Ιζόλα: Η ιστορία του εργοστασίου στην Θήβα το οποίο άλλαξε τα δεδομένα στην χώρα
Μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το συγκεκριμένο εργοστάσιο ήταν ένα από τα πιο φημισμένα… ωστόσο σήμερα όλα είναι εγκαταλελειμμένα και δεν θυμίζουν σε τίποτα τις καλές εποχές του.
Ο εξηλεκτρισμός άνοιξε την πόρτα στην εξέλιξη. Έδωσε το κίνητρο ώστε η καθημερινότητα της νοικοκυράς να απλουστευτεί.
Από το 1951 έφτασε ο “πολιτισμός στο σπίτι” μέσω της ελληνικής εταιρείας Ιζόλα, που πλάσαρε την πρώτη ηλεκτρική κουζίνα και λίγο αργότερα ψυγεία και τηλεοράσεις. Ήταν μια ριζοσπαστική αλλαγή του Γεωργίου Δράκου, που εκτός από την πρακτική διευκόλυνση άνοιξε και νέες θέσεις εργασίας.
Οι πρώτοι πωλητές προσέγγιζαν τα νοικοκυριά και πουλούσαν με δόσεις. Η μόνιμη έκθεση βρισκόταν στην οδό Αμερικής, όπου εκεί παρουσιάζονταν τα νέα προϊόντα, ενώ έκανε και κατ’ οίκον επιδείξεις συσκευών.
Για να μπορέσει να πείσει το αγοραστικό της κοινό και να κάνει τα προϊόντα της περιζήτητα η Ιζόλα έκανε πρωτοποριακές για την εποχή προωθητικές ενέργειες.
Ραδιοφωνικές καμπάνιες, έντυπα, ακόμα και διαφημίσεις στον κινηματογράφο. Έδινε γευστικές συνταγές στις νοικοκυρές που θα γέμιζαν το οικογενειακό τραπέζι. Καλομαγειρεμένο φαγητό με κουζίνες Ιζόλα!
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΘ-HELEXPO Κυριάκος Ποζρικίδης, ανέφερε στη “ΜτΧ”:
“Τέλη του 50 και του 60 περνάμε σε μία διαφορετική προσέγγιση του κοινού. Αρχίζουν σιγά-σιγά και οι μικρές ενέργειες μάρκετινγκ με κάποιες παρουσιάσεις. Και κυρίως με προσωπική πώληση. Δηλαδή ο πωλητής του πλυντηρίου ή του ψυγείου αναλαμβάνει να εξοπλίσει όλη την νεόκτιστη οικοδομή”. Μετρώντας αρχικά δύο μονάδες παραγωγής υψηλής δυναμικότητας, ένα εργοστάσιο στην Καλλιθέα και ένα στη Θήβα, υπολογίζεται ότι κατασκεύαζε περίπου 800.000 συσκευές ετησίως, ενώ απασχολούσε περισσότερους από 2.500 εργαζόμενους.
Η τηλεόραση συντέλεσε στην αύξηση της κατανάλωσης. Μπήκε καθυστερημένα στη ζωή των Ελλήνων τον Φεβρουάριο του 1966. Η πρώτη παρουσίαση της όμως έγινε το 1960, στη διάρκεια της 65ης ΔΕΘ. Η Ιζόλα είχε δυναμική παρουσία και σε αυτόν τον τομέα, πλασάροντας τις δικές της τηλεοράσεις, μαζί με την ΕΣΚΙΜΟ.
Όπως εξήγησε ο ιστορικός Γιάννης Στογιαννίδης στη “Μτχ”: “Το 1959 η εργοστασιακή παραγωγή μεταφέρεται στο Ρέντη όπου αρχίζει την παραγωγή ηλεκτρικών οικιακών συσκευών και το 1968 θα προχωρήσει και στις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις. Ουσιαστικά μαζί με την Ιζόλα και την Εσκιμό θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον του κοινού και ειδικά σε μία νέα κατηγορία συσκευής που είναι η τηλεόραση, ένα νέο μέσο επικοινωνίας και ψυχαγωγίας του ελληνικού κοινού”.
Τα πρώτα σύννεφα άρχισαν να φαίνονται με τη μεταπολίτευση και η Ιζόλα όπως και τα άλλα ελληνικά σήματα άρχισαν να παίρνουν την κάτω βόλτα.
Σε αυτό συνέβαλε η οικονομική κρίση που επήλθε μετά τον πόλεμο, αλλά και η εξαγορά της “Πίτσος” από τους Γερμανούς, που κλιμάκωσε τον ανταγωνισμό στο χώρο.
Η Ιζόλα, που στις αρχές της δεκαετίας του ’70 φιγουράριζε στη λίστα με τις κορυφαίες ελληνικές επιχειρήσεις, αρχίζει να δέχεται τον ανταγωνισμό από την Πίτσος, ειδικά μετά την εξαγορά της τελευταίας από τους Γερμανούς.
Η διοίκηση της Ιζόλα επιτίθεται με εκσυγχρονισμό του εργοστασίου που διέθετε στη Θήβα, κίνηση που δεν απέδωσε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Το 1977 ενώνει τις δυνάμεις της με την έτερη ελληνική εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικών συσκευών, την Εσκιμό, και δημιουργούν την εταιρεία Ελίντα, στην οποία συμμετέχει και η Εθνική Τράπεζα.
Περισσότερα για το εργοστάσια ηλεκτρικών συσκευών Ιζόλα
Στην πραγματικότητα αυτή είναι η αρχή του τέλους και για τις δύο εταιρείες: το 1984 η Ελίντα περνάει στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων για τις λεγόμενες προβληματικές επιχειρήσεις.
Σήμερα η εμπορική αναβίωση της φίρμας ΙΖΟΛΑ από την εταιρεία εταιρία Γ.Ε Δημητρίου Α.Ε.Ε, είναι γεγονός. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής είναι στην Πολωνία. Οι συσκευές της εταιρείας διατηρούν κάποια ρετρό στοιχεία από την παλιά αίγλη, αλλά ακολουθούν την σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη.
