Νίκος Κουρής: Η αφοπλιστική συνέντευξη για την καθημερινότητα με τον διαβήτη
Ο Νίκος Κουρής μίλησε στον Άρη Καβατζίκη και στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» για το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρεί. Ο αγαπημένος ηθοποιός της σειράς “IQ 160” μιλάει ανοιχτά για τον διαβήτη και για την προσωπική του ζωή.
«Έχω βγάλει από τη διατροφή μου όλα όσα θεωρώ ότι μου κάνουν κακό, όχι επειδή είμαι διαβητικός, άπλα κόβω ό,τι έχω μετρήσει ότι μου κάνει άμεσα κακό. Μετράω το πόσο θα φάω και πόση ινσουλίνη θα κάνω, προκείμενου να κάνω όλα αυτά που κάνω μέσα στην ήμερα μου. Έχω πετάξει τελείως τα γαλακτοκομικά, το αλεύρι, το αλκοόλ, άπλα είναι πολύ οδυνηρό γιατί έχεις και επιθυμίες», είπε αρχικά ο Νίκος Κούρης.
Στη συνέχεια, ο Νίκος Κουρής πρόσθεσε: «Είμαι άμετρος, αν δεν είχα διαβήτη μόνο θα έπινα και θα έτρωγα, μου αρέσει πολύ το ποτό, δεν ικανοποιούμαι με δυο ποτηράκια, θέλω να πιω δυο μπουκάλια. Έχω πιει στη ζωή μου 2-3 μπουκάλια καθημερινά, έχω περάσει από αυτοκαταστροφές και είναι απαραίτητες. Για να μπορώ να δουλεύω με αυτούς τους ρυθμούς και έτσι όπως έχω την αξίωση από τον εαυτό μου να δουλεύω, πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός. Εκεί που έπινα τρία μπουκάλια αλκοόλ, ξύπνησα μία μέρα και είπα δεν θα ξαναπιώ αλκοόλ, έχω ένα απόλυτο στοιχείο μέσα μου ως άνθρωπος, είναι ο πυρήνας μου».
Όσον αφορά στους φόβους του, ο Νίκος Κουρής εξομολογήθηκε: «Εγώ ζω μαζί με το φόβο, έχω εκατομμύρια φόβους, ζω με τον φόβο της αρρώστιας μου, ζω καθημερινά με το φόβο του τέλους μου. Επειδή είσαι στραμμένος συνέχεια προς τα μέσα σου, για να ρυθμίσεις την ιστορία του διαβήτη, νομίζεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου. Τώρα πλέον έχω μάθει, σαν τεχνική, να δίνω περισσότερο χώρο στους άλλους για να ξεχνάω και τον εαυτό μου και το πρόβλημα μου».
Κλείνοντας, ο Νίκος Κουρής αναφέρθηκε στη σύντροφό του και τον γιο τους, λέγοντας: «Έδωσα περισσότερη σημασία στη σύντροφο μου (Έλενα Τοπαλίδου) και στον γιο μας, Πέτρο, γιατί τους είχα παραγκωνίσει, τους είχα αποκομμένους από τη ζωή μου. Με το γιο μου, επειδή τα παιδιά έχουν άλλες απαιτήσεις και διαδρομές, δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να χάνεται γιατί είμαι πολύ ευσυνείδητος & φιλότιμος. Τώρα ανοίγομαι στους ανθρώπους, είμαι πιο γενναιόδωρος, ξεχνάω το πρόβλημα μου & έτσι «χρησιμοποιώ» τους ανθρώπους που με αγαπούν, τους αφήνω να με βοηθήσουν».
