Την Πρωτοχρονιά είθισται να «σπάμε ένα ρόδι» για να πάει καλά η χρονιά. Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν πως το έθιμο αυτό είναι πανάρχαιο.
Σύμφωνα με τα Παλαιά Κείμενα, το έθιμο αυτό πρωτοεμφανίζεται στην Πελοπόννησο και σιγά – σιγά διαδόθηκε σε κάθε σπιθαμή της Ελλάδας.
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Πίστη, το πρωί της Πρωτοχρονιάς η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με επίσημη ενδυμασία για να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν τον νέο χρόνο.
Στην επιστροφή, ο νοικοκύρης του σπιτιού έχει στην τσέπη του ένα λειτουργημένο ρόδι, που στη Μικρά Ασία το φυλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτέμβρη, δηλαδή, τη μέρα της Ύψωσης του Τίμιου Σταυρού.
Η εννοιολογική σημασία του ροδιού
Το ρόδι εννοιολογικά σημαίνει ροή και δύναμη, είναι ο καρπός της ζωής και της καλοτυχίας, ενώ έχει ετυμολογική σχέση με τη νήσο της Ρόδου.
Η δύναμη, λοιπόν, αυτού του καρπού είναι χαρακτηριστική στην ελληνική μυθολογία και όχι μόνο, αφού τα ιστορικά δεδομένα που σχετίζονται μ’ αυτόν τον καρπό είναι ανεξάντλητα.
Το ρόδι στην Αρχαία Ελλάδα
Στην Αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως η δύναμη του ροδιού κρυβόταν στους πολυάριθμους κόκκους του (αφθονία και γονιμότητα), αλλά και τη γονιμότητα, την αιωνιότητα και στο πορφυρό χρώμα του (χρώμα που φέρνει καλή τύχη).
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως, ακόμη και σήμερα, αποτελεί ένα από τα πιο εκφραστικά σύμβολα της ελληνικής λαογραφίας, με έντονη παρουσία σε κάθε μορφή και έκφραση της παραδοσιακής ζωής.
