Εξομολόγηση αναγνώστριας: Η οικογένεια της δεν της ξαναμίλησε για τον άντρα που παντρεύτηκε
Η Αγγελική είναι τρισευτυχισμένη με τον σύζυγο της και τα παιδιά της. Ωστόσο η οικογένεια της δεν την μιλάει. Ακολουθεί η ιστορία της για το πως η οικογένεια της γύρισε τη πλάτη.
Γεια σας. Το όνομά μου είναι Αγγελική και θέλω να σας πω την ιστορία μου. Να σας μιλήσω για τα εμπόδια που βρήκα μπροστά μου για να είμαι με τον άνθρωπο που αγάπησα. Και αυτό το εμπόδιο ήταν το «φάντασμα» της γυναίκας του.
Αυτό το «φάντασμα» δεν το ζωντάνευε ο ίδιος αλλά οι γονείς μου, ειδικά η μητέρα μου. Μόλις έμαθε ότι έχουμε σχέση έκανε τα πάντα για να μας χωρίσει. Στην αρχή με γκρίνια. Μεγάλη η διαφορά ηλικίας (εγώ ήμουν 25 αυτός 37), που είσαι παιδί και θα του μεγαλώνεις το παιδί, που θα παρατήσεις τις σπουδές σου για να υπηρετείς τον χήρο επειδή δεν έχει γυναίκα να του μαγειρεύει.
Άκουσα πολλές κακίες από την ίδια μου τη μάνα που όσο με έβλεπε ευτυχισμένη τόσο περισσότερα έλεγε. Ακόμα και ο πατέρας μου μάλωνε μαζί της. Σαν η γυναίκα που με γέννησε να ζήλευε τη σχέση μου.
Χώρισα τον αρραβωνιαστικό μου για να είμαι μαζί του
Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ. Ωραίος άντρας, ψηλός, μελαχρινός και γλυκύτατος. Καλόκαρδος. Με ένα αγοράκι μπουμπούκι 3 χρονών τότε. Ήταν κεραυνοβόλος! Σε ένα μήνα μέσα, χώρισα τον αρραβωνιαστικό μου για να είμαι μαζί του και αυτό η μάνα μου δεν μου το συγχώρεσε ποτέ. Και τι να έκανα; Να παντρευόμουν κάποιον και να σκεφτόμουν άλλον;
Από τη μέρα που τον γνώρισα έμεινα εκεί, ήταν αδύνατο να συνεχίσω με τον άλλον. Τι σημασία είχε που ήταν χήρος; Σε τι μας εμπόδιζε αυτό να κάνουμε έρωτα, να ταξιδεύουμε, να αγαπιόμαστε, να ζούμε;
Τη γυναίκα του την είχε χάσει από καρκίνο. Έκανε τα πάντα για να τη σώσει ακόμα και στο εξωτερικό πήγαν αλλά δεν γινόταν τίποτα. Ο μικρούλης δεν γνώρισε τη μητέρα του, ήταν 14 μηνών όταν την έχασε. Για μητέρα γνώρισε εμένα. Μετά από ένα χρόνο σχέσης ήρθε και η πρόταση γάμου. Τρελή και παλαβή εγώ. Φυσικά όταν πήγα σπίτι και το είπα, η μάνα μου με πέταξε έξω.
Δεν άκουγε με τίποτα ούτε εμένα, αλλά ούτε και την αδερφή μου – Ακόμα και στον γάμο δεν ήθελε να έρθει
Προσπάθησα πολλές φορές να τη πάρω τηλέφωνο, έβαλα την αδερφή της να μεσολαβήσει, πήγε και ο ίδιος από το σπίτι να μιλήσουν. Δεν ήθελε με τίποτα. Έλεγε ότι δεν με γέννησε να με χαραμίσει, ότι ήθελε να με δει να τελειώνω τις σπουδές μου και να μεγαλώνω δικά μου παιδιά, ότι αυτός με έπαιρνε από συμφέρον γιατί που θα έβρισκε γυναίκα με τόσο βεβαρημένο παρελθόν; Εντάξει η γυναίκα το τερμάτισε, μετά δεν ήθελα εγώ να τα ξαναβρούμε με αυτά που έλεγε.
Ο γάμος μας έγινε με 20 καλεσμένους. Ο μπαμπάς μου ήρθε, η μαμά μου φυσικά δεν ήρθε. Ήμουν πολύ ευτυχισμένη εκείνο το βράδυ, πάρα πολύ. Τελείωσα το Πανεπιστήμιο με άριστα και ξεκίνησα μεταπτυχιακό. Στο μεταξύ έμεινα έγκυος και πήγαινα κανονικά στα μαθήματα. Όλα τα έκανα παράλληλα, οικογένεια και σπουδές και ο άντρας μου με στήριξε πολύ.
Προβλήματα δεν είχαμε ποτέ, σε σχέση με το θάνατο της γυναίκας του. Μου μιλάει κάποιες φορές για εκείνη αλλά σε λογικά πλαίσια. Εννοείται πως έχουμε φωτογραφίες της στο σαλόνι αγκαλιά μαζί του και με το παιδί. Είναι κομμάτι της οικογένειάς μου και ειδικά κομμάτι του γιου μας (έτσι λέω το αγοράκι του) και το σέβομαι. Αγάπησα μέσα από τα βάθη της ψυχής μου αυτό το αγοράκι. Είναι τα πάντα για μένα και νιώθω καμιά φορά πως το αγαπώ πιο πολύ και από τη κόρη μας!
Εξομολόγηση αναγνώστριας: Η γιαγιά δεν έχει γνωρίσει τα εγγόνια της
Η μικρή μου είναι τώρα 4 χρονών και ο μεγάλος μου 8,5 χρονών. Τη γιαγιά τους δεν την έχουν γνωρίσει, ξέρουν μόνο τους γονείς του άντρα μου και τον μπαμπά μου. Το έχω αποδεχτεί πως έτσι θα είναι η ζωή μου από εδώ και πέρα χωρίς μητέρα αλλά η πόρτα μου θα είναι πάντα ανοιχτή όποτε το μετανιώσει να μπει στην οικογένειά μου.
Ήθελα να σας πω ότι μπροστά στην αγάπη, δεν υπάρχει χωρισμένος ή χήρος. Υπάρχει σ’ αγαπώ ή δεν σ’ αγαπώ, σε θέλω ή δεν σε θέλω. Αν υπάρχουν και άλλες κοπέλες που παντρεύτηκαν χήρους μπαμπάδες θα ήθελα να τις γνωρίσω. Εγώ θα λέω στα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν πως αγάπησα τον πατέρα τους και ευτυχώς δεν άκουσα ούτε την ίδια μου τη μητέρα!
