Γιώργος Ζαμπέτας: Η ιστορία του γνωστού τραγουδιστή και συνθέτη
Η κόρη του μεγάλου τραγουδιστή και συνθέτη, Κατερίνα Ζαμπέτα διηγείται μια ξεχωριστή ιστορία από την ζωή που έκανε ο διάσημος τραγουδιστής. Τι ανέφερε συγκεκριμένα:
Τι ανέφερε στην αρχή, η Κατερίνα Ζαμπέτα
Ο πατέρας γνώρισε τη μητέρα μου το ’45. Εκείνη ήταν μόλις 15 ετών. Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου του 1930. Η μητέρα ήταν γειτονοπούλα και φίλη με τις αδελφές του πατέρα. Ο πατέρας, οι αδελφές του και οι γονείς τους, έμεναν στο πατρικό τους, στην Ιερά Οδό. Η μητέρα έμενε πολύ κοντά τους, Έβρου και Αριστείδου. Τα βράδια, την έπαιρναν μαζί τους για διασκέδαση. Η μητέρα ήταν όμορφη. Είχε πλούσια, μακριά, καστανόξανθα μαλλιά, που τα άφηνε ανέμελα να χαϊδεύουν τους λεπτούς της ώμους.
Ήταν κοντή και λεπτή σαν μινιατούρα. Πολύ εύκολο να τραβήξει το ενδιαφέρον του πατέρα. Παρά το γεγονός ότι τότε είχε δεσμό με μια άλλη γυναίκα, οκτώ χρόνια μεγαλύτερή του. Την Ευρυδίκη. Η δέσμευση αυτή, βέβαια, δεν τον εμπόδισε να φλερτάρει την Αργυρώ. Χρόνια μετά -μεταξύ αστείου και σοβαρού- ο ίδιος συνήθιζε να λέει: «Εγώ ρε ποτέ δεν είχα μία γκόμενα. Είχα πάντα τρεις. Την πρώτη την είχα «για φούντο», τη δεύτερη «για καβάντζα» και την τρίτη «στο ψηστήρι».
Στην προκειμένη περίπτωση, είχε την Ευρυδίκη «για καβάντζα» και τη μητέρα «στο ψηστήρι». Την έπαιρνε και έβγαιναν μαζί με τις αδελφές του. Τον καιρό που οι γονείς μου έβγαιναν μαζί, ο πατέρας γύρναγε τα βράδια στα κουτουκάκια, με σκοπό να «σπουδάσει» τη μουσική, όπως έλεγε. Κάποιες φορές έπαιζε ως θαμώνας, άλλοτε του ζητούσαν να παίξει.
Η συνέχεια της ιστορίας για τον Γιώργο Ζαμπέτα
Τι ανέφερε στη συνέχεια, η Κατερίνα Ζαμπέτα
Η μητέρα της Αργυρώς, η γιαγιά μου η Κατίνα, δυσανασχετούσε. Δεν ήθελε η κόρη της να σχετίζεται με άνθρωπο της νύχτας.
-Πάλι μ’ αυτόν τον αλήτη γυρίζεις; της φώναζε. Μ΄ αυτόν που κάνει παρέα με όλους τους χασικλήδες; Χαΐρι και προκοπή δε θα δεις από δαύτονε!
Φαίνεται, όμως, ότι η Αργυρώ τον είχε ερωτευτεί τον πατέρα. Αρχικά βέβαια, τον κρατούσε σε απόσταση, γεγονός που τον τρέλαινε.
-Κοίτα το μικρό, έλεγε ο πατέρας κοροϊδευτικά. Κοίτα «κόνξες». Έχω ρίξει τόσες και τόσες και μου αντιστέκεται το νιάνιαρο.
Η Αργυρώ ήθελε πρώτα να σιγουρευτεί για ‘κείνον. Για να τη ρίξει αναγκάστηκε… να της τάξει γάμο.
-Γουστάρεις να τραβηχτούμε και να πορευτούμε μαζί;
-Δηλαδή να παντρευτούμε;
-Ναι ρε!
-Μου λες αλήθεια;
-Στο λόγο της τιμής μου!
-Μου ορκίζεσαι;
–Στη μαγκιά μου, στο αντριλίκι μου. Εμένανε ο λόγος μου είναι συμβόλαιο.
Για τον πατέρα, βέβαια, μάλλον όλοι τούτοι οι όρκοι ήταν… λόγια που ταξιδεύουν στον άνεμο, σαν τα φύλλα του φθινοπώρου. Όταν μετά από χρόνια μιλούσαν για τις πρώτες τους στιγμές, ο πατέρας έκανε την αυτοκριτική του: «Είπα εγώ τέτοιες μα….ες;»
Αυτά είπα ο πού….ης; Πως μου βγήκανε;
Φαίνεται όμως ότι τα είπε τα λόγια αυτά.
Το τέλος της ιστορίας για τον Γιώργο Ζαμπέτα
Ήταν μια μοιραία βραδιά, που είχανε βγει με τη μητέρα. Είχαν πάει σε ένα κουτουκάκι και είχαν πιει. Μες στη θολούρα του κρασιού και του ερωτικού του πόθου, διέπραξε το μεγάλο λάθος. Κοιμήθηκε με την Αργυρώ. Ενώ αυτή ήταν ακόμη ανήλικη.
Την εποχή εκείνη, η «τιμή» του κάθε θηλυκού ήταν κάτι ιερό. «Ατίμασες μια κοπέλα»; Έπρεπε να επανορθώσεις το συντομότερο δυνατόν. Η μητέρα γύρισε στο σπίτι, μετά την ερωτική της νύχτα, αναμαλλιασμένη και έπεσε πάνω στην αγριεμένη μητέρα της.
-Τι ώρα είναι αυτή Ρούλα; Με ποιον ήσουνα; Τι χάλια είναι αυτά; Μίλα!
Η μητέρα αρχικά σάστισε και δεν απαντούσε. Η γιαγιά όμως άρχισε να «βγάζει αφρούς». Όρμησε πάνω της σα λυσσασμένη τίγρης.
-Με ποιον ήσουνα μωρή; Μίλα! Θα σε γδάρω ζωντανή.
-Με τον Γιώργο. Τον Γιώργο τον Ζαμπέτα.