη Πλέσσα, με αφορμή τη συμπλήρωση των εκατό χρόνων ζωής του
Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος συνθέτης Μίμης Πλέσσας. Στις 12 Οκτωβρίου θα γιόρταζε τα 100ά του γενέθλια.
Έχει γράψει μουσική για 104 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις, για τις οποίες έλαβε πολυάριθμες ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις. Έχει διευθύνει με έργα του τις μεγαλύτερες ορχήστρες σε όλο τον κόσμο, ενώ συνθέσεις του έχουν ηχογραφηθεί στις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και την Ισπανία.
Ήταν παντρεμένος με την Λουκίλα Καρρέρ, με την οποία απέκτησε μια κόρη το 1998. Γιος του από προηγούμενο γάμο, είναι ο μουσικοσυνθέτης Αντώνης Πλέσσας.
«Κι εσύ δεν θα’σαι πλαι μου Αστέρι της Ζωής μου……» ….θά εισαι πάντα μέσα μου και θα με προστατεύεις μέχρι να ανταμώσουμε και παλι Ψυχή μου. Το κοινό ταξίδι ΖΩΗΣ έφτασε στο τέλος του μέχρι να ανταμώσουμε.Ευγνώμων για όλα…. Σε ευχαριστώ για όλα…. Σε λατρεύω για πάντα…..», έγραψε στο Χ η σύζυγός του Λουκίλα Καρρέρ.
Aπό τις 10 Οκτωβρίου είχε ετοιμαστεί στο «Παλλάς» ένα μεγάλο αφιέρωμα για τον Μίμη Πλέσσα, με αφορμή τη συμπλήρωση των εκατό χρόνων ζωής του.
Ο Μίμης Πλέσσας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1924. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήγε στις ΗΠΑ για συνέχιση των σπουδών του. Σε μικρή ηλικία έγινε ο πρώτος σολίστ πιάνου στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Το 1952, σε ηλικία 28 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης.
Έγραψε επίσης τη μουσική και τα τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά Τα παιδιά της Νιόβης. Έχει διευθύνει πολλές από τις μεγαλύτερες ορχήστρες στον κόσμο, σε έργα του και διακρίθηκε αφενός για τη θεατρική του προσφορά στο Παρίσι το 1958, και για την κινηματογραφική του στο Εδιμβούργο και τις ΗΠΑ το 1964 και 1965 αντίστοιχα. Αυτών ακολούθησαν πάμπολλες διακρίσεις ελληνικές και ξένες.