Ζωή στο χωριό: Αυτή είναι η ιστορία της Μαριάννας
Με τους γρήγορους ρυθμούς ζωής που έχουν όλες οι πόλεις και το ακριβό κόστος ζωής, μερικές φορές η καλύτερη λύση είναι η επιστροφή στο χωριό. Όσοι το δοκίμασαν δεν το μετάνιωσαν και λατρεύουν την ζωή δίπλα στη φύση και στα ζώα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Μαριάννας.
Η 31χρονη Μαριάννα παράτησε το θέατρο στο Λονδίνο, γύρισε στο χωριό στην ιδιαίτερη πατρίδα της,
το Αιτωλικό, να αρμέγει πρόβατα & δεν το μετανιώνει στιγμή.
Πλέον, η Μαριάννα Νικολογιάννη ασχολείται με την εκτροφή προβάτων για γαλακτοπαραγωγή, δίπλα της σε αυτή της την προσπάθεια είναι η οικογένεια της,
επιβεβαιώνοντας ότι ο μύθος της ελληνικής οικογένειας είναι πραγματικότητα.
«Εχουν όλοι στο μυαλό τους την εικόνα ενός ηλικιωμένου κτηνοτρόφου, οπότε όταν εμφανίζομαι εγώ ζητώντας συμβουλές από τον κτηνίατρο ή μια καλύτερη προσφορά από τον έμπορο,
τυγχάνω πολύ καλής αντιμετώπισης», λέει χαμογελώντας η Μαριάννα στην «Κ». Δεν είναι εξάλλου λίγοι και οι συνομήλικοί της που έχουν επιστρέψει στο Αιτωλικό εξαιτίας της κρίσης.
«Διοχετεύουν όλη τους την ενέργεια και τις οικονομίες στην εστίαση», παρατηρεί, «όμως αυτό αποδεικνύεται ανώφελο». Η Μαριάννα παρόλο που διαθέτει εμπειρία στην εστίαση,
κατέληξε στην κτηνοτροφία, εκτιμώντας ότι υπάρχουν καλύτερες προοπτικές. Όταν σε ηλικία 18 ετών έφευγε για σπουδές,
δεν φανταζόταν ότι θα επέστρεφε ξανά ως κτηνοτρόφος. «Στη ζωή, όμως, πρέπει να κάνεις πολλούς κύκλους μέχρι να βρεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι».
Ζωή στο χωριό: Ξύπνημα από τις 6:30 π.μ
6.30 π.μ. και η Μαριάννα και ο σύντροφός της Πολ βρίσκονται ήδη στην φάρμα. Όχι μπροστά στην οθόνη κάποιου υπολογιστή η στην άνεση κάποιου γραφείου αλλά έτοιμοι για το πρωινό άρμεγμα.
Αν κάποιος πριν λίγα χρόνια έκανε πρόβλεψη και έλεγε στην 31χρονη Μαριάννα ,
ότι θα ασχολούταν επαγγελματικά με κτηνοτροφία αφού σπούδασε Στατιστική,
και με σπουδές ηθοποιίας σε Αθήνα και Λονδίνο, μάλλον τον έλεγε τρελό..
«Απαξ και πέρασα στο Πανεπιστήμιο, γράφτηκα στη θεατρική ομάδα του ΟΠΑ, ενώ εν συνεχεία πήγα και σε δραματική σχολή»,
αναφέρει η Μαριάννα, «μετά, όμως, από το πέρας των σπουδών, είχα αρχίσει να νιώθω ότι η Αθήνα… δεν με χωρούσε». Είκοσι πέντε ετών τότε,
«προσγειώνεται» στο Λονδίνο, και γράφεται στη σχολή London International School of performing Art και ταυτόχρονα εργάζεται. «Ηταν Σεπτέμβριος του 2010 και η οικογενειακή επιχείρηση των δικών μου επλήγη εξαρχής από την κρίση, οπότε δεν μπορούσαν να με στηρίξουν». Η νεαρή Ελληνίδα το πρωί κάνει πρόβες και θεατρικό αυτοσχεδιασμό και το βράδυ σερβίρει πελάτες,
για να ανταπεξέλθει. «Τότε ανακάλυψα τη δύναμη που κουβαλούσα μέσα μου ως άνθρωπος».
