Εξομολόγηση του Σταύρου: Η εξομολόγηση που συγκινεί
Με αφορμή τη συνέντευξη του μόνου μπαμπά Μάριου που δεν βλέπει το παιδί του, έγινε κυριολεκτικά χαμός από μηνύματα πατεράδων-θύματα γονεϊκής αποξένωσης. Ειδικά η ιστορία του μόνου μπαμπά Σταύρου, που ο ίδιος μου έστειλε με μήνυμα, με συγκίνησε τόσο που αποφασίσαμε μαζί να το δημοσιεύσουμε στο Singleparent.gr ώστε το θέμα, να μην ξεχνιέται.
Κυριακή καλημέρα. Σαν τον Μάριο είμαι και εγώ. Εμένα μου ζήτησε 1000 ευρώ για να κάνει η μία μας κόρη εγχείριση. Της τα έδωσα αλλά δεν με άφησε να πάω να τη δω στο νοσοκομείο. Έχω τρία κορίτσια 13,14 και 8 ετών. Όλο λεφτά μου ζητάει. Εργάζομαι σε σούπερ μάρκετ. Πληρώνω 500 ευρώ διατροφή συν λογαριασμούς ρεύμα και νερό συν μέρος του στεγαστικού δανείου.
Πεθαίνω κάθε μέρα και κάθε βράδυ έρχονται οι κόρες μου στα όνειρά μου. Παίρνω φωτογραφίες από το facebook του κουνιάδου μου και τις αποθηκεύω στο κινητό για να βλέπω πώς μεγαλώνουν τα κορίτσια μου αφού η μητέρα τους, δεν με αφήνει να τις δω. “Δεν σε θέλουν τα κορίτσια” μου λέει συνεχώς και “Να πληρώσεις τα φροντιστήρια”. Της λέω δεν έχω άλλα, πόσα να δώσω πια και αυτή τα ίδια. Δεν σε θέλουν τα κορίτσια και δεν σε θέλουν τα κορίτσια.
Μένω με τη μάνα μου, αν πεθάνει κι αυτή χάθηκα. Πήγα στον συνήγορο του παιδιού, της έστειλαν επιστολές και μετά μου είπαν να πάω εισαγγελέα. Όχι ρε παιδιά δεν μπορώ την μάνα των παιδιών μου να τη βάλω φυλακή. Τα κορίτσια μου τα έχει κυρίες.
Έχω κάνει ασφαλιστικά μέτρα αλλά δεν έκανα αγωγή για να επικυρωθεί η απόφαση. Με πήρε τηλέφωνο άρχισε να με βρίζει, μου είπε “Βάλε με φυλακή, παιδιά δεν βλέπεις”.
Πάω στο σχολείο τις βλέπω σαν κλέφτης από μακριά, φοβάμαι την αντίδρασή τους. Κάνω υπομονή και κουβαλάω τον σταυρό μου. Θα περιμένω να μεγαλώσουν, τί άλλο να κάνω; Ο χρόνος λένε είναι γιατρειά. Το βουνό όμως ατελείωτο. Κάθε μέρα πεθαίνω μακριά τους.
Σε χαιρετώ!
Σταύρος