Ηλικιωμένη: Τα λόγια της για τη μήνυση
Ραγίζουν καρδιές τα λόγια της 70χρονης γυναίκας που έκλεψε προϊόντα από γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Η γυναίκα με τρεμάμενη φωνή μιλάει στο OPEN και εξομολογείται τις δύσκολες συνθήκες, που την ανάγκασαν να κλέψει. Η πράξη της, όπως λέει μια πράξη για την οποία ντρέπεται, μια πράξη που σκότωσε, όπως λέει, την αξιοπρέπειά της.
Η γυναίκα περιγράφει τη λαχτάρα που είχε να αγοράσει κρέας και να καλέσει τα παιδιά της σπίτι για φαγητό. «Ήθελα να φτιάξω κάτι με τα χεράκια μου όπως παλιά» λέει. Όπως είπε είχε σκεφτεί να κλέψει, όμως στην αρχή πλησίασε το ράφι και έφυγε. «Ο διάολος με γύρισε πίσω» λέει χαρακτηριστικά.
Η 70χρονη, που πριν 10 χρόνια έχασε τον άντρα και το ένα της παιδί σε τροχαίο, αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και αναγκάζεται να δίνει το μεγαλύτερο κομμάτι της σύνταξής της γι’ αυτό.
Τα λόγια της ηλικιωμένης
«Σκότωσα την αξιοπρέπειά μου, όλο αυτό είναι ανάξιο. Είχα πεθυμήσει να πάρω δύο – τρία κιλά κρέας, να φωνάξω τα παιδάκια μου να φάμε όλοι μαζί μια μέρα, όχι να με φωνάζουν μόνο αυτά. Ήθελα να φτιάξω κάτι με τα χεράκια μου όπως παλιά.
Πήγα μέχρι το ράφι, τα είδα και έφυγα και ο διάολο με γύρισε πίσω. “Άντε βρε”, λέω, “πάρε να κάνεις στα παιδάκια σου ένα φαΐ”. Έχω πρόβλημα με ένα δάνειο. Το πήρα για να παντρέψω τα παιδάκια μου πριν από 15 χρόνια. Άμα μου φύγει αυτός ο βραχνάς θα ξαναγεννηθώ, θα προσφέρω στον κόσμο με αυτά τα λεφτά.
Για αυτό δεν ήθελα να μάθουν τίποτα. Είναι δύο επιστήμονες, αλλά άτυχα τα φουκαριάρικα από τις δουλειές τους. Πήραν και αυτά δάνεια γιατί εγώ μέχρι τα μπετά τους έφτασα με κάτι ψιλά που είχε αφήσει ο μπαμπάς τους και δούλεψα κι εγώ.
Είχα τρια παιδάκια. Έχασα σε τροχαίο τον σύζυγο και τον έναν γιο μου πριν από 10 χρόνια. Δεν πήγε η υγεία μου καλά. Είμαι χειρουργημένη, δεν το έχω πει σε κανέναν. Παίρνω 800 το μήνα. Τη βοήθειά μου την παίρνω από την Αμερική, με μια ένεση που με σώνει, που δεν υπάρχει εδώ. Μου τη στέλνει το ανιψάκι μου και του στέλνω 250 ευρώ το μήνα.
800 ευρώ το μήνα, αλλά θέλω 400 μόνο για την υγεία μου, ούτε 100 ευρώ για φαΐ δεν έχω αλλά δε με νοιάζει, το ορκίζομαι στα κόκκαλα του παιδιού μου. Μπροστά στον ψυχικό πόνο που έπαθα, σκέφτηκα να κάνω ζημιά, αλλά καλά μου είπε ένας ανθρωπάκος και μου είπε ότι αν φύγω θα είναι χειρότερα τα πράγματα, να κάτσω να το παλέψω. Μου τα πρόσφερε όλα η ζωή για 15-20 χρόνια και μετά μου τα πήρε όλα».