Ο Νίκος Νικόλιζας αποκαλύπτει πρώτη φορά όσα είδε, έζησε και άκουσε ανάμεσα στις Μενεγάκη και Αλεξιάδου την εποχή του «Πρωινού καφέ»
Τα μάτια της πιο γνωστής μαγείρισσας στην ελληνική τηλεόραση, της Βέφας Αλεξιάδου, έκλεισαν για πάντα τη Δευτέρα το μεσημέρι, προκαλώντας πανελλήνια συγκίνηση τόσο στο απλό τηλεοπτικό κοινό όσο και σε όσους συνεργάστηκαν και συναναστράφηκαν μαζί της.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Η «κυρία Βέφα», όπως την αποκαλούσαν οι φίλοι της, είναι για την ελληνική τηλεόραση ένα ολόκληρο κεφάλαιο, καθώς εκείνη πρώτη κατάφερε να βάλει τη μαγειρική σε όλα τα ελληνικά σπίτια και να την κάνει μόδα. Και μπορεί η Βέφα για όλους εμάς να ήταν η μαγείρισσα του δικού μας σπιτιού, μέλος της οικογένειάς μας, ωστόσο οι περγαμηνές, τα βραβεία και οι διακρίσεις της σε κάθε γωνιά του πλανήτη ήταν κάτι μοναδικό. Η ίδια, απλή, λαϊκή γυναίκα, παιδί που ορφάνεψε νωρίς από πατέρα, πάλεψε σκληρά, όπως έλεγε, για να γίνει αυτό που έγινε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι μετά τον Νίκο Τσελεμεντέ, που θεωρείται ο πρωτοπόρος της μαγειρικής στην Ελλάδα, η Βέφα Αλεξιάδου έγινε η πιο γνωστή μαγείρισσα της σύγχρονης Ελλάδας.
Ολη η αλήθεια
Σε αυτό το ρεπορτάζ θα διαβάσετε κάθε αλήθεια για όλα όσα έζησα τα χρόνια του θρυλικού «Πρωινού Καφέ» στον ΑΝΤ1 με παρουσιάστρια την Ελένη Μενεγάκη, μαγείρισσα τη Βέφα Αλεξιάδου, αστρολόγο τη Λίτσα Πατέρα, παραγωγό τον Στέλιο Αντωνιάδη και αρχισυντάκτρια τη Ζήνα Κουτσελίνη. Και η αφορμή για όσα θα αποκαλύψω μέσω της «Espresso» μού δόθηκε τόσο από την πανελλήνια συγκίνηση που υπάρχει για τον χαμό της τηλεμαγείρισσας όσο και από το γεγονός ότι η Ελένη Μενεγάκη, με την οποία μαζί πορεύτηκαν το πιο σημαντικό κομμάτι της επαγγελματικής τους ζωής, δεν έκανε καμία ανάρτηση, καμία δήλωση ή έστω ένα γραπτό τυπικό «αντίο» στα social media με τους χιλιάδες διαδικτυακούς φίλους της. Ισως το κάνει τις ερχόμενες ημέρες, ίσως θεωρεί πως είναι πολύ νωρίς για δημόσιους αποχαιρετισμούς. Αλλωστε, όπως έλεγε η κυρία Βέφα, «έχουμε να μιλήσουμε από τα χρόνια του “Πρωινού Καφέ” με την Ελένη».
Πίσω στο 1996
Ας πάμε τον χρόνο πολύ πίσω, λοιπόν! Στα σπάργανα της ιδιωτικής τηλεόρασης και στο 1996, στα στούντιο Φάρος στον Παράδεισο Αμαρουσίου. Εκεί είχε στηθεί σε ένα μικρό αλλά πολύ φιλόξενο στούντιο το σκηνικό του «Πρωινού Καφέ». Εμείς, νεαροί ρεπόρτερ τότε, πηγαίναμε για μοντάζ στις 5 τα ξημερώματα και φεύγαμε όταν σουρούπωνε. Μόνο έναν ύπνο κάναμε σπίτι μας και μετά ξανά δουλειά. Τα πρώτα χρόνια ο αγώνας για να επικρατήσει η Ελένη και να γίνει η μετέπειτα Μενεγάκη, το είδωλο, ήταν πολύ σκληρός. Ομως δουλεύαμε με όρεξη, γιατί δουλεύαμε στην πρώτη σε τηλεθέαση εκπομπή και ήμασταν περήφανοι γι’ αυτό. Κάπου εκεί, γύρω στις 9-9.30, κατέφθανε και η κυρία Βέφα. Φορώντας πάντα ωραίο σύνολο και από πάνω στην πλάτη είχε ριχτή είτε μια γούνα είτε κάτι ζεστό. Πάντα κοκέτα, πάντα με τα χρυσαφικά στα χέρια και τα αυτιά.
