Παναγιώτης Φραντζής: Στραγγάλισε και τεμάχισε σε κομμάτια την σύζυγό του
Τραγική είναι η παρακάτω υπόθεση που αφορά ένα ζευγάρι του 1987, με τον δολοφόνο Παναγιώτη Φραντζή να τεμαχίζει και να δολοφονεί βάναυσα την 18χρονη τότε Ζωή, μένοντας στην ιστορία ως ένα από τα πιο φρικτά εγκλήματα.
Το ημερολόγιο έγραφε 25 Ιουνίου του 1987, ημέρα Πέμπτη όταν γράφτηκε μια από τις μελανότερες σελίδες στο βιβλίο των ειδεχθών εγκλημάτων που έγιναν ποτέ στη χώρα μας.
Ήταν μια από τις γυναικοκτονίες (πολύ πριν μπει ο όρος αυτός στη νομική και στη ζωή μας) που στοίχειωσε την Ελλάδα. Όταν ο Παναγιώτης Φραντζής στραγγάλισε και τεμάχισε τη 18χρονη σύζυγό του Ζωή Γαρμάνη.
Πως ακριβώς η αστυνομία από σύμπτωση ανακάλυψε τον δολοφόνο Παναγιώτη Φραντζή
Εκείνη την ημέρα με τα απορριμματοφόρα να απεργούν και να κάνουν την ήδη ασφυκτική ζέστη ανυπόφορη, ρακοσυλλέκτης είχε βρει ακέφαλο κορμό γυναικείου σώματος, διπλωμένο σε σακούλες σκουπιδιών. Σημείωση: αν δεν ήταν η απεργία, δύσκολα θα γινόταν η ανακάλυψη ενός εκ των πλέον φρικιαστικών εγκλημάτων που έχουν γίνει στη χώρα μας.
Η απόδειξη του κρεοπωλείου αποκάλυψε τον δολοφόνο. Κινητοποιήθηκαν αμέσως οι αρχές. Σε μια από τις σακούλες είχε βρεθεί απόδειξη από κρεοπωλείο, το οποίο επισκέφτηκαν αστυνομικοί, με τον ιδιοκτήτη να θυμάται ποιος είχε κάνει την αγορά των 1.210 δραχμών, την Τρίτη 23/6. Πριν γίνει η σύλληψη του υπόπτου και γνωστοποιηθεί η ταυτότητα του θύματος, ο 27χρονος Παναγιώτης Φραντζής είχε εμφανιστεί στις αρχές, για να ομολογήσει το έγκλημα του. Η σορός άνηκε στη σύζυγο του, Ζωή Γαρμανή.
Πως γνωρίστηκαν Παναγιώτης Φραντζής και Ζωή
Το ζευγάρι είχε γνωριστεί δύο χρόνια νωρίτερα. Εκείνος ήταν 25, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, γιος αστικής οικογένειας, “ένας ευγενής νέος”. Εκείνη ήταν 16, όμορφη και “χαϊδεμένη” κόρη ευκατάστατης οικογένειας που είχε φτάσει έως το ‘θέλω να περνάω καλά’ σε στόχους ζωής. Ήταν άλλωστε, τόσο νέα. Μετά την πρώτη τους συνάντηση, ο Φραντζής διέλυσε τη σχέση που είχε και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να κερδίσει τη Ζωή.
Παντρεύτηκαν το Δεκέμβριο του 1986 -όταν εκείνη ήταν 17. Έμειναν στο σπίτι του άνδρα, που ήταν κοντά σε εκείνο της οικογενείας του. Από τις πρώτες μέρες η συμβίωση ήταν επεισοδιακή. Ο Φραντζής ζήλευε αφόρητα τη Ζωή, η οποία σε κάθε της έξοδο συγκέντρωνε τα βλέμματα των ανδρών. Η νεαρά δεν είχε μάθει ακόμα να ‘φιλτράρει’ τη συμπεριφορά της. Έλεγε και έκανε ό,τι ένιωθε πως ήθελε -σε πλήρη αρμονία με την εφηβεία της.
Το μοιραίο βράδυ της Τετάρτης 24/6 το ζευγάρι είχε γυρίσει από έξοδο και είχε συνευρεθεί σεξουαλικά, πριν αρχίσει να επιδίδεται στην κλασική ανταλλαγή προσβολών.
Μετά το ‘είσαι ανίκανος, φταίω εγώ που σε παντρεύτηκα’, όπως κατέθεσε ο Φραντζής ‘είχε θιγεί ο εγωισμός μου’. Σύντομα πέρασαν στις χειροδικίες, πριν ο Φραντζής αρπάξει τη Γαρμανή από το λαιμό και την πνίξει (για μήνες επέμενε πως η Ζωή πέθανε όταν πάνω στην πάλη, έπεσε με το πίσω μέρος του κεφαλιού στη γωνία του κρεβατιού). Όταν κατάλαβε πως την είχε σκοτώσει, έκρινε πως ήταν σκόπιμο να την εξαφανίσει.
Ο Φραντζής τεμάχισε την άτυχη ζωή σε δεκαέξι κομμάτια
Άρπαξε ένα χασαπομάχαιρο και πέρασε τέσσερις ώρες για να την κόψει σε 16 κομμάτια (το κεφάλι το έκοψε από το λαιμό, για να εξαφανίσει τα ίχνη της πράξης του, ενώ έβγαλε τα μάτια για να μην αναγνωριστεί το θύμα σε περίπτωση που εντοπιζόταν), τα οποία έβαλε σε δέκα πλαστικές σακούλες. Αυτές τις μοίρασε σε τέσσερις σακούλες σκουπιδιών, τις οποίες πέταξε σε κάδο απορριμάτων, λίγα μέτρα από το σπίτι του.
Ο τρόπος που χειρίστηκε το ‘μετά’ απέδειξε πως δεν έδρασε εν βρασμώ. Δεν τον βοήθησε και το ‘ο διαμελισμός δεν είναι κάτι δύσκολο. Αρκεί να σημαδεύεις τις κλειδώσεις’ που είπε στην ομολογία του. Παραπέμφθηκε σε δίκη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, ιδιαζόντως ειδεχθή και για περιύβριση νεκρού. Όπως γράφουν στο Crime Times, του οποίου την επιστημονική διεύθυνση έκδοσης έχει το Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος, ο Εισαγγελέας της έδρας Κυριάκος Καρούτσος, στην αγόρευσή του όπου ζήτησε την ενοχή του Φραντζή για ανθρωποκτονία από πρόθεση τελεσθείσα με τρόπο ιδιαζόντως ειδεχθή, είπε μεταξύ άλλων και την εξής φράση, όπως αυτή αναπαράγεται στον τύπο της εποχής: “Κανένα ζώο του ζωικού βασιλείου δεν θα έκανε τέτοιο έγκλημα”.
Την 1η Οκτωβρίου του 1988 κρίθηκε ένοχος. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Στις 20/10 του 2005, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Χανίων του χορηγήθηκε η υφ’ όρων απόλυση.