Γιάννης Βουράκης: Η περιπέτεια του Έλληνα κοσμηματοπώλη
Το 1996 ο κοσμηματοπώλης Γιάννης Βουράκης, εξαφανίστηκε από την Ελλάδα, προκειμένου να γλυτώσει από τους δανειστές που απειλούσαν την ζωή του. Όμως το 2010 επανήλθε στη ζωή του μία μεγάλη καταστροφή.
Πριν εννιά χρόνια ο φονικός σεισμός των 7 ρίχτερ ισοπέδωσε τα πάντα. Στον σεισμό αυτόν εξαφανίστηκαν και οι ελπίδες και όνειρα της οικογένειας του Γιάννη Βουράκη. Χάθηκαν για άλλη μια φορά, αυτή τη φορά στη σκόνη και τον όλεθρο του φονικού σεισμού της Αϊτής.
Το σίγουρο είναι ότι η Αϊτή που φημίζεται για τις προλήψεις, τις τελετές βουντού και την κακοδαιμονία της. Για δεύτερη φορά μετά το «κανόνι» του 1996, όταν ο Γιάννης Βουράκης εξαφανίστηκε από την Αθήνα. Έφυγε με την γοητευτική Αϊτινή σύζυγό του αφήνοντας πίσω του φέσια εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών. Η μοίρα στάθηκε σκληρή απέναντι σε έναν άνθρωπο που ήταν καλό παιδί αλλά αποδείχθηκε κάκιστος επιχειρηματίας.
Δέκα χρόνια μετά τον σεισμό κανείς πλην ελαχίστων δεν γνωρίζει αν ο Γιάννης Βουράκης εξακολουθεί να είναι στο μαρτυρικό νησί. Ή αν κατάφερε να φύγει μαζί με την σύζυγό του, μετά την καταστροφή. Όπως είχε γραφτεί το πιθανότερο είναι να βρίσκεται εκεί, με άλλο όνομα φυσικά από το πραγματικό του. Τον Μάρτιο του 1996 έριξε «κανόνι» στην αγορά. Αφήνοντας πίσω του τεράστια χρέη, έφυγε νύχτα για να μην μπει φυλακή. Ήρθε αντιμέτωπος με την επόμενη μέρα μετά την δεύτερη καταστροφή στην ζωή του.
Τον Μάρτιο του 1996, το κανόνι του γνωστού και πολύ αγαπητού στους κοσμικούς κύκλους μπιζουτιέ Γιάννη Βουράκη σκάει βόμβα στην Αθήνα. Όσοι γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα στην αγορά το περίμεναν. Αυτό που δεν περίμεναν και δεν υποπτεύονταν με τίποτα ήταν η φυγή του κοσμηματοπώλη με το ιστορικό και prestige όνομα στο εξωτερικό. Ήταν ένα «χρυσό» κανόνι που συζητήθηκε για χρόνια, φουλ σε ακάλυπτες επιταγές, δάνεια, τοκογλύφους, διαμάντια, διαδόσεις και φήμες. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι η βίλα που νοίκιαζε ο Γιάννης Βουράκης με τη σύζυγό του Τζένη στην Εκάλη ήταν άδεια. Όλα τα έπιπλα είχαν κατασχεθεί, όπως και το πολυτελέστατο κατάστημα «Selection Βουράκης» της οδού Βουκουρεστίου 11, που είχε εγκαινιαστεί στις αρχές των ’90s με δόξες και τιμές παρουσία σύσσωμης της αθηναϊκής high society.
Ήταν εξαφάνιση ή απαγωγή;
Η σαμπάνια έρεε άφθονη την βραδιά των εγκαινίων και όλα τα φλας άστραφταν πάνω στο ευτυχισμένο ζεύγος Γιάννη και Τζένης Βουράκη που ήδη αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, όπως αποδείχθηκε αλλά κανείς δεν τα γνώριζε και ούτε και τα φανταζόταν! Λέγεται ότι μόνο για αέρα της luxurious boutique “Selection Vourakis” είχαν δοθεί πάνω από εβδομήντα εκατομμύρια δραχμές, το ενοίκιο άγγιζε τα δύο εκατομμύρια το μήνα.
Ένα οικονομικό εγχείρημα που έμελλε να είναι , η αρχή του τέλους για τον Γιάννη Βουράκη, αλλά όχι και για τα υπόλοιπα μέλη της δυναστείας που προέβλεψαν την καταστροφή, αποχώρισαν πολύ γρήγορα από την επιχείρηση, και διέπρεψαν.
Ο λόγος για τον ξάδερφό του Αντώνη Βουράκη που αρχικά κατείχε το 40% της “Selection Vourakis”. Το πούλησε κρατώντας μόνος του το ιστορικό κατάστημα της Βουκουρεστίου, από το οποίο δραστηριοποιείται με επιτυχία μέχρι σήμερα. Όσο για την ικανότατη businesswoman και αδερφή του Γιάννη Βουράκη, Λιάνα Βουράκη, πήρε το μερίδιο της σε ρευστό και αποχώρησε από τις οικογενειακές επιχειρήσεις. Μόνος πλέον και αβοήθητος, ο Γιάννης Βουράκης με τη σύζυγό του Τζένη πάντα στο πλευρό του, προσπαθεί να σώσει την κατάσταση στο “Selection Vourakis», πουλώντας αρχικά τον αέρα του καταστήματος που διαθέτει στην οδό Σταδίου στον οίκο Ζολώτα, πετυχαίνοντας για ένα διάστημα να ξεπληρώσει μέρος των τεράστιων δανείων του. Αλλά δυστυχώς η τύχη δεν είναι με το μέρος του.
Ξαναρχίζει να δανείζεται από παντού αλλά οι τοκογλύφοι δεν αστειεύονται. Για ενέχυρο παίρνουν κοσμήματα και ο Γιάννης Βουράκης έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο, δανειζόμενος σύμφωνα με τις φήμες της εποχής, ακόμα και από τους υπαλλήλους του! Τελευταία του σκέψη πριν την φυγή είναι να πουλήσει την επιχείρηση του, αλλά κανείς δεν την αγοράζει. Οι δανειστές του τον απειλούν και φοβάται για τη ζωή του. Η αγαπημένη του σύζυγος βρίσκει την έσχατη λύση. Τα μαζεύουν και φεύγουν για την Αϊτή αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο που κανείς δεν ξέρει αν ήρθε τελικά, ή αν έσβησε επιχειρηματικά στα συντρίμμια του Πορτ-ο-Πρενς.