Πάτερ Αντώνιος: Ένα κείμενο για τον Πάτερ Αντώνιο που προβληματίζει
Ενώ το πανελλήνιο παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου και εν αναμονή του πορίσματος των εισαγγελικών ερευνών, δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν τελεσιδικήσει για τον Πάτερ Άντωνιο.
“Πολλοι Πιλατοι νιπτουν τας χειρας τους. Κι αυτος ανεβαινει στον Γολγοθα του. Οχι δεν παιρνω το μερος του ,ουτε ξερω τι εγινε και τι γινοταν. Δεν ξερω αν ειναι αθωος ή ενοχος Ισως δεν θα το μαθω ποτε. Εχω χασει πλεον απο καιρο την εμπιστοδυνη μου σε καταγγελιες φημες και λαικα δικαστηρια. Πιστευω μονο τα ματια μου οσο βλεπουν ακομα. Χαμενα τα εχω κι εγω ,οπως και πολλοι αλλοι .Φαινομενα των καιρων.”
Ο Σιδερής Μαμίδης προβληματισμένος όπως οι περισσότεροι από εμάς , σχολιάζει την επικαιρότητα για την Κιβωτό του Κόσμου, σχολιάζει με λέξεις και λόγια που όλοι σκεφτόμαστε.
Αξίζει να διαβάσετε το κείμενο του:
“Καποτε μια φιλη μου ειπε
“Οι αλλαγες στον κοσμο γινονται πολυ αργα. Περνούν αιωνες.””
Εννοουσε βεβαια τις νοοτροπιες ,τα ενστικτα, τις συμπεριφορες ,τα εσωψυχα κλπ
Ποσο δικιο ειχε.
2022 χρονια μετα την Σταυρωση εγιναν καποιες μικρες αλλαγες μονον.
Αποκτησαμε πολυτελη ενδυματα ,αυτοκινητα πλοια ,αεροπλανα,
πεταμε στο διαστημα ,ομως η ψυχη παρεμεινε σχεδον ιδια.
Αλλαξε ο λιθοβολισμος με την λασπολογια ,την διαπομπευση ,τα βρωμερα δημοσια λαικα δικαστηρια των ΜΜΕ και του Φ.Μ..
Ακομα και τα καρφια της Σταυρωσης εγιναν α’υ’λα και αντικατασταθηκαν με δημοσια κατακραυγη που καθοδηγειται απο τους συγχρονους Γραμματεις και Φαρισαιους ,που θελουν κατι να κρυψουν ή φοβουνται για την καρεκλα τους.
Αλλαξαν πολλα.
Ο κοσμος εγινε πολιτισμενος….
Εγινε ;;;;;
ΟΧΙ ….οταν πεθαινουν παιδια και μεγαλοι απο πεινα στην Αφρικη
ΟΧΙ οταν στην πολιτισμενη Ευρωπηβ(χαχαχα)
ανθρωποι κοιμουνται στο δρομο και ψαχνουν τους καδους για φαγητο..
Πριν τρια χρονια στον Πειραια μια καθαρη Δευτερα ενας ρακενδυτος μπηκε σε ενα μεγαλομπακαλικο και ζητησε 0.70 ευρω ταραμοσαλατα κι ελιες ,προτεινοντας ενα αθλιο τενεκεδακι.
Δεν θα πω τι ακολουθησε ,ομως ολοι πελατης και υπαλληλοι ζησαμε μια συγκλονιστικη στιγμη.
ΟΧΙ …οταν σκοτωνομαστε ακομα σε πολεμους
ΟΧΙ.. οταν ειμαστε ετοιμοι να
λιθοβολησουμε μεσω διαδικτυου σπιλωνοντας” ελαφρα τη καρδία” συνανθρωπους και προσωπικοτητες.
Ο δημοσιος λιθοβολισμος εγινε γραπτος και προφορικος λογος.
Ονομαζεται πια ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ.
Αδιστακτος χωρις σκεψη οχλος ,οδηγει τον καθε πατερα Αντωνιο στο σταυρο χλευαζοντας και αλλαλαζοντας .
Πολλοι Πιλατοι νιπτουν τας χειρας τους.
Κι αυτος ανεβαινει στον Γολγοθα του.
Οχι δεν παιρνω το μερος του ,ουτε ξερω τι εγινε και τι γινοταν.
Δεν ξερω αν ειναι αθωος ή ενοχος
Ισως δεν θα το μαθω ποτε.
Εχω χασει πλεον απο καιρο την εμπιστοδυνη μου σε καταγγελιες φημες και λαικα δικαστηρια.
Πιστευω μονο τα ματια μου οσο βλεπουν ακομα.
Χαμενα τα εχω κι εγω ,οπως και πολλοι αλλοι .Φαινομενα των καιρων.
Βιαστες ,μαστροποι κλεφτες του δημοσιου χρηματος,ολιγαρχες κλπ μενουν ατιμωρητοι και χλευαζουν τους πολλους του κοπαδιου που τους καθοδηγουν για βοσκη ,τα σκυλια γαυγιζοντας.
Φτασαμε στο σημειο να βλεπουμε παιδια κι απο φοβο να πισωπατουμε σε αποσταση.
Τι καταντια κι αυτη.
Ουτε τα εγγονια μας δεν μπορουμε να πλησιασουμε.
Αλλαξαν οι καιροι προς τα πισω ,οπου μια φημη που απλωνοταν σαν επιδημια σε οδηγουσε στο ικριωμα
Κραταω ομως σταση αναμονης για αυτους που κατηγορουνται και περιμενω.
Δεν ΒΙΑΖΟΜΑΙ να λιθοβολισω.
Το εργο που εγινε τοσα χρονια στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ αναμφισβητητο..
Πολλα παιδια σωθηκαν.
Εγω λοιπον περιμενω εξακολουθωντας να τα εχω χαμενα.
Οχι 2022 χρονια μετα ,
ο
ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ
παρα την τεχνολογια .
Ο οχλος υπαρχει παντοτε σε οποια εκδηλωση κατηγοριων για παραβατικοτητα.
Αληθινη ή πλασματικη.
Δεν περιμενει.
Βιαζεται να χλευασει και να πετροβολησει.
Βιαζεται να σταυρωσει.
Βιαζεται να αποδειξει οτι υπαρχουν κακοι κι αυτος χαιρεται που δεν ειναι στη θεση τους.
Ομως ας μην μετανοιωσουν καποιοι διοτι μη αναμαρτητοι ,εβαλλαν πρωτοι τον λιθον.
Ουτε να γινουν αυτοι που …..
ου γαρ οιδασιν τι “”εποιησαν””…
Ειχες δικιο Φω.
Οι αλλαγες ειναι πολυ παρα πολυ αργες.
Η Σταυρωση δεν αλλαξε.
Μονο τα ΚΑΡΦΙΑ αλλαξαν και εγιναν α’υ’λα και σιγουρα πολυ, μα πολυ πιο πολυ, οδυνηρα.
Δεν τρυπουν το σωμα ,αλλα την ψυχη..
καταμπερδεμένος.”