Μυρτώ της Πάρου: Ξεκινάει η αποκατάσταση στο Ανόβερο
Στο κορυφαίο Ινστιτούτο Νευρολογίας του Αννόβερου έγινε δεκτή η Μυρτώ που είχε πέσει θύμα δολοφονικής επίθεσης το 2012 στην Πάρο και είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον Πακιστανό Αχμέτ Βακάς.
Η Μυρτώ που εδώ και εννιά χρόνια δίνει συνεχώς μάχες και τις κερδίζει πετάει για το Αννόβερο, ώστε να δεχθεί το κατάλληλο πρόγραμμα αποκατάστασης.
Η κοπέλα έκτοτε είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και η οικογένειά της καλείται κάθε μήνα να συγκεντρώνει ποσά που φτάνουν τις 3.000 ευρώ για τα φάρμακα και τις θεραπείες που πρέπει να ακολουθήσει.
Μυρτώ της Πάρου: Το ταξίδι της ελπίδας της ξεκινά
Μέσω μίας συγκινητικής ανάρτησης στα social media, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Κυρανάκης γνωστοποίησε πως συγκεντρώθηκαν οι 23.000 ευρώ για τη θεραπεία της Μυρτώς στο εξωτερικό. Η ανάρτησή του συνοδεύεται με μία κοινή τους φωτογραφία.
Αύριο είναι μια πολύ σημαντική μέρα για τη Μυρτώ μας. Μετά από 2 χρόνια υπομονής και προσπάθειας, πετάει επιτέλους για Αννόβερο με τις ευχές όλων των Ελλήνων! Έγινε δεκτή στο κορυφαίο Ινστιτούτο Νευρολογίας στον κόσμο, όπου θα περάσει τους επόμενους τρεις μήνες με την ελπίδα να επιστρέψει όσο το δυνατόν καλύτερα.
Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά ο γολγοθάς της οικογένειάς της, και ειδικά της μητέρας της δεν είχε τελειωμό τα τελευταία χρόνια. Συνεχείς αρνήσεις από γιατρούς και κλινικές, καθυστερήσεις λόγω covid, εμπόδια παντού. Όμως η αγάπη κάποιων ανθρώπων έφερε ξανά την ελπίδα. Δυο χρόνια πριν χάρη στη δική σας συγκινητική ανταπόκριση συγκεντρώσαμε 23.000 ευρώ για τη θεραπεία της Μυρτώς στο εξωτερικό. Σας ευχαριστώ ξανά μέσα από την καρδιά μου για την αγάπη που δείξατε.
Τα έξοδα νοσηλείας της στη Γερμανία είναι πολλαπλάσια και γι’ αυτό ενέκρινε μια μεγάλη δαπάνη και ο ΕΟΠΥΥ μετά από προσπάθεια για άρση κάθε εμποδίου από τον Θάνο Πλεύρη που ανταποκρίθηκε αμέσως. Έτσι τα χρήματα είναι πλέον αρκετά για να καλύψουν τη μετάβαση, τη θεραπεία και τη διαμονή της Μυρτώς και της οικογένειάς της στο Αννόβερο. Το ταξίδι ελπίδας ξεκινά αύριο το πρωί! Η συγκίνηση που ένιωσα όταν την αποχαιρέτησα δεν περιγράφεται με λόγια, οπότε δεν θα επεκταθώ. Το χαμόγελό της τα λέει όλα.