Τρία χρόνια ζωής και εργασίας στο Λονδίνο, κατά τα οποία η Μαριάννα συνεχίζει να εργάζεται στον χώρο της εστίασης και γνωρίζει τον μετέπειτα σύζυγο της. «Ωστόσο, οι ρυθμοί ζωής του Λονδίνου, οι μεγάλες αποστάσεις αλλά και η άνοδος των ενοικίων είχαν αρχίσει να με φτάνουν στα όριά μου»,
τονίζει. «Εργαζόμασταν εξαντλητικά και ζούσαμε περιμένοντας ένα ρεπό ή τις γιορτές των Χριστουγέννων». Είναι, όμως, αυτό ζωή;
«Αναζητώντας εναλλακτικές άρχισα κάτι δικό μου: την καντίνα mana greek, όπου ετοίμαζα ζεστό ελληνικό φαγητό μέσα σε υπαίθριες αγορές τα Σαββατοκύριακα». Το γεγονός όμως οτι την οργάνωση και την υλοποίηση την είχε αναλάβει εξολοκλήρου η ίδια, η κόπωση επικράτησε του ενθουσιασμού της.
Τότε ο Βρετανός σύζυγός της, που είχε ξεκινήσει μαθήματα ελληνικών, εξέφρασε αυτό που και οι δύο σκέφτονταν: «Γιατί δεν πάμε στην Ελλάδα;».
Η ζωή στο χωριό και η κτηνοτροφία
«Επιστρέψαμε τον Ιανουάριο του 2015, χωρίς πλάνο, αλλά με την αμέριστη συμπαράσταση των δικών μου» τονίζει η Μαριάννα,
για την οποία κινητήριος δύναμή της είναι η αισιοδοξία από τη στάση των γονέων της, «που δεν το βάζουν ποτέ κάτω». Τους πρώτους τρεις μήνες το ζευγάρι εγκαθίσταται στο Αιτωλικό και δηλώνει έτοιμο να εκπαιδευτεί σε οτιδήποτε καινούργιο. Η επίσκεψη στη φάρμα προβάτων οικογενειακού φίλου σημαίνει και το τέλος των διλημμάτων ο κύβος ερρίφθη. «Ενθουσιαστήκαμε, ο άνδρας μου είναι άλλωστε εξαιρετικά φιλόζωος» διηγείται η Μαριάννα,
«αρχίσαμε να πηγαίνουμε διερευνητικά για τρεις μήνες».
Το νεαρό ζευγάρι διαπιστώνει ότι η καθημερινή επαφή με τη φύση γαληνεύει,
όπως και ότι ο κλάδος της γαλακτοπαραγωγής έχει μεγάλες προοπτικές. Έτσι λοιπόν αρχίζουν να διαβάζουν και να ζητούν πληροφορίες από κτηνιάτρους και άλλους επιστήμονες.
«Πήγαμε στην Ισπανία, επισκεφθήκαμε σύγχρονες μονάδες και αγοράσαμε 220 δικά μας πρόβατα,
με όλες τις απαιτούμενες πιστοποιήσεις». Η καθημερινότητά τους περιλαμβάνει πρωινό ξύπνημα, άρμεγμα, σχολαστικό καθάρισμα αλλά και αρχειοθέτηση των «φακέλων» για όλα τα ζώα:
«Καταγράφουμε το γενεαλογικό τους δένδρο, την παραγωγή τους κ.λπ.». Παρά την ευθύνη,
«μας μένει περισσότερος ελεύθερος χρόνος απ’ ό,τι στο Λονδίνο».
Η Μαριάννα ναι μεν έχει αφιερωθεί στα ζώα, αλλά δεν ξεχνάει ούτε εγκαταλείπει τη μεγάλη της αγάπη: το θέατρο. «Έχουμε έναν δραστήριο πολιτιστικό σύλλογο στο Αιτωλικό»,
εξομολογείται γεμάτη χαρά, «δύο φορές την εβδομάδα διδάσκω θέατρο σε ενήλικες».
