Έλλη Λαμπέτη: Η πολυτάραχη ζωή της αγαπημένης ηθοποιού
Η σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιός, Έλλη Λαμπέτη έχει αφήσει το δικό της στίγμα στην υποκριτική. Η μεγάλη ντίβα του παλιού κινηματογράφου έζησε μια πολυτάραχη ζωή κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας.
Τον Απρίλιο του 1926 γεννήθηκε η σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιός Έλλη Λούκου (Λαμπέτη), στα Βίλλια και ήταν το έβδομο παιδί της οικογένειας. Ο ερχομός στην Αθήνα για εκείνη και την οικογένεια της, ήρθε μετά τη δικτατορία του Μεταξά και η πρωτεύουσα φύτεψε μέσα της, τον σπόρο της ηθοποιού. Σε καθημερινή βάση, περνούσε έξω από το Εθνικό Θέατρο και το έβαζε στόχο, πως εκείνο το κτήριο κάποια στιγμή θα γινόταν το σπίτι της.
Στην ηλικία των 15 ετών, ήρθε η πρώτη απόρριψη από το Εθνικό, όταν απήγγειλε ένα ποίημα του Ιωάννη Πολέμη και δεν κατάφερε να κερδίσει την επιτροπή, η οποία διατείνονταν, πως δεν υπάρχει κανένα ταλέντο. Λίγα χρόνια αργότερα και σε μία δεύτερη απόπειρα, δέχτηκε και πάλι την απόρριψη από την επιτροπή Σχολής της Μαρίκας Κοτοπούλη. Ύστερα, από μεσολάβηση του θείου της, τελικά τη δέχτηκαν στη σχολή και σύντομα άλλαξε και το επώνυμο της από Λούκου σε Λαμπέτη, αντλώντας έμπνευση από ένα ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη «Αστραπόγιαννος», όπου στον πρώτο του στίχο αναφέρει «Λαμπέτη εδείλιασα».
Κατά τη διάρκεια των σπουδών της απέκτησε στενή σχέση με την καθηγήτριά της Μαρίκα Κοτοπούλη. Έτσι με την καθοδήγηση και τη βοήθεια της Κοτοπούλη, η Έλλη Λαμπέτη βρήκε το κουράγιο να κυνηγήσει με μεγάλο δυναμισμό τα όνειρά της.
Το 1942 στην παράσταση «Η Χάννελε πάει στον Παράδεισο», έκανε επίσημα το θεατρικό της ντεμπούτο και ύστερα από μονάχα 4 χρόνια, κατάφερε να καθιερωθεί ως μία από τις καλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς.
Μέχρι σήμερα, οι πέντε καλύτερες ερμηνείες της που την ανέβασαν στο βάθρο της, ήταν το 1955 η «Κάλπικη Λίρα», το 1954 το «Κυριακάτικο Ξύπνημα», το 1956 «Το κορίτσι με τα μαύρα», 1957 «Το τελευταίο ψέμα» και το 1949 «Διαγωγή Μηδέν».
Έλλη Λαμπέτη: Η προσωπική της ζωή
Το έτος 1950 η συγκλονιστική Έλλη Λαμπέτη παντρεύτηκε τον Μάριο Πλωρίτη, με τον οποίο ωστόσο χώρισαν ιδιαίτερα σύντομα, για τα μάτια του Δημήτρη Χορν, με τον οποίο εξελίχθηκαν στο δημοφιλέστερο ζευγάρι εκείνης της εποχής. Μάλιστα, μαζί με τον Γιώργο Παππά, δημιουργήσαν τον δικό τους θίασο και σιγά σιγά άρχιζαν να ανεβάζουν έργα που έκαναν σπουδαία επιτυχία στην Ελλάδα.
Παρ’ όλη την επιτυχία της Λαμπέτη με τον Χορν και το φλογερό τους πάθος, το ζευγάρι χώρισε το 1959. Εκείνη η περίοδος υπήρξε για την Έλλη Λαμπέτη από τις σκοτεινότερες, όλοι σχολίαζαν πως η λαμπερή ηθοποιός, έχασε κάτι από τη λάμψη της, μιας και είχε χάσει τη μητέρα της, τρία από τα αδέλφια της και ένα μωρό που θα αποκτούσε με τον Δημήτρη Χορν, αν δεν είχε κάνει έκτρωση.
Η χαρά στο πρόσωπό της επανήλθε, αφού γνώρισε τον Φρέντερικ Γουέικμαν, με τον οποίο παντρεύτηκαν στην Αμερική και εκείνη μετακόμισε μόνιμα στην ήπειρο. Με τον σύζυγό της είχαν κατακτήσει όλους τους ωκεανούς, όπως έλεγε, με τα συνεχή τους ταξίδια. Η μόνιμη αυτή μετακόμισή της κράτησε μόλις έναν χρόνο, μιας και η λαμπερή Έλλη δεν άντεξε την απομάκρυνση της από την αγαπημένη της Ελλάδα. Το ζευγάρι είχε υιοθετήσει και ένα παιδάκι, την Ελίζα. Όμως κάποια στιγμή και ύστερα από 4 χρόνια συμβίωσης με το παιδί, οι γονείς της μικρής τη διεκδίκησαν και το δικαστήριο αποφάσισε να στερήσει την Ελίζα, από τη Λαμπέτη. Η λήξη του γάμου του ζευγαριού ήρθε το 1976, ύστερα από πολλά χρόνια διάστασης και χιλιάδες προβλήματα.
Το σκάνδαλο που στιγμάτισε την Έλλη Λαμπέτη
Ήταν το έτος 1969 όταν το όνομα της θρυλικής ηθοποιού βρέθηκε ανάμεσα σε άλλα, που αφορούσαν στο σκάνδαλο μιας βίλας οργίων στην περιοχή της Γλυφάδας. Σε αυτή τη βίλα, τελούνταν όργια με τρεις άνδρες, δύο ανήλικες κοπέλες και ένα λυκόσκυλο. Η Έλλη Λαμπετή είχε δεχτεί σφοδρές κατηγορίες και αναγκάστηκε να κάτσει στο εδώλιο της κατηγορούμενης, ακούγοντας τα επίδοξα «γαβγίσματα» από το κοινό. Η υπόθεση έληξε με την αθώωση της Λαμπέτη, ωστόσο τύπος και κοινό συνέχισαν να την αντιμετωπίζουν έχοντας κολλήσει πάνω της, την ταμπέλα του σκανδάλου.
Έλλη Λαμπέτη: Το τραγικό τέλος της ηθοποιού
Ήταν το 1967, όταν χτυπήθηκε από τη επάρατη νόσο. Τίποτα όμως δεν την έκανε να το βάλει κάτω, αφού αν και νοσούσε από καρκίνο του μαστού, συνέχισε να παίζει στο θέατρο, ακούγοντας θριαμβευτικά σχόλια. Ακόμα και όταν οι χημειοθεραπείες χτύπησαν τις φωνητικές της χορδές, αναγκάζοντας τους ιατρούς να αφαιρέσουν τη μία από τις δύο, εκείνη συνέχισε το έργο της στο θεατρικό σανίδι, με το έργο «Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού», όπου υποδύθηκε μία κωφή κοπέλα, που γνωρίζει έναν δάσκαλο νοηματικής.
Λίγο αργότερα, η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το θέατρο.