Αφού μας καλημέριζε, ζητούσε άλλοτε από τον ταξιτζή και άλλοτε από τον σύζυγό της να κάνουν λίγη υπομονή μέχρι να ξεφορτώσει τα τσουκάλια της και τις τσάντες με τα προϊόντα. Ισως ελάχιστοι γνωρίζουν ότι τα χρόνια του ΑΝΤ1 όλα τα προϊόντα τα πλήρωνε από την τσέπη της η ίδια και το έχει αναφέρει και στις συνεντεύξεις της αυτό. Από την άλλη, η Βέφα πήρε όλη τη δημοσιότητα από τα χρόνια του «Πρωινού Καφέ» και έγινε το σημερινό μεγάλο όνομα. Δηλαδή κάτι σαν «το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο» ήταν οι σχέσεις του καναλιού με τη Βέφα. Δεν θα ξεχάσω όταν μια φορά βρισκόμουν στον διάδρομο πριν από την είσοδο και, αφού με καλημερίζει αλαφιασμένη, μου ζητάει ευγενικά: «Σε παρακαλώ, πάρε το τσουκάλι με το έτοιμο φαγητό από το πορτμπαγκάζ, έχω αργήσει». Αφού το πήγαμε στο στούντιο, γυρίζει στ’ αυτί και μου λέει: «Αν θες μετά, πριν φύγω, έλα να σου βάλω σε ένα πιατάκι για μεσημεριανό».
«Καρυάτιδα»
Η Βέφα λοιπόν για τον «Πρωινό Καφέ» ήταν, όπως λέμε, η μία από τις Καρυάτιδες που κρατούσαν το οικοδομικό στερέωμα της εκπομπής. Η άλλη Καρυάτιδα ήταν η Λίτσα Πατέρα. Δεν θα ξεχάσω πως, όταν έβγαινε η Βέφα για να μαγειρέψει, ξέραμε πως η μισή Ελλάδα βλέπει την εκπομπή. Την επόμενη μέρα, αγχωμένος ο παραγωγός Στέλιος Αντωνιάδης, κρατώντας στα χέρια του τα νούμερα τηλεθέασης, με ένα πλατύ χαμόγελο μας προανήγγελλε τον θρίαμβο: «Κοίτα τι κάνει η Βέφα. Είναι να τρελαίνεσαι. Το πηγαίνει στον Θεό. Το απογειώνει». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ακόμα και στις γραμμένες εκπομπές, όταν όλος ο «Πρωινός Καφές» πήγαινε ταξίδια ανά την Ελλάδα, η Βέφα είτε έπρεπε να βιντεοσκοπήσει τη μαγειρική της είτε να είναι μαζί στο ταξίδι.
Κάπου εκεί λοιπόν, στα ταξίδια, βλέποντας τον θαυμασμό του κόσμου, η Βέφα άρχισε να αντιλαμβάνεται την τηλεοπτική της αξία και πόσο μεγάλη επιρροή είχε στον κόσμο. Αρχισε να μπαίνει στο επιχειρείν, να γράφει βιβλία, να κάνει διαλέξεις και παρουσιάσεις, και ο κόσμος σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό να την αποθεώνει. Είχε άλλωστε πίσω της όλη την οικογένεια που τη στήριζε. «Ξέρεις τι είναι να πηγαίνεις στο Μεξικό και να γεμίζεις αίθουσα 2.000 ατόμων; Πού, στο Μεξικό» μου είχε πει κάποια στιγμή πριν από μερικά χρόνια σε συνέντευξη για το πόσο γεμάτη ζωή είχε.
«Μα, όλα από την τσέπη μου;»
Και τα χρόνια του «Πρωινού Καφέ» κυλούσαν όμορφα, με κάποιες γκρίνιες από την πλευρά της Βέφας προς την παραγωγή. «Δεν γίνεται, βρε Στέλιο, και να μην πληρώνομαι, και να βάζω όλα τα προϊόντα από την τσέπη μου, και να έρχομαι ώρες πριν για να είναι όλα στην εντέλεια για να βγει η εκπομπή» έλεγε του Στέλιου Αντωνιάδη, με την Ελένη να είναι αμέτοχη σε όλα αυτά. Ωστόσο η ίδια είχε αρχίσει να λέει δεξιά και αριστερά: «Αν φύγω και με χάσουν, τότε θα με εκτιμήσουν». Ομως τα λόγια αυτά η κυρία Βέφα δεν τα έλεγε τυχαία, καθώς οι προτάσεις από τα άλλα κανάλια, και μάλιστα επί πληρωμή και με πολύ καλά χρήματα, την περίμεναν. Αλλωστε είναι η εποχή με τις παχιές αγελάδες, που το χρήμα στο τηλεοπτικό πεδίο έρρεε άφθονο.
Η γκρίνια και το μεγάλο μπαμ
Τα λόγια λοιπόν και οι ψίθυροι των παρασκηνίων για όσα φέρεται ότι έλεγε η τηλεμαγείρισσα δεν άρεσαν τόσο στο κανάλι όσο και στους επιτελείς, αλλά και στην παρουσιάστρια. Η γκρίνια μόλις είχε ξεκινήσει. Η Ελένη είχε ήδη εδραιωθεί στο κοινό ως η απόλυτη βασίλισσα της πρωινής ζώνης. Ενα από τα τελευταία χρόνια που δούλεψα στον «Πρωινό Καφέ», και ενώ οι σχέσεις της εκπομπής με την κυρία Βέφα είναι εντελώς παγωμένες και αρκετές φορές της έχουν μεταφέρει την τηλεοπτική της παρουσία άλλοτε πολύ νωρίτερα και άλλοτε προς το τέλος της εκπομπής, γίνεται το μεγάλο μπαμ. Είναι μεσημέρι, η Βέφα έχει στα χέρια της ένα μεγάλο τσουκάλι και ανεβαίνει πάνω στο γραφείο του Στέλιου Αντωνιάδη. Δίπλα είναι τα γραφεία των δημοσιογράφων. Οι πόρτες κλείνουν, ωστόσο οι φωνές που ακούστηκαν προμήνυαν άσχημες εξελίξεις.
Βγαίνουμε έξω να δούμε τι συμβαίνει, και η Βέφα, σχεδόν κλαμένη, κρατώντας το τσουκάλι στο χέρι, μονολογεί: «Εγώ φταίω, που τόσα χρόνια έδωσα τη ζωή μου εδώ μέσα». Παγώσαμε, δεν ξέραμε αν υπήρχε αύριο και μαγειρική για την εκπομπή. Η μνήμη μου σταματάει σε αυτό το σημείο. Τον επόμενο χρόνο έφυγα κι εγώ από την εκπομπή για άλλο μετερίζι. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ξανασυνάντησα την αγαπημένη κυρία Βέφα. Τα ενδιάμεσα χρόνια μιλούσαμε τηλεφωνικά, καθώς εκείνη είχε κάνει μετεγγραφή σε άλλο κανάλι, άνοιγε καταστήματα με τις κόρες της, έγραφε βιβλία. Οταν τα φώτα της δημοσιότητας έσβησαν από πάνω της, μέσω κάποιων συνεντεύξεων εκδήλωσε το παράπονο ότι η Ελένη Μενεγάκη ούτε μια στιγμή δεν πήρε θέση τότε που εκείνη έφευγε δυσαρεστημένη από το κανάλι.
Από την άλλη, η Ελένη ούτε μια φορά δεν σήκωσε το τηλέφωνο να πληκτρολογήσει το νούμερό της, ώστε να σπάσει ο πάγος και να λυθεί η παρεξήγηση. Και, φυσικά, ποτέ δεν αντιλήφθηκαν πως, όταν ένα όργανο σε μια ορχήστρα παίξει φάλτσα, τότε διαλύεται όλη η ορχήστρα. Και κάπως έτσι η σιωπηλή και άτυπη αυτή παρεξήγηση έμελλε να φτάσει ως το κύκνειο άσμα της τηλεμαγείρισσας, την οποία σήμερα θα αποχαιρετήσουν φίλοι και συνεργάτες στη Θεσσαλονίκη, πηγαίνοντας να βρει τα δυο παιδιά της και τον σύζυγό της, που τόσο πολύ τους αποζητούσε όλα αυτά τα χρόνια